เสียงสนทนาหลังเมรุเผาศพ
เมื่อ 20 กว่าปีก่อน ตาผมเล่าให้ฟังว่า
มีคืนหนึ่งที่วัดประจำหมู่บ้าน ที่มีชื่อลงท้ายว่า "....ประดิษฐ์" มีงานศพ สมัยนั้นศาลาสวดศพกับเมรุเผาศพอยู่ห่างกันค่อนข้างไกล และตอนนั้นหลอดไฟฟ้าส่องสว่างในวัดมีน้อยยิ่งกว่าน้อย เรียกได้ว่ามืดมิดเสียเป็นส่วนใหญ่
ตาผมเป็นมัคทายกของวัด แล้วตกดึกของคืนนั้นตามีธุระที่ต้องเดินไปเอาของที่หอฉันที่อยู่ติดกับเมรุเผาศพ
พอตาเดินเข้าไปใกล้ ๆ เมรุ ก็ได้ยินเสียงผู้ชายหลาย ๆ คน คุยกันให้ขรมที่หลังเมรุ จึงคิดว่าพรรคพวกของตัวเองน่าจะจับกลุ่มคุยอะไรกันอยู่ ตาจึงเดินอ้อมไปหากะไปร่วมวงด้วย
ปรากฏว่าหลังเมรุว่างเปล่า ทันทีที่ตาโผล่หน้าไปดูเสียงคุยก็เงียบลง ตาใจหายวาบ นี่ขนาดมีจิตแข็ง ๆ ระดับหนึ่ง ยังอดขนพองสยองเกล้าไม่ได้ พอคล้อยหลังจากมา ที่หลังเมรุก็แว่วเสียงคนคุยกันอีกครั้ง
เหตุเกิด ณ วัดแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครนายก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
