240123
เข้าใจแล้ว ว่าทำไมผู้ใหญ่ชอบพูดว่าเรียนเถอะ ชีวิตตอนเรียนมันสนุกที่สุดแล้ว มันไม่ใช่ประโยคหลอกให้เด็กตั้งใจเรียน
แต่พอโตขึ้นมาในวัยที่ต้องทำงานก็จะพบว่ามึงไม่สามารถเป็นตัวเองหรือมีความคิดเป็นของตัวเองได่ 100% ไม่ว่าจะอยู่ตำเเหน่งไหนก็ตาม จนไม่นานมึงจะเข้าสู่การ burn out เพราะมึงไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักได้เต็มที่ สมองต้องชั่งใจสิ่งที่ตัวเองรักกับปัจจัยรอบข้างที่เข้ามาเป็นโจทย์ว่ากูควรจะทำสิ่งนั้นมั้ย
การเบิร์นเอ้าเป็นเรื่องปกติ กูรู้ว่าสักวันกูคงหมดไฟ แต่ไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วขนาดนี้ กูแค่ 23 เองอ่ะมึง หรือกูตั้งใจกับมันมากไป กูควรปล่อยวางปล่อยเบลอหรือทิ้งบางสิ่งที่ตัวเองรับผิดชอบบ้างเเบบนั้นใช่มั้ยถึงจะมีความสุข สรุปว่าการเต็มที่กับทุกสิ่งที่ตัวเองทำมันถูกหรือยัง หรือกูผิดที่โฟกัสอะไรได้ทีละอย่าง ?
ถ้าอยากรวย คือกูต้องมี 345 อาชีพแบบนั้นใช่มั้ย แต่คือกูไม่อยากทำงานจนตายกันไปข้าง ไม่อยากเป็นเจ้าของธุรกิจ ก็แค่อยากทำงานไปเรื่อยๆ ค่อยๆขยับขยาย และกลับมานอนดูเนตฟลิกซ์แบบไม่ต้องคิดอะไร เเละก็หวังให้ตัวเองถูกรางวัลที่ 1ในทุก 2 วัน นี่ กูดูเป็นคนไม่พยายามเเละไม่มีอนาคตถูกมั้ย ทำไมอ่ะ ทำไมคนเราต้องเหนื่่อยกับชีวิตตัวเองขนาดนั้นเพื่ออะไร ทั้งๆตอนนี้กูยังไม่พร้อมเเบกรับกับห่าเหวอะไรสักอย่างในชีวิต แม้กระทั้งมีผัวกูยังไม่อยากมีเลย อันนี้คือแปลว่ากูหยิ่งจองหองหรือไม่มีใครเอาอย่างนั้นเหรอ
ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเราต้องรีบเร่งกับขีวิตตัวเองขนาดนั้น
บางคนก็เห็นกูอายุ 23 แต่ไม่เอาอะไรเลยก็มาสรุปเเบบเสือกๆว่ากูยังไม่โต อันนี้คือความคิดของคนสมัยนี้เหรอ
อีสัส
ที่บอกว่าอยากไปอยู่เงียบๆคนเดียวในป่าคือกูไม่เคยพูดเล่น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
