ถ้าเชื่อว่าตัวเรามีอยู่จริง ก็ต้องอธิบายในเชิงวิทยาศาสตร์ หรือนิยามตัวเราได้ว่า อะไรหรืออย่างไรคือ”ตัวเรา “ ค่ะ
ถ้าบอกว่าเด็กทารกที่ออกมาจากท้องแม่คือเรา เมื่อเด็กทารกโตขึ้น ร่างกายเปลี่ยนแปลงเป็นสูงใหญ่ขึ้น จนตัวกลับเล็กลงเมื่อแก่ชรา ทำไมถึงยังเรียกว่า “ตัวเรา” ทารกนั้น หนุ่มสาวนั้น หายไปไหน
ถ้าบอกว่าตัวเราคือคนที่มีอวัยวะครบ32 แต่เมื่อประสบอุบัติเหตุ แขนหรือขา ขาดไป อวัยวะไม่ครบ ทำไมยังเรียก “ตัวเรา”
ถ้าบอกว่าตัวเราคือคนที่มีความคิดอ่าน หรือความทรงจำแบบนี้ แต่เมื่อความคิดเปลี่ยนเมื่อเวลาเปลี่ยน หรือสมองเสื่อม ไม่มีความทรงจำเหลืออีกต่อไป ทำไมยังเรียก”ตัวเรา”
จะเห็นได้ว่า ถ้ามี”ตัวเรา” อยู่จริง ตัวเราจะต้องคงอยู่อย่างไม่มีวันเปลี่ยน แต่เพราะ “ ไม่มีตัวเรา” อยู่จริง ทุกอย่างจึงเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุปัจจัย
ไม่ใช่ทารกทุกคนจะได้เติบโต จนแก่ชรา
ไม่ใช่เด็กทุกคนจะเติบโตเป็นคนสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์
ไม่ใช่คนชราทุกคนจะสมองเสื่อม
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากองค์ประกอบของเหตุปัจจัยที่มารวมกันหรือกระทบกันในชั่วขณะนั้นๆ และเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เช่นเดียวกับ น้ำ หมู่เมฆ เกลียวคลื่น และทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ไม่มีอยู่จริง แต่เกิดจากองค์ประกอบต่างๆมารวมกัน เช่น
น้ำเกิดจากการรวมตัวกันของโมเลกุลไฮโดรเจน และออกซิเจน เมื่อแยกโมเลกุลออก เมื่อน้ำกลายเป็นไอน้ำ ก็ไม่เหลือน้ำอีกต่อไป เป็นต้น
ดังนั้น จึงไม่ใช่แค่ “ตัวเรา” ที่ไม่มี ทุกสิ่งทุกอย่างต่างหากค่ะ ที่ไม่มี และไม่เคยมีอยู่จริง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
