ย่านบางลำพู
.
นอกจากความทรงจำกับแม่ ที่แม่พามากินขนม
ร้านที่เขาจำได้ หรือข้าวแช่เมนูโปรดของเขาแล้ว
ย่านนี้เรามักพาแฟนมากินต้มยำกุ้งร้านเด็ด
มากี่ครั้งก็กินเกลี้ยงทุกอย่าง คราวหน้าต้องลองต้มยำร้านข้างๆที่บางเพจบอกว่า เจ้าเก่า
.
ท่ารถข้างวัดบวรฯ ต้องส่งแฟนกลับบ้าน ถ้ากลางวัน
มีร้านขนมปังร้านดังเลยจะไปแยกคอกวัว ยายแกรับมาขายอีกที แกเป็นผู้พิการทางสายตา กำไรปอนด์ละสิบบาท ทุกคนมาอุดหนุนได้ อร่อยและอิ่มใจ
.
วัดบวรนิเวศ พระไพรีพินาศ เสี้ยวกาง โบสถ์ที่มีเสาโรมันกับภาพจิตรกรรมขรัวอินโข่ง เราชอบงานหลวงตาท่านี้มาก เป็นยุคต้นรัตนโกสินทร์ที่เรียนเขียนภาพแบบตะวันตกจากสินค้าที่มากับเรือกลไฟ ไม่เคยไปต่างประเทศ แฝงปริศนาธรรมรวมถึงวิทยาศาสตร์ งานท่านมีหลายวัด เคยได้ชมงานเล็กๆแบบแยกชิ้นสมัยเรียนปี 1 ไปเดินเจอบังเอิญที่หอศิลป์เจ้าฟ้า
.
ข้าวต้มร้านดัง และกุฏิย่านวัดบวรฯ ร่มรื่น มีเต่า ปลา ให้ดู บรรยากาศสงบ สะอาด บางหลังเป็นหอสมุด
.
ห้างดัง ในอดีต เราทันแค่ยุคร่วงโรย มิงทุกทีที่รถตู้รับส่งนักเรียนจับผ่านทุกเย็น พี่ๆในรถตู้ทำตัวเป็นไกด์ กูรูเล่าสถานที่ให้ฟัง ลิฟท์แก้ว ที่นี่เป็นแหล่งแรกๆในไทยที่มี เสริมด้วยคุณลุงวัย 70 ปีคนขับแกก็เล่า ช่วงนี้มีการทุบรื้อ หรือจัดนิทรรศการศิลปะในห้างย่านนี้ สลับแสงสีของ ถนนข้าวสาร
.
ร้านธง และบ้านตึกแถวปูนกึ่งไม้ ชั้นครึ่ง เป็นสิ่งที่เราประทับใจ บ้านอะไรที่เตี้ยและที่ใช้สอยน้อย คนอยู่อาจไม่สบาย หรืออาจภูมิใจ จากที่อ่านหนังสือ กรุงเทพฯแต่กี้แต่ก่อน ที่เขามีพูดคุยกับคนที่อาศัยในย่าน หรือเล่ม ย่ำต๊อก ของ น. ณ ปากน้ำ ที่เล่าสภาพบ้านเมืองช่วง พ.ศ.2500 ตำนานตึกดิน การรำวง รถราง สิบสามห้างบางลำพู หรือโก๋หลังวัง
.
ทุกวันนี้ เริ่มมีการก่อสร้างรถไฟฟ้าใต้ดิน หลายตึกได้รับผลกระทบ ทุบทิ้งทำลาย ปรับเปลี่ยน แต่อย่างน้อยขอบันทึกความทรงจำ ในครั้งหนึ่งที่เราได้ผ่านมาพบกัน
.
ยังอยากกินต้มยำกุ้ง ย่านนี้เด็ดมาก น้ำร้อนไฟ มันกุ้งหอมๆ เปรี้ยวเผ็ด จนกุ้งไม่สน สนแต่ซดน้ำต้มนำให้ชื่นใจ
.
ด้านหลังตอนถ่ายภาพนี้ เป็นมูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์
คนอ่านหนังสือจะคุ้นชื่อดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
