พระธรรมเองก็หนีไม่พ้นกฎเกณฑ์นี้ ความรู้ที่ได้รับถ่ายทอดมาจากภาษาต่างถิ่น จากการเล่าต่อๆกันมา ผู้รับถ่ายทอดต่อๆกันมาหลายๆรุ่น ย่อมมีผิดเพี้ยนอยู่ในนั้น..พุทธแบบไทยเป็นส่วนผสม ของทั้งผีและพราหมณ์ ปนกันมั่วไปหมด.มีคนสนใจและวิจารย์กันไปนานา...นั่นย่อมแสดงให้เห็นว่า คำสอนเดิมที่รู้กันมามีคนเห็นต่างออกไป