#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#ปาริชาติตอนที่2,
#แค่ในใจก็พอ,
สวัสดีวันหยุดสุดสัปดาห์ อีกครั้งนะครับ เพื่อนๆ,😇
คืนนี้ ผมขออนุญาตส่งความสุข ความปรารถนาดี และความคิดถึง ผ่านจันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ อันกล่าวนำถึงลักษณะเหล่าบริวารทหารของเหล่านาค ที่เกิดจากการตายในฝ่ายมนุษย์และจุติ เข้าสู่การเป็นบริวารทหารตามลักษณะจิตสุดท้าย..ก่อนที่จะเข้าสู่ ปาริชาติ ตอนที่2 ในคืนวันพุธ (1/2/2023)นะครับ 😇❤️💙🎶🎵🥛🎹
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับ,
คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนเสมอครับ,
T.Mon
(22/1/2023)
#ณ.บริเวณแม่น้ำโขงไม่ไกลจากหาดดอนจัน เมืองสีสัตตะนาก,
ราวปีพุทธศักราช 2426,
จ่าฟร็องซัวร์ ก้มลงดูดมวนลำโพบ้าเข้าปืดใหญ่ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาปล่อยควันยาวออกมา พร้อมกับรอยยิ้ม และดวงตาที่ล่องลอย
“ฮะฮะ ไอ่แพทริค ข้าเห็นงู
อยู่ข้างหลังแก สองตัวว่ะ..
ตัวนึงสีเขียว ..แต่อีกตัวตามันเป็นสีเขียว.. สีเขียวแบบเดียวกับลำโพงบ้าเลย ฮะฮะ..ฮะ
แกลองหันกลับไป ถามมันหน่อยสิ ไอ่หนู ..
ว่ามันอยากสูบลำโพงบ้ากับพวกเรา ซักมวน มั้ย.. ฮิฮิ..ฮิ”
พลทหารแพทริค ค่อยๆหันกลับไปมอง .. แล้วส่งเสียงหัวเราะ คิกคัก ตอบจ่าฟร็องซัวร์ว่า..
“คิกคิก คิก.. จ่า..ฮิฮิ
ฮะฮะ ฮะ.. จ่ามองเป็นงูได้ไงครับ.. คิกคิกคิก..
ฮะฮะ ฮะ ตัวใหญ่ขนาดนี้
แถวบ้านผม เรียกว่า พ่อปู่งูยักษ์ แม่ย่างูใหญ่แล้วครับจ่า ฮะฮะ..ฮะ
ยิงมัน เอามาทำไส้กรอกงูกันเหอะจ่า ..”
จ่าฟร็องซัวร์ ทำตาลอย แล้วตะโกนออกคำสั่งให้เหล่าพลทหารในเรือ ขนวัตถุโบราณและทองคำ ของฝรั่งเศส ด้วยเสียงอันดังว่า
“ไอ่หนูทั้งหลาย ช่วยระดมยิง พ่อปู่งูยักษ์ กับย่างูของ ไอ่แพทริค เอามาทำไส้กรอกงู กันหน่อยเว้ย.. คิกคิก คิกคิก..
ยิงงงงงงงได้..”
“เปรี้ยงๆๆ.. เปรี้ยง เปรี้ยง..”
เสียงระดมยิงต่อเนื่องจากเหล่าทหาร ดังสนั่นแม่น้ำโขง ..
จากนั้นก็มีเสียงหวีดร้องอย่างตกใจของเหล่าทหาร ตามมา เมื่อ สัตว์ประหลาดคู่นั้น ใช้หางฟาดลงมา ตรงกลางลำเรือพร้อมกัน..จนเรือแตกเป็นเสี่ยงๆ จนเหล่าพลทหาร พากันกระโดด ว่ายน้ำหนีตายกันจ้าละหวั่น..
เหลือแต่เพียงพลทหารแพทริค ที่ยังคงหัวเราะอย่างสนุกสนาน ราวกับเด็กน้อยที่ปลิวไถล ด้วยความสนุกตามพื้นเรือที่เอียง ราวกับกระดานลื่นแสนชัน ..และร่วงลงสู่สวนน้ำโขงในที่สุด
“ฮะฮะ ฮะ จ่า จับมือผมไว้ให้แน่นๆนะครับ ฮะฮะ ฮะ”
แพทริคตะโกนเรียกจ่า พลางยื่นมือให้ จ่าฟร็องซัวร์เข้ามาจับ ก่อนที่จะตกลงน้ำ
“คิกคิก คิก ขอบใจมากไอ่แพทริค.. ข้าว่ายน้ำไม่เป็นอยู่พอดี คิกคิก คิก..”
จ่าฟร็องซัวร์หันมาหัวเราะขอบใจ และกุมมือพลทหารแพทริคแน่น..
“ฮะฮะ ฮะ ..จ่าว่ายน้ำไม่เป็น หรือครับ ฮะฮะ ฮะ
ฮะฮะ ฮะ..
ว่ายน้ำ ไม่เป็น
เหมือนผมเลยครับ จ่า
ฮะฮะ ฮะ..”
จ่าฟร็องซัวร์ สะดุ้งเฮือก ก่อนจะตะโกนตอบพลทหารแพทริก ว่า
“ฮะฮะ ฮะ ไอ่เด็กเวร
แพทริค ฮะฮะ ฮะ..”
“วู้วๆ..ฮะฮะ ฮะ “
เสียงร้องหัวร่อ ดังก้องอยู่พักใหญ่ ..
ก่อนที่เสียงนั้นจะค่อยๆถูกกลบด้วยเสียงหางสะบัดของสัตว์ประหลาดแห่งสายน้ำโขงฟาดลงกลางแม่น้ำ ที่แหวกพาให้ร่างทั้งสองให้จมดิ่งอย่างเร็วที่สุด
..
#นาคราบาดาล,
#ณ.บริเวณถ้ำใต้แม่น้ำโขงระหว่างปากแดนมนุษย์และนาค,
บริเวณภายในถ้ำนั้น เป็นภาพอันอัศจรรย์สว่างไสว ด้วยแสงสี มรกต อันมลังเมือง จากบริเวณผนังถ้ำ
สลับกับสีทองคำเปล่งสุก.. สว่างไสว จากบริเวณพื้น.. สะท้อนกลับ ขับให้แสงสีทองนั้น เด่นสว่างราวกับทิพยสวรรค์
ตรงบริเวณปากถ้ำนั้น คล้ายเป็นผนังน้ำมนตรา ที่กั้นระหว่างภายในถ้ำ กับมวลน้ำอันมหาศาลที่อยู่นอกถ้ำ..
“ฮ่ะฮ่ะ ฮ่ะ ..จ่าครับๆ ..
ฮ่ะฮ่ะ ฮ่ะ”
พลทหารแพทริคเขย่าเรียกจ่าฟร็องซัวร์ ที่นอนหลับตายิ้มปากกว้างค้างไว้ ราวกับกำลังฝันดีอย่างที่สุด..
“ฮ่ะฮ่ะ ฮ่ะ จ่าขี้เซาจังเลยนะครับ ฮ่ะฮ่ะ ฮ่ะ..สงสัยต้องปลุกจ่า ด้วยไอ้นี่ เสียแล้ว คิกคิก”
พลทหารแพทริคหัวเราะร่วน พลางค่อยๆ ควานหา
มวนลำโพงบ้า และกล่องไม้ขีดไฟฝรั่งเศสในกระเป๋าอย่างอารมณ์ดี..
“ฮี่ฮี่ ฮี่ เจอแล้วๆ แม่คู่ตุนาหงัน ทั้งสอง..แพทริค จะจุดละนะจ้ะ ที่รัก..
คิกคิกคิก”
พลทหารแพทริคหัวเราะพลาง.. ขีดไม้ขีดไฟกับหินพื้นถ้ำ ..ไปพลาง
“ฟู่ว.. ฟึบ!!” “ฟู่ว.. ฟึบ!!”
ไฟจากไม้ขีดสว่างขึ้นวูบหนึ่ง ก่อนที่จะดับไป ครั้งแล้วครั้งเล่า.. จนพลทหารแพทริค เริ่มสบถคำ สลับกับเสียงหัวเราะ..
“ถุด..ต้องหา ..ต้องหา อะไรมาทำเป็นชนวนไฟ ให้มีเวลาได้ทันจุดมวนลำโพงบ้า ซักหน่อย คิกคิก คิก..”
พลทหารแพทริค ควานหาอุปกรณ์ในกระเป๋าอีกครั้ง แต่ไม่เจออะไร ที่พอจะทำชนวนไฟได้..
จึงขยับมาล้วงหาจากกระเป๋าจ่าฟร็องซัวร์ แทน..
“หึหึ หึ..คิกคิกคิก”
จ่าฟร็องซัวร์ หลับตาส่งเสียงหัวเราะคิกคัก ประสานเป็นลูกคู่รับกับ พลทหาร
แพทริค ที่กำลังสาละวน ล้วงหาของตามกระเป๋าเสื้อกระเป๋ากางเกงของจ่า..
“โอ้วว ..ในที่สุดก็เจอ ฮี่ฮี่ ฮี่”
พลทหารแพทริค หัวเราะร่วน พลางมองชนวนไฟของแท่งระเบิดมือที่บรรจุดินปืนแรงสูงด้วยสายตาเป็นประกาย..
“ฟู่ว.. ซี่ๆๆๆๆ ..ฟืดดด..”
เสียงไฟติดสว่างวาบจากไม้ขีดไฟ ..ลุกต่อไปยัง..ชนวนระเบิดมือ ..
ให้พลทหารแพทริคได้ทันจุดมวนลำโพงบ้า ขึ้นสูดปืดเข้าเต็มปอด ..ก่อนที่ค่อยๆจะระบายควันขาว พ่นใส่หน้าของจ่าฟร็องซัวร์ ช้าๆ..
ควันลำโพงบ้า สีขาวลอยอ้อยอิ่งวนเวียน อยู่เบื้องหน้า ..จ่าฟร็องซัวร์ ราวกับระบำงู..จากอเวจี
“ซี่ๆๆๆๆ..” เสียงไฟกำลังลามเลีย ไล่อยู่ที่สายชนวนระเบิด..ก็ช่างละม้ายคล้ายเสียงแลบลิ้นของงู...เข้าไปอีก..
พลทหารแพทริค ยิ้มมองควันลำโพงบ้า ที่ลอยวนเวียน อย่างอารมณ์ดี ..
พลางยกแท่งระเบิดมือขึ้นมาทำท่าราวกับยกแก้วแชมเปญขึ้นมาฉลองชัย ให้กับการรอดชีวิตของจ่าฟร็องซัวร์..
ที่สูดควันลำโพงบ้า จนเริ่มหายใจเข้าออก เป็นปกติ และค่อยๆลืมตาขึ้นมอง พลทหารแพทริค ได้อีกครั้ง..
“Hee Hee Hee, Bienvenue à nouveau vous (ฮี่ฮี่ ฮี่ ยินดีต้อนรับ การกลับมาครับ จ่า)”
พลทหารแพทริค กล่าวต้อนรับด้วยเสียงหัวเราะ พลางยื่นแท่งระเบิดมือ ที่ไฟกำลังจะลามจนถึงสุดสายชนวน ให้จ่าฟร็องซัวร์รับไว้
และทันที ที่จ่าฟร็องซัวร์ ก้มลงมองที่แท่งระเบิดมือ..
จ่าฟร็องซัวร์ ก็แทบจะสร่างเมา เมื่อเห็นเสี้ยววินาทีของไฟที่กำลังลามถึงสุดแท่งชนวน ..พลางร้องหวีดขึ้นอย่างสุดเสียง ..
“โหวยยยยยย...”
แล้วจึงเด้งตัวขึ้นจับหัวพลทหารแพทริคกดลง และปาแท่งระเบิดมือไปข้างหน้าอย่างสุดแรง..
“ตู้มมมมมมม!!!!!!”
เสียงระเบิดดังกัมปนาท ทั่วถ้ำ พร้อมกับแรงสั่นสะเทือนรุนแรง และแสงไฟวาบสว่างจ้า..
ทันใดนั้น กำแพงมนต์ที่กั้นน้ำก็ปริแตกออก .. ทำให้น้ำจากแม่น้ำโขง ก็ค่อยๆไหลทะลักเข้ามา พร้อมๆกับแสงสว่างพรรณราย ในถ้ำที่ค่อยๆหรี่ลง..เช่นกัน
“รีบหนีขึ้นไปบนนั้น เร็ว ไอ่แพทริค..”
เสียงจ่าฟร็องซัวร์ตะโกนสั่งพลทหารแพทริค พร้อมกับมือที่จับคอเสื้อ ฉุดกระชากลากถู ให้ปีนขึ้นไปด้านบนอีกชั้นหนึ่งของถ้ำ ..ที่มีแสงสว่างส่องออกมา..
พลทหารแพทริคได้สติ จึงหันกลับมายิ้มหวานให้จ่าฟร็องซัวร์ แล้วลุกขึ้นออกวิ่งตามคำสั่ง..
“ครับ จ่า.. คิกคิกคิก”
จ่าฟร็องซัวร์อ้าปากค้างมองตาม เมื่อพลทหารแพทริคที่ลุกขึ้นวิ่งแซงตนเอง และปีนป่ายรวดเร็ว ราวกับวานรฝรั่งเศส ..
เพียงชั่วอึดใจ พลทหารแพทริค ก็ขึ้นไปนั่งอยู่บนยอดถ้ำ แล้วยิ้มมองลงมายัง จ่า
ฟร็องซัวร์ที่กำลังวิ่งหนีน้ำ ปีนป่าย อย่างต้วมเตี้ยม ทุลักทุเล..
..
..
“แฮ่กๆ แฮ่ก” จ่าฟร็องซัวร์นอนพาดบนพื้นของยอดถ้ำหนีมวลน้ำมหาศาลได้ อย่างหวุดหวิด..
เสียงหอบตัวโยนของจ่าฟร็องซัวร์ ดังก้องกังวานในบริเวณโถงถ้ำชั้นที่ 2..
ขณะที่พลทหารแพทริค ก้มลงมองน้ำในแม่น้ำโขงที่ถูกกั้นไว้ด้วยกำแพงมนต์อีกชั้น จากบริเวณโถงถ้ำชั้นที่สอง..ด้วยความอัศจรรย์ใจ
จ่าฟร็องซัวร์ ก็ค่อยๆพลิกตัวนอนหงาย แล้วใช้สายตาสำรวจโถงถ้ำ ที่สว่างไสว และมีความอบอุ่นสบาย ราวกับอากาศของแคว้นโปรว๊องซ์
โถงถ้ำชั้นนี้ บริเวณผนังถูกก่อซ้อนสูงขึ้นไปจนเต็ม และอัดแน่นไปด้วยทองคำจำนวนมาก..
ส่วนบริเวณพื้นนั้นเต็มไปด้วยทับทิม มรกต เพชร และสมบัติอันมีค่าอันประมาณมิได้
อีกด้านที่ลึกเข้าไปด้านในของถ้ำ ปรากฏเสาสองต้นเป็นรูปงูยักษ์ตั้งตระหง่าน พร้อมกับบานประตูยักษ์สลักด้วยตัวอักษรสีทองวูบวาบสว่างไสว ที่เลื่อนไหล คล้ายกับมีชีวิต..
“ไอ่แพทริค แกกำลังจะทำอะไรน่ะ ฮึ?”
จ่าฟร็องซัวร์ เอ่ยทัก พลทหารแพทริค ที่เดินไปถึงบริเวณบานประตูยักษ์..แล้วหันหน้ามายิ้มให้..
พร้อมกับใช้สองมือ ออกแรงค่อยๆผลักบานประตูยักษ์นั้น ให้เปิดออก..
แต่ก่อนที่ จ่าฟร็องซัวร์จะได้ทันเอ่ยห้ามพลทหารแพทริค..
แสงสว่างวาบก็พุ่งออกมาจากบานประตูนั้น พุ่งเข้าปะทะอาบร่างของทหารฝรั่งเศสทั้งสอง..
และในขณะเดียวกัน อักษรอักขระ จากบานประตูนั้น ก็พากันเลื้อยออกมา พันร่างของจ่าฟร็องซัวร์ และพลทหารแพทริคไว้แน่น..
..ต่อจากนั้น.. มวลน้ำที่ถูกกั้นไว้ด้วยม่านมนตรา ก็ไหลบ่าทะลักถึงยอดถ้ำชั้นสอง..
จนท่วมถึงเพดานถ้ำในที่สุด..
และก่อนที่สติสัมปชัญญะ ช่วงสุดท้ายของทั้งคู่จะดับลง จ่าฟร็องซัวร์ ก็ได้ยินเสียงที่มีอำนาจดังขึ้นในหัว ว่า..
“จงบังเกิดใหม่เถิด เหล่าทหารของอิศานปุระนาคนคร(นาคราบาดาลนคร)..”
จ่าฟร็องซัวร์ หันไปมองพลทหารแพทริค ด้วยความเป็นห่วง ก่อนที่จะพบว่า ..
ร่างของพลทหารแพทริค ค่อยๆ บิดเบี้ยวเอี้ยวตัว อย่างผิดรูป และขาคู่นั้น ก็ค่อยติดกันและเปลี่ยนกลายร่างเป็นเงือก สะบัดหาง ว่ายวนหนีหายออกไปทางปากถ้ำ..
“นี่ต้องเป็นฤทธิ์ ของลำโพงบ้าแน่ๆ ..ใช่มั้ย ไอ่แพทริค ฮ่ะฮ่ะ ฮ่ะ”
จ่าฟร็องซัวร์รู้สึกถึงความเบาสบาย ในการหายใจในน้ำ แล้วหัวเราะ อย่างถูกใจ เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงท่อนล่างของตนเอง เปลี่ยนเป็น จระเข้..
“Hahaha I’m Crocodile rock ..Krrrrrrr”
จ่าฟร็องซัวร์คำรามอีกครั้ง ก่อนที่จะสะบัดหางจระเข้ว่ายวน อยู่บริเวณปากถ้ำใต้น้ำ ..
..
..
#เกร็ดเพิ่มเติม,
1)บริวารของพญานาค,
-พวกบริวารของพญานาค ได้แก่ พวกผีพรายน้ำ นางเงือก สัตว์น้ำ
สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์มีพิษและงูทั้งหลาย
2)ธงกฐินปริศนาธรรม ฤา บริวารของนาค
-ธงจระเข้ หมายถึง ความโลภ (ปากใหญ่ กินไม่อิ่ม) ใช้ประดับในการแห่ มีตำนานว่า เศรษฐีเกิดเป็นจระเข้ว่ายน้ำตามขบวนกฐินจนขาดใจตาย
-ธงนางมัจฉา หมายถึง ความหลง (เสน่ห์แห่งความงามที่ชวนหลงใหล) ใช้ประดับงานพิธีถวายผ้า กฐิน เป็นตัวแทนหญิงสาว ตามความเชื่อว่า อานิสงส์จากการถวายผ้าแก่ภิกษุสงฆ์จะมีรูปงาม
สวัสดีและขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
..
..
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
