1. ต้องยอมรับก่อนว่า อัตราการว่างงานไม่มีทางเป็น 0 จริงไหม? คำถามคือเท่าไหร่เรียกว่าน่ากลัว หรือหายนะ? มันก็ยาก เพราะมันต้อง judg จากข้อมูลในรายละเอียดค่ะ ว่าในช่วงเวลานั้นๆ มันเกิดอัลไลย์ขึ้น!
2. ต้องทำความเข้าใจกับนิยาม "อัตราการว่างงาน" ว่ามันคือสัดส่วนของจำนวนผู้ว่างงานต่อกำลังแรงงานทั้งหมด คูณด้วย 100 (มันคือตัวเลขคณิตศาสตร์) ซึ่งหากเจาะให้ลึกลงไป คนที่ไม่ได้อยู่ในระบบการจ้างงาน มิได้หมายความว่าเขาว่างงาน แต่อาจหมายความว่า เขาเลือกที่จะไม่ทำงานในระบบ หรืออาจหมายความว่า เขาอาจกำลังเลี้ยงลูกอยู่บ้าน แล้วก็อาจขายของออนไลน์ไปด้วย หรือเขาอาจลาออกไปทำนาทำไร่ที่บ้านในช่วงฤดูเก็บเกี่ยว (คำถามคือ กลุ่มคนพวกนี้ว่างงาน หรือทำงาน หรือไม่ทำงาน หรือไม่มีงานทำ?)
3. เวลาหยิบตัวเลขอัตราการว่างงานมาใช้ ต้องตรงไปตรงมาค่ะ มันต้องหยิบมาแบบ year on year แล้วพิจารณาว่าในช่วงเวลานั้น แรงงานมีการเคลื่อนไหวอย่างไร ว่างงานเพิ่ม เพราะช่วงนั้นเกิดโรคติดต่อลาออก The Great Resignation ที่มีสาเหตุจาก WFH กันจน Burnt Out ไหม? ฯลฯ
ถ้าไม่ยอมรับ 2 ประเด็นข้างต้น จะคุยกันไม่มีทางรู้เรื่อง เพราะมัวแต่ไปใช้ "ความรู้สึกกับข่าวพาดหัว"..อาทิ ยุคบัณฑิตเตะฝุ่น! ตกงานระนาว! ปริญญายังจำเป็นอยู่หรือไม่! (ทุกวันนี้ เราเกือบจะเลิกอ่านข่าวอยู่แล้วค่ะ เพราะคนอ่านหนังสือไม่เกิน 8 บรรทัดจริงๆ และสื่อก็คือพระเจ้า! มีอำนาจในการให้ความรู้ผู้คนมากกว่าหนังสือตำราหรือครูบาอาจารย์แล้ว!!!)
เราคุยเรื่องนี้แล้วมันส์ปากทุกที เดี๋ยวจะยาวไป เอาแค่นี้ก่อนค่ะ
เราตอบคำถามกระทู้นี้ของคุณไปแล้วค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
