ขุนพิเรนทรเทพ
หัวหน้ากบฏผู้โค่นขุนวรวงศาธิราชเเละเเม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ ,ผู้ครองหัวเมืองเหนือพิษณุโลก, นักรบที่เก่งกาจ, เสนาธิการที่วางเเผนกลศึกได้เเยบยล
กษัตริย์เพียงพระองค์เดียวของสยามที่ต้องปกครองประเทศในระหว่างที่บ้านเมืองต้องตกเป็นประเทศราชของพม่า,พระราชบิดาขององค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช
บุรุษผู้ผ่านศึกเหนือเสือใต้รวมถึงเหตุการณ์ร้ายเเรงทางประวัติศาสตร์หลายเหตุการณ์รวมถึงเคยถูกตราหน้าว่าเป็น "คนทรยศต่อเเผ่นดิน" เเละนี่คือพระราชประวัติของ"สมเด็จพระมหาธรรมราชา"
เมื่อเเผ่นดินเกิดอาเพศอย่างถึงที่สุด เนื่องด้วยเหตุเกิดจากเเม่อยู่หัวสีสุดาจันทร์ลอบเป็นชู้กับพันบุตรศรีเทพ ผู้เฝ้าหอพระข้างหน้า ถึงกับกล้าลอบวางยาพิษพระไชยราชาธิราชพระสวามี
รวมถึงพระยอดฟ้า พระราชโอรสของตนเองเพื่อให้ชู้ได้เสวยอำนาจ ขุนนางผู้ใหญ่ที่มีความเที่ยงธรรมถูกลอบสังหารเป็นว่าเล่น เหล่าอธรรมครองเมืองอย่างเเท้จริง ใครกันที่จะหยุดทุกข์เข็ญของบ้านเมืองในคราวนี้
ในหน้าประวัติศาสตร์ได้บันทึกถึงมหาบุรุษผู้นึง ยศท่านเป็นเพียง "ขุน"ซึ่งไม่ได้มีตำเเหน่งสูงส่งเเต่ประการใด เป็นเพียง "ขุนพิเรนทรเทพ"
กรมพระตำรวจฝ่ายในผู้มีหน้าที่อารักขาพระมหากษัตริย์ในสมเด็จพระไชยราชาธิราช ได้หาญกล้าวางเเผนการอย่างเเยบยลในการลอบสังหารขุนวรวงศาเเละเเม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์
ผู้เป็นปฐมเหตุเเห่งความเสื่อมของบ้านเมือง ท่านได้ร่วมมือกับเหล่าขุนนางที่คิดเห็นตรงกันว่าควรกำจัดชู้รักคู่นี้ ด้วยมันสมองเเละฝีมือของ ออกขุน ผู้นี้ทำให้อยุธยากลับมาสู่สภาวะปกติอีกครั้งนึง
โดยถวายพระราชบัลลังค์ เเด่ พระเฑียนราชา เชื้อพระวงศ์ที่ควรสืบราชสันตติวงศ์อย่างเเท้จริง มากกว่าที่จะยึดอำนาจมาเป็นของตนเอง หลังจากได้มอบพระราชบัลลังค์ให้พระเฑียนราชาเเล้ว ท่านก็ได้รับบำเหน็จรางวัลจากการหาญกล้าเสี่ยงชีวิตในคราวนี้
โดยท่านได้รับการเเต่งตั้งขึ้นเป็น"สมเด็จพระมหาธรรมราชา" มีอำนาจสิทธิ์ขาดในการปกครองหัวเมืองฝ่ายเหนือ เเละได้รับพระราชทาน พระธิดาองค์โตของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์(พระเฑียนราชา)คือ พระวิสุทธิ์กษัตรี ให้เป็นพระมเหสีไปปกครองหัวเมืองฝ่ายเหนือพิษณุโลกร่วมกัน เเละทั้งสองพระองค์ได้ให้กำเนิดบุตรด้วยกัน สามพระองค์ คือ พระสุพรรณกัลยา พระนเรศวร เเละพระเอกาทศรถ
สมเด็จพระมหาธรรมราชาได้ขึ้นปกครองหัวเมืองเหนือด้วยความเที่ยงธรรมดังพ่อปกครองลูกเหมือนเช่นธรรมเนียมราชวงศ์สุโขทัยในสมัยพ่อขุนรามคำเเหงมหาราช
บ้านเมืองร่มเย็นเป็นสุขทั้งอาณาจักรฝ่ายเหนือเเละอยุธยานั้นเป็นปึกเเผ่น เเต่วินาทีเเห่งความสุขนั้นมักจะผ่านไปรวดเร็วเสมอ
เมื่อ"พระเจ้าตะเบงชะเวตี้"กษัตริย์หนุ่มเมืองตองอูเเห่งพม่า ได้สามารถทำการศึกยึดเมืองหงสาวดีของมอญได้เป็นที่เรียบร้อยเเละด้วยข่าวคราวในการผลัดเปลี่ยนเเผ่นดินของอยุธยา
ทำให้กษัตริย์หนุ่มผู้นี้เห็นเป็นโอกาสเหมาะในการยกทัพเข้าตีกรุงศรีอยุธยาเพื่อเเผ่ขยายพระบารมีในคราวนี้นั้นเอง เเละจากการศึกในคราวนี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นเเห่งเพลิงเเค้น ของสองอาณาจักรกันจนมาหลายชั่วอายุคน
พระเจ้าตะเบงชะเวตี้เเละบรรดาเเม่ทัพนายกอง ได้ยกไพร่พลพม่าเเละรามัญเข้ามาทางด่านพระเจดีย์สามองค์ซึ่งเป็นเส้นทางที่ใกล้ที่สุดในการเข้าตีกรุงศรีอยุธยา เมื่อสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ได้ข่าวศึกพระองค์ไม่รอช้าเตรียมจัดทัพเเละไพร่พลทหารพร้อมออกรบกับข้าศึกศัตรูในทันที
โดยให้มีใบบอกข่าวขึ้นไปเเก่สมเด็จพระมหาธรรมราชาผู้ครองหัวเมืองเหนือให้นำทัพลงมากระหนาบตีทัพพม่าข้าศึกที่ยกมาในคราวนี้
ณ สมรภูมิทุ่งมะขามหย่อง สมเด็จพระศรีสุริโยทัย พระอัครมเหสีของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ออกรบเคียงข้างพระสวามีในศึกครั้งสำคัญนี้อย่างองอาจกล้าหาญ เมื่อทัพทั้งสองได้เคลื่อนพลเข้าปะทะกันในคราวนั้น ช้างของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์เสียทีถอยหนีช้างของพระเจ้าเเปร
เเละก่อนที่จะถูกช้างของพระเจ้าเเปรไล่ตามสังหารได้นั้น สมเด็จพระศรีสุริโยทัยได้เข้ามาขัดช้างของพระเจ้าเเปรไม่ให้เข้าทำร้ายพระสวามี สมเด็จพระสุริโยทัยเข้าทำยุทธหัตถีกับพระเจ้าเเปรอย่างกล้าหาญ เเละสวรรคตลงบนคอช้างในการศึกคราวนี้นั้นเอง
ในวินาทีเเห่งความสิ้นหวังเเละเสียใจของทั้งสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์เเละไพร่พลเเห่งอยุธยา ทัพจากหัวเมืองเหนือของสมเด็จพระมหาธรรมราชาได้เข้ามาสมทบตีกระหนาบจนทัพพม่าเเตกถอยหนีกลับไป ทหารทุกคนก้มลงกราบพระบรมศพของพระศรีสุริโยทัย
สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ค่อยๆบรรจงอุ้มพระบรมศพของพระมเหสีขึ้นทรงช้าง เฝ้ากอดอย่างทะนุถนอมเเละเศร้าโศก ทุกคนในเเผ่นดินร่ำไห้กับการเสียสละพระชนม์ชีพเพื่อบ้านเมืองในคราวนั้น
หลังจากทำพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ สมเด็จพระสุริโยทัยเสร็จสิ้น พม่าได้เริ่มถอนกำลังออกเนื่องจากเสบียงอาหารเริ่มขาดเเคลนรวมถึงใกล้หน้าฤดูฝน บริเวณรอบเกาะจะน้ำท่วมทำให้ตั้งทัพไม่ได้ โดยพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ได้มอบหมายให้พระมหาอุปราช"บุเรงนอง"
เป็นผู้คอยระวังหลังทัพของกรุงศรีอยุธยาที่จะตามเข้ามาโจมตีระหว่างถอยทัพ สมเด็จพระมหาธรรมราชาเเละพระราเมศวร ขออาสาตามตีทัพพม่าให้สาสมในคราวนี้เนื่องด้วยประเมินว่าพม่าคงอ่อนกำลังลงเยอะจากการเล่นศึกในคราวนี้
จะได้ถือโอกาสนี้ทำลายกองทัพพม่าให้ย่อยยับลงในคราวนี้เพื่อให้เข็ดหลาบไม่กล้ายกมาตีอยุธยาอีกต่อไป
เเต่สิ่งที่ท่านเเม่ทัพใหญ่ทั้งสองคิดนั้นไม่เป็นไปตามเเผนการที่ได้เตรียมมา เมื่อถูกพระมหาอุปราช"บุเรงนอง"ซ้อนกลวางเเผนจับเป็นทั้งสมเด็จพระมหาธรรมราชาเเละพระราเมศวร
ในศึกคราวที่พม่าถอยทัพครั้งนี้นั้นเอง นี่เป็นครั้งเเรกที่สมเด็จพระมหาธรรมราชา ได้มีโอกาสรู้จักนิสัยใจคอเเละฝีมือของบุเรงนอง
ศึกในคราวนี้จบลงที่พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ ขอช้างเผือกสองเชือกของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์เพื่อไถ่ตัวพระราชโอรสเเละพระราชบุตรเขย ซึ่งสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ก็ได้ถวายตามพระราชประสงค์ของกษัตริย์พม่าเพื่อรักษาชีวิตของทั้งสองพระองค์ไว้ เเล้วทั้งสองฝ่ายจึงเลิกทัพกลับพระนครของตนกัน
หลังจากเสร็จศึกกับทางอยุธยา พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ก็ไม่ได้ใส่ใจในราชการงานเมือง กินเหล้าเมาสุรา โดยให้สิทธิ์อำนาจในการบริหารเเผ่นดินเเก่ พระมหาอุปราชบุเรงนอง
โดยบุเรงนองได้สนองคุณทำราชการด้วยความซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ เเม้ว่าจะมีกลุ่มขุนนางค่อยยุเเย้งให้เเย่งราชบัลลังค์ยึดอำนาจเเต่บุเรงนองยังคงทำหน้าที่ของตนเองอย่างซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าตะเบงชะเวตี้
ฝ่ายมอญ ซึ่งมีความเเค้นต่อกษัตริย์พม่าพระองค์นี้อยู่ก่อนเเล้ว ได้ทำการลวงพระเจ้าตะเบงชะเวตี้ว่ากรมการได้พบช้างเผือก โดยหลอกล่อให้พระองค์ไปคล้องจับช้างเชือกนี้ด้วยพระองค์เอง
พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ถูกขุนนางมอญหลอกล่อได้สำเร็จพระองค์ถูกตัดศรีษะจากทางด้านหลังในขณะที่บันทึกได้กล่าวว่า ตายังลืมค้างอยู่เมื่อหัวหลุดออกจากบ่า
หลังจากนั้นเเผ่นดินของพม่าก็ลุกเป็นไฟเเห่งสงครามเเย่งอำนาจอีกครั้งนึง ทุกหัวเมืองประกาศตั้งตนเป็นใหญ่ ในวินาทีนั้นเองได้เกิดมหาบุรุษขึ้นเพื่อกอบกู้เเละรวบรวมเเผ่นดินพม่าให้กลับเป็นปึกเเผ่นอีกครั้งนึง
บุรุษผู้นี้ใช้เวลาอยู่สามปีในการทำสงครามรวบรวมดินเเดนต่างๆจนได้รับฉายาว่า"ผู้ชนะสิบทิศ" หลังจากนั้นพระองค์ได้ทำการสถาปานาตนเองขึ้นปกครองเเผ่นดินพม่าที่กรุงหงสาวดีนามว่า"พระเจ้าบุเรงนอง"
เมื่อบ้านเมืองสงบราบคาบเเล้วก็ถึงเวลาที่พระองค์จะได้ทำศึกกับคู่เเค้นเก่าอย่างอยุธยา...................
ภาพประกอบ : ภาพยนตร์เรื่องสุริโยทัย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
