“อนาคตของรถไฟไทย-จีน”
รถไฟเป็นพาหนะขนส่งที่มีประสิทธิภาพสูง ทุกประเทศมีประวัติที่แสดงถึงความพยายามในการพัฒนากิจการรถไฟให้เกิดขึ้นในประเทศ จากรถไฟตู้สั้นๆ ใช้ฟืนหรือถ่านหินเป็นเชื้อเพลิง ค่อยๆ พัฒนามาเป็นรถไฟดีเซล เป็นรถไฟที่ส่งไฟฟ้าลงมาตามสาย แล้วก็มาถึงรถไฟ MagLev ซึ่งใช้แรงเหนี่ยวนำของแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้รถไฟวิ่งลอยตัวได้โดยไม่มีแรงเสียดทาน ทำความเร็วได้ถึงชม.ละ 500 กม.
ประเทศที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่ ประชากรเยอะ รถไฟก็ยิ่งสำคัญ เพราะรถไฟช่วยให้การคมนาคมไปได้ทั่วถึง ประหยัดเงินและประหยัดเวลา เพราะสถานีรถไฟทุกแห่งมักอยู่ในเขตเมือง ใครอยู่ใกล้ที่ไหนก็ไปขึ้นลงที่นั่น
เรื่อง #รถไฟไทย เราก็ไม่น้อยหน้าใคร ไทยมีรถไฟสายแรกเมื่อราว 120 ปีก่อน แต่น่าเสียดายที่รฟท.พัฒนาช้ามาก คนไทยมักล้อเลียนความเอื่อยเฉื่อยของรฟท.ว่าวิ่งเหมือนเสียงพูดว่า “ถึงก็ช่าง...ไม่ถึงก็ช่าง”
สาเหตุที่รฟท.ไม่พัฒนาอาจพิจารณาได้ 2 ทาง ทางเทคนิค รฟท.เป็นรถรางเดี่ยว ระหว่างทางต้องเสียเวลารอสับหลีกกับรถขบวนที่วิ่งสวนมาแต่ละเที่ยวหลายๆ ครั้งๆ อีกด้านหนึ่งขนาดรางของรฟท.แคบกว่ามาตรฐาน จะเลียนแบบเทคโนโลยีของใครก็ยาก แต่อุปสรรคที่สำคัญยิ่งกว่าคือปัญหาประสิทธิภาพในการบริหารงาน รฟท.บริหารงานขาดทุนมาตลอด ปัจจุบันสะสมยอดขาดทุนไปถึงเกือบ 90,000 ล้านบาท !!
มาดูประเทศเพื่อนบ้านอย่างจีน บ้าง จีนเป็นประเทศที่เหมาะอย่างยิ่งในการพัฒนาการคมนาคมทางราง เพราะพื้นที่กว้างใหญ่ ประชากรมากมายมหาศาล แรกสุดชาติตะวันตกเป็นคนนำรถไฟเข้าไปในจีนก่อน แต่ไม่สนใจพัฒนาเพราะไม่ได้ทำเพื่อประโยชน์ของคนจีน เมื่อจีนปลดปล่อยตัวเองได้ในปี 1949 จึงเริ่มฟื้นฟูบูรณะเส้นทางเก่าที่มีอยู่ แล้วค่อยๆ พัฒนาเส้นทางสายใหม่ๆ ขึ้นหลังเปิดประเทศแล้ว
📌 อ่านต่อได้ที่ https://www.jeenthainews.com/china-news/63695_20230116
บทความโดย รศ.วิภา อุตมฉันท์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
