"รู้งี้" ของ เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน (และของผม)
ยอดโค้ชฟุตบอลในตำนานอย่างอเล็กซ์ เฟอร์กูสันแห่งแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดนั้นมีกรณีศึกษาเยอะมากในด้านการสร้างทีม ความเป็นผู้นำ และการสร้างชัยชนะอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลาอันยาวนาน จนแม้แต่มหาวิทยาลัยระดับโลกก็เอาไปทำเป็นเคสวิเคราะห์ถึงภาวะผู้นำเพื่อการเรียนรู้เพื่อประยุกต์ใช้ในมุมธุรกิจอยู่บ่อยครั้ง แม้แต่ความผิดพลาดและการสรุปบทเรียนของเซอร์อเล็กซ์ก็ยังน่าคิดน่าศึกษาตาม
ผมเคยได้อ่านบทความของเพจวิเคราะห์บอลจริงจังที่เล่าเรื่องเซอร์อเล็กซ์ไว้อย่างสนุกเหมือนเคย มีตอนหนึ่งวิเคราะห์บอลฯ เล่าถึงความพยายามของเซอร์อเล็กซ์ในการเปลี่ยนแปลงทีมที่ห่วยๆ วินัยแย่ ในการรับงานคุมแมนยูใหม่ๆ ที่แพ้ติดๆ กันหลายนัด เป็นทีมที่ไร้อนาคตอย่างมาก นิสัยเสียที่ทำกันทั้งทีมช่วงนั้นคือการดื่มเหล้าหนัก ดื่มเบียร์แบบบ้าคลั่ง กินอาหารไม่มีประโยชน์ ซึ่งเซอร์อเล็กซ์ทำทุกวิถีทางทั้งขู่ ทั้งใช้วิธีทางวินัยแต่ก็ต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะปรับทัศนคติกันได้
แต่ที่ผมรู้สึกถึงประสบการณ์คล้ายกันก็คือบทสรุปในเรื่องนี้จากปากของเซอร์อเล็กซ์หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปหลายปี โดยเซอร์อเล็กซ์บอกว่ารู้งี้ก็คงจะทำอีกแบบที่น่าจะได้ผลมากกว่าเยอะ วิเคราะห์บอลจริงจังแปลสรุปไว้เป็นบทสัมภาษณ์ของเซอร์อเล็กซ์ว่า...
จริงๆ ถ้าย้อนเวลาได้ ในวันนั้นผมคงไม่เรียก 40 คนมาประชุมกันเรื่องแอลกอฮอล์ แต่ผมคงจะจัดการขายนักเตะคนที่เป็นผู้นำในการชวนไปดื่มเหล้ามากกว่า ผมเองก็ต้องใช้เวลาเรียนรู้ในการจัดการเช่นกัน
เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน
ผมเองเคยมีประสบการณ์ในลักษณะนี้เช่นกัน ตอนที่ผมมารับงานที่ทำงานใหม่ๆ ที่บริษัทหนึ่ง ตำแหน่งที่ผมทำนั้น เหมือนว่าก่อนหน้านี้คนที่ทำงานตำแหน่งนี้จะอยู่ไม่ทน เปลี่ยนหัวกันบ่อย ก็จะมี “เจ้าที่”ที่เป็นผู้บริหารที่อยู่มาหลายแผ่นดิน นายมาแล้วก็ไป
แต่เขาอยู่จนรู้ตื้นลึกหนาบาง รู้เหลี่ยมรู้มุมและยึดติดจนเป็นอาณาจักร ในตอนนั้นขวัญและกำลังใจของทีมงานอะไรก็ไม่ดี ผมเองก็พยายามอยู่หลายเดือน ประนีประนอม หาทางเปลี่ยนทัศนคติ แต่ยิ่งพยายามเปลี่ยนเท่าไหร่ก็จะเจอแรงต้านมากเท่านั้นจากเจ้าที่ที่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงอะไร และคิดว่าเดี๋ยวผมก็คงจะไปเหมือนคนอื่น
สิ่งที่เจ้าที่ทำนั้นมีตั้งแต่พูดจาให้ร้าย ตีความในการกระทำไปอีกแบบหนึ่ง ดิสเครดิตอะไรได้ก็ทำ มองโลกในแง่ลบตลอดเวลา อิทธิพลของเขายังไงก็มีสูงและทำให้สิ่งต่างๆที่พยายามจะทำนั้นใช้เวลาและล่าช้ามาก ผมเองก็มีจุดอ่อนเรื่องคนที่ไม่ได้เป็นคนเด็ดขาดพอที่จะตัดจะไล่อะไรกันได้ ก็ได้แต่แก้ปรับกันไป
ในชีวิตคนเราบางทีก็จะรอดได้ด้วยโชคอยู่บ้าง โชคของผมคือคู่แข่งมาดึงตัวเขาไปพร้อมทีมงานที่สนิทกับเขา ไม่น่าเชื่อว่าพอเขาไปได้ไม่นาน ทุกอย่างก็ดีขึ้นทันตาเห็น สิ่งที่ควรจะต้องทำก็ได้ทำ ความสนิทสนมกลมเกลียวมาแทน ความแตกแยกก็หายไปนับแต่นั้น
ผมถึงอ่านอย่างเข้าใจมากๆ ในสิ่งที่เซอร์อเล็กซ์บอก การแก้ที่จุดศูนย์กลางของพายุอาจจะเป็นวิธีที่ได้ผลเร็วที่สุด และน่าจะเป็นปัญหาที่หลายคนเผชิญและหาทางแก้อยู่ ถ้าใจเด็ดพอและไม่ต้องพึ่งโชคอย่างผม ก็อาจจะเป็นทางออกหนึ่งที่ประหยัดเวลาชีวิตก็ได้นะครับ
- 12
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
