ข้าว+เนื้อ+ผัก+ใข่+เครื่องปรุง= สมมุตินามว่า ข้าวผัด. ครั้นจะเรียกว่า ข้าวเนื้อผักใข่เครื่องปรุงมันยากเกินไป...เรียกสั้นๆง่ายกว่า.ข้าวผัดเป็นสิ่งประกอบของเครื่องปรุงต่างๆ ซึ่งไม่ได้มีสภาวะเอกเทศเฉพาะตัว และเครื่องปรุงเหล่านั้นก็เป็นสิ่งประกอบมาอีกหลายๆที.เช่นผักเองก็ไม่ได้เป็นเอกเทศ แต่มันเองก็เป็นธาตุประกอบชั่วคราวเหมือนกัน ถ้าแยกเอา คาร์บอน เถ้า ไนโตรนเจน แทนนิน เซลลูโลส ธาตุและจุลธาตุอื่นๆออกไป ผักนั้นจะไม่เป็นต้นผักอีกต่อไป.
สิ่งชั่วคราวไม่มีอะไรเป็นของเรา...แม้แต่เราเอง
การคิดว่ามีตัวเรา คือความไม่เข้าใจ ในไตรลักษณ์ ...ลักษณะสามประการของทุกกายภาพและจิตภาพ.
มีหรือไม่?สิ่งที่เป็นสิ่งบริสุทธิ์ไม่ประกอบด้วยธาตุอื่นและอยู่ในสภาวะอิสระ ไม่ถูกกระทำด้วย แรง หรือคลื่นเสียง,แสง,รังษี ,อุณหภูมิ,จากภายนอก.พิจารณาดูแล้วไม่น่าจะมี.
ดังนั้นทุกรูปนามล้วนไม่มีตัวตนที่แท้จริงเพราะเป็นสิ่งประกอบ(อนัตตา).และสิ่งประกอบ(ซ้ำซ้อน)เหล่านั้นมารวมตัวกันเพราะมีสิ่งที่ทำให้มันไม่เป็นอิสระจากกัน ไม่ว่าจะเพราะดูดกัน พันกัน คล้องกัน แรงดึง แรงดัน โมเลกุลสอดรัดกันเป็นต้น (ทุกข์).และทุกรูปนาม ล้วนดำเนินไปสู่ความเสื่อมสลายไปสู่จุดสมดุลที่สุด(เท่าที่จะสมดุลได้)...(หมดทุกข์) ช้า เร็ว ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของสิ่งประกอบ และ สิ่งที่ทำให้สิ่งประกอบ ประกอบกัน รวมถึงศักดิ์ ของสิ่งที่มากระทำต่อมันด้วย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
