คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ..เบื้องหลังภาพแต่งงาน
เมื่อเราโสด เราก็โหยหา คนที่จะเข้ามาเติมเต็ม ดิ้นรนขวนขวาย ให้ได้มาซึ่งความรัก …
ในที่สุดเราก็เจอคนที่เราคิดว่า เรารักเค้า และเค้าก็รักเรา .. ความรักมันช่างหอมหวาน ความสุข ความตื่นเต้น สีสัน ของโลก มันช่างสดใส
เราต่างแสดงออกถึงด้านดี ทำทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายประทับใจ .. รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ไออุ่นจากอ้อมกอด มันช่างเย้ายวน ทุกๆ นาที มันผ่านไปด้วยความอิ่มเอม แบะความสุข … นี่สินะ ที่พระเอก กับนางเอก เค้าลงเอยกันดังในนิยาย …
เวลาผ่านไป … เราต่างเริ่มสังเกต และจับผิด ความบกพร่องของกันและกัน เราเริ่มเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น แสดงออกถึงตัวตน พยามเรียกร้อง อีกฝ่าย ให้ยอมรับ ในสิ่งที่กันและกัน เป็น..
เราเริ่มมีความคิดที่ขัดแย้ง ลืมคำว่า ขอโทษ ขอบคุณ และให้อภัย ทั้งๆ ที่คนอื่นรอบข้าง เรายินดีที่จะเอ่ยคำนั้นโดยไม่ลังเล..
เราบอกรักกันน้อยลง และเลือกที่จะเอาชนะ ถ้ามีโอกาส เราเริ่มจะไม่ชอบ ในสิ่งที่เราเคยเป็น อาหารที่เราเคยกิน เสื้อผ้าที่เราเคยใส่ ต่างเริ่มไปประทับใจ กันและกัน..
เราคุยกันน้อยลง แต่เรากลับทะเลาะกันมากขึ้น ทิฐิ ความโกรธ ความไม่เข้าใจ เราเริ่มมีมากขึ้น ..เราเลิกถนอมน้ำใจ กันและกัน และเลือกที่จะเสียดสี ให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเจ็บช้ำ เพียงเพื่อต้องการเป็นผู้ชนะ ..
เราต่างเมินเฉย เย็นชาต่อกัน รู้สึกอยากเป็น อิสระ แต่ลึกๆ เราก็ยังรักกัน และหวังว่า วันเก่าๆ ที่เคยหอมหวาน มันจะหวนมาอีกครั้ง ….
เราเริ่มพยายามปรับตัว เข้าหากัน เรื่มถกถึงปัญหาความสัมพันธ์ ว่ามันมาถึงจุดๆ นี้ ได้อย่างไร… เราต่างก็ได้คำตอบ .. ว่าเราทั้งสอง ควรยุติความสัมพันธ์ และปลดปล่อยเราทั้งคู่ให้เป็นอิสระ …
เราต่างรู้สึกยินดี กับอิสระที่เราได้รับ สนุกกับการกลับไปเป็นโสด อีกครั้ง … ทว่า เวลาผ่านไป ทำไมความเหงามันกลับมาเยือนอีกครั้ง …
ในที่สุดเราก็เริ่มมองหา คนๆหนึ่งเข้ามาเติมเต็ม ในชีวิตอีกครั้ง และเริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ของในคนรุ่นก่อนๆ เค้ารักษาความรักกันอย่างไร ให้อยู่รอดจนตายจากกัน…หรือที่เค้าเรียกว่า “ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชร”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
