งานขาว-งานดำ(2)
คราวก่อนงานญาติของแฟน คราวนี้เป็นงานของลูกค้าผมเองครับ
ช่วงโควิดที่ผ่านมาใช้ไลน์กันเยอะมาก คุณป้าน้อย(นามสมมุติ)ก็เหมือนกัน ส่งไลน์ทักทายกันเป็นปกติ
เดิมทีหลายปีก่อนคุณป้าชอบมาเดินเล่นมาซื้อของแถวบ้านผมนี่ล่ะ จับพลัดจับผลูก็กลายมาเป็นลูกค้ากันและสนิทกันจนไปมาหาสู่เยี่ยมเยียนกันตามสมควร
คุณป้าน้อยเป็นคนใจดี มักจะมีของฝากมาให้ลูกๆผมบ่อยๆ แนะนำลูกค้ามาให้บ้าง ก็บรรดาญาติพี่น้องกันล่ะครับ
แล้วคุณป้าก็แนะนำพี่สาวคือคุณป้ารอง(นามสมมุติ) โดยคุณป้ารองนี่จะสนิทกับเจ๊มากกว่า
ค้าขายจนสนิทกันและแทบจะกลายเป็นญาติกันไปแล้ว
หลายวันก่อนผมส่งไลน์ทักทายตามปกติ คุณป้าน้อยก็ตอบมาตามปกติ
แต่ที่ไม่ปกติคือรูปที่ส่งมาเป็นรูปงานขาว-งานดำของคุณป้ารอง
ด้วยความตกใจผมเลยรีบโทรกลับไปถามไถ่ทันทีก็ได้ความว่าคุณป้ารองท่านเสียแล้วเมื่อหลายวันก่อน ตอนแรกว่าจะให้จบงานก่อนแล้วค่อยบอกแต่เห็นว่าทางผมก็รู้จักกันดีจึงบอกให้รู้
นี่ดีนะว่าฉันพ้นปีชงไปหมาดๆ ไม่งั้นยุ่งเลย เธออาจต้องไปแทนฉัน
นั่นสิ ไม่ไปนี่แย่เลย
ปีนี้คนอื่นๆก็ไปไม่ได้เหมือนกัน ฉันต้องไปเอง
ดีแล้ว ไปให้เห็นหน้าสักหน่อย งานนี้สำคัญนะ
ผมไปถึงงานช่วง17:30น. เพราะกำหนดการสวดพระอภิธรรมเป็น18:00น.
เดินมาถึงศาลา โห คนเต็มไปหมด โดยเป็นข้าราชการทหารซะส่วนใหญ่
ลืมบอกครับว่าครอบครัวคุณป้าทั้งหลายนี่เป็นข้าราชการทั้งทหารกับอาจารย์มหาวิทยาลัยกันเป็นส่วนใหญ่ ครอบครัวคุณป้าเองก็เป็นครอบครัวทหารตั้งแต่ดั้งเดิม
ในเมื่อไม่รู้จักใคร ผมเลยเลี่ยงมานั่งด้านนอกรอคุณป้าน้อย
ก่อนพระสวด ผมก็เห็นสามีคุณป้ารองซึ่งรู้จักกันเป็นอย่างดีจึงรีบเข้าไปทักทาย จังหวะเดียวกับลูกคุณป้าน้อยมาพอดี ผมเลยได้ย้ายไปนั่งกับคุณป้าน้อยในศาลา รอบๆข้างมีแต่ข้าราชการทหารใหญ่ หมอ กัปตันเครื่องบิน มีแต่ผมที่เป็นแค่พ่อค้าบ้านๆอยู่คนเดียว
ประธานในพิธีมาถึง ทหารน้อยใหญ่ก็ลุกขึ้นยืนกันพรึ่บพรั่บเป็นจังหวะไปตลอด ตามด้วยอดีตทหารบางท่านที่ดูคุ้นๆหน้าอยู่บ้างเพียงแต่นึกชื่อไม่ออก แล้วพระท่านก็เริ่มสวดตามเวลา
จบงานพระสวดคุณป้าน้อยก็เรียกไปถ่ายรูปร่วมกัน
ก่อนถ่ายรูปก็หันไปเคาะที่โลงแล้วบอกว่าเสี่ยก็มาด้วยนะ นั่นแน่ ยิ้มแล้วสิคุณพี่
หันกลับไปก็เจอรูปคุณป้ารองยิ้มเข้าให้จังเบอร์ครับ!
ก่อนกลับก็ได้ไปลาสามีคุณป้ารอง ท่านยิ้มพร้อมตาแดงๆบอกขอบอกขอบใจที่มาแล้วก็ใส่แว่นดำพรางหน้าตาที่กำลังร้องไห้
เห็นแล้วอดเศร้าตามไปด้วยไม่ได้
อย่างว่าครับ อยู่ด้วยกันมานาน บทจะไปก็ไปอย่างง่ายดาย
น่าใจหายจริงๆ
ก่อนหน้าคุณป้ารอง พี่สาวคุณป้าอีกคนก็เพิ่งเสียไปเหมือนกัน รายนั้นล้ม ส่วนคุณป้ารองนี่น่าจะเพราะสโตรกมากกว่า แต่คุณป้ารองก็กระเสาะกระแสะมานานเหมือนกัน
คุณป้าน้อยพูดไปปลงไป
cr. google
จบงานผมก็ลากลับมาพร้อมกับขนมที่คุณป้าน้อยหยิบให้
เอาไปฝากหลานๆนะ
กลับถึงบ้านก็เหมือนกันครับ ล้างหน้าแล้วค่อยเข้าบ้าน เก็บยันต์หรือฮู้เข้าที่แล้วมาคุยกับแฟน
แฟนแอบแซวว่า งานไม่ใหญ่แน่นะวิ แล้วก็ขำเมื่อฟังผมเล่าจบ
งานไม่ใหญ่จริงๆ มันแค่มหึมาเท่านั้นเอง
(ขอคารวะผู้วายชนม์มาในที่นี้ด้วยครับ)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
