0 ปีอเมริกา: ล้อมวงคุยกับตัวเอง
หลายๆครั้งที่เราเล่าถึงหนังสือของ ชี้ดาบ มันคือหนังสือแนวเล่าประสบการณ์การเดินทาง หรือสำหรับ phase หลังมานี้หนังสือของสำนักพิมพ์ก็มักจะออกไปในทางตั้งคำถามกับชีวิต กับสังคม กับตัวเอง ยังไงก็ตามมันยังคงเป็นหนังสือที่เล่าจากประสบการณ์ตรงของผู้เขียนอยู่ดี
แต่ #0ปีอเมริกา เป็นหนังสือที่มีความเป็นนิยายเล่มแรกของสำนักพิมพ์นี้ที่เราเคยได้อ่าน โดยที่ยังไม่ทิ้งลีลาการเล่าแบบเดิม เนื้อหายัง based on ชีวิตจริงของเจ้าของสำนักพิมพ์ เพียงแต่นำเสนอวิธีการสะท้อนคิดและสำรวจตัวเองให้แฟนตาซีขึ้น สนุกขึ้น รวมถึงอาจจะทำให้เห็นภาพชัดเจนมากขึ้น
เรื่องราวเริ่มจาก "เจม" หนุ่มออฟฟิศที่ชีวิตโหล่ยโท่ย ถูกแฟนทิ้งไป 2 ปีแต่ไม่ยอมมูฟออน ใช้ชีวิตแบบอยู่ไปวันๆ ไม่ได้มีเป้าหมาย ไม่ได้มีความฝันอะไรสักอย่าง อยู่ดีๆวันหนึ่งก็มีคนที่หน้าตาเหมือนเขาเปี๊ยบเปิดประตูเข้ามาแล้วบอกว่าคือตัวเขาในอีกมิติที่ "มาเยี่ยม" จากนั้นเจมก็ได้เจอกับเจมอีกมากมาย ทั้งเจมที่รวย เจมที่เหลวแหลก เจมที่เป็นผู้หญิง เจมที่เป็นพระ ฯลฯ และการได้เจอกับตัวเองในมิติต่างๆก็ช่วยให้เจมทั้งหลายสามารถปลดล็อกความรู้สึกบางอย่างที่ติดค้างมานานได้เสียที
อ่านเรื่องนี้จบมันทำให้เรานึกถึง The Midnight Library นิยายที่ว่าด้วยความเป็นไปได้ทั้งหมดทั้งมวลของตัวเรา เล่มนั้นพาตัวละครหลักของเราไปลองใช้ชีวิตเป็นตัวเองในเวอร์ชันอื่น ไปลองใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองเคยคิดว่าเสียดายทีไม่ทำ แต่ 0 ปีอเมริกาคือการพาตัวละครหลักในเวอร์ชันอื่นผลัดกันเข้ามานั่งคุยในห้องเล็กๆห้องเดียว เล่าถึงชีวิตในอดีตที่ผลักดันพวกเขาให้มาถึงจุดนี้
เราทุกคนต่างเคยฝันถึงตัวเองในเวอร์ชันอื่นกันทั้งนั้น จะเป็นยังไงนะถ้าชั้นเลือกแบบนี้แทนในตอนนั้น ปลายทางที่การตัดสินใจพวกนั้นจะพาชั้นไปมันจะหน้าตาแบบไหนกัน แต่เชื่อเถอะ...ไม่ว่าเราจะวาดฝันชีวิตแบบอื่นไว้อย่างไร ก็ไม่มีชีวิตไหนที่ปราศจากปัญหาหรือเรื่องยุ่งยากใจ ไม่มีชีวิตไหนที่เราไม่จำเป็นต้องดิ้นรนต่อสู้ ทุกเจมที่เดินเข้ามาในห้องต่างก็มีช่วงเวลาที่คิดว่าชีวิตตัวเองยากที่สุดเหมือนกันทั้งนั้น
แล้วอะไรล่ะที่จะทำให้เรามีความสุขกับชีวิตได้จริงๆสักที คำตอบมันก็คือความพอใจในชีวิตที่เป็นอยู่ การมีความสุขกับเรื่องธรรมดาในแต่ละวัน แต่เดี๋ยวก่อน! เราไม่ได้กำลังบอกให้ทุกคนทิ้งความฝันนะ 😅 คุณแค่ต้องทำให้มันสมดุล จัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆในชีวิต ดูให้แน่ใจว่าต้องการมันจริงๆ แล้วค่อยๆลงมือทำไปทีละอย่าง พูดง่ายแต่ทำยากเนอะ 5555
คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิตวิ่งตามเป้าหมายที่ต่อให้ได้มาก็ไม่ได้ทำให้ภูมิใจกับตัวเองมากขึ้น เราว่าแบบนั้นมันเหนื่อยเปล่า ฝันให้ไกลน่ะได้ แต่ถ้าฝันนั้นมันทำให้เราทุกข์ก็ฝันใกล้ๆที่ไปถึงก็พอ เพราะเราเชื่อว่าฝันใกล้หรือไกลไม่สำคัญ แต่ไปถึงแล้วพอใจกับมันหรือเปล่า ความฝันไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่มากมายหรอก แค่มันทำให้เราสุขได้มันก็เป็นฝันที่ดีมากแล้ว
สุดท้ายกูว่ามันไม่มีหรอกไอ้คำว่าแพสชั่นอะไรนั่น กูว่าปมต่างหากล่ะที่ผลักให้เราทำอะไรบางอย่าง
นี่เป็นประโยคที่คมที่สุดสำหรับเราในเล่มนี้ หลายๆครั้งเราก็จำเป็นต้องมองย้อนกลับไปในอดีตที่เราเจ็บปวดและผิดพลาด เพราะเราต้องแน่ใจว่าทุกการตัดสินใจที่จะเกิดขึ้น เราทำไปเพื่อแก้ปัญหาไม่ใช่หนีปัญหา เมื่อเราเข้าใจและพร้อมจะแก้ไขมัน ตอนนั้นแหละคือวินาทีปลดล็อกที่จะทำให้ก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคงขึ้น
ไม่น่าเชื่อนะว่าหนังสือเล็กๆเล่มเดียวจะทำให้เราตกตะกอนอะไรได้มากขนาดนี้ 55555 ยังไงก็ขอทิ้งท้ายไว้ว่าการที่เรากลับมาเป็นมิตรกับตัวเองอย่างแท้จริงได้ มันคือความสุขที่สุดแล้วของชีวิต ยากหน่อยแต่ลองเถอะ เกินคุ้ม 😉
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
