จิวแปะทงเป็นอัจฉริยะคนหนึ่ง แต่ทำไมก้าวหน้าช้ากว่าสี่ทิศ
เฮ้งเต็งเอี้ยงก่อนเป็นพรต ก็เป็นสหายสนิทกับจิวแปะทงแล้ว ภายหลังถ่ายทอดวิชาให้ ดูจากอายุ จิวแปะทงไม่น่าเริ่มฝึกวิทยายุทธทีหลังสี่ทิศ แต่ปรากฏว่า ความสำเร็จของแกยังด้อยกว่าสี่ทิศ เฮ้งเต็งเอี้ยงเคยวิจารณ์ไว้ว่า "จิวแปะทงแม้มีภูมิปัญญาและรักชอบฝึกวิชา แต่ลุ่มหลงวิชาบู๊เกินไป ทั้งไม่มีความคิดช่วยเหลือชาวโลก ต่อให้ฝึกชั่วชีวิตก็ไม่มีทางบรรลุขั้นสุดยอด" แต่เฮ้งเต็งเอี้ยงคิดถูกหรือ ?
วิจารณ์กระบี่ครั้งที่หนึ่ง ห้าทิศถกฝีปากประฝีมือเจ็ดวันเจ็ดคืน จึงยอมรับว่าเฮ้งเต็งเอี้ยงเก่งสุด กระนั้นอั้งชิกกงยังแอบเสียดายว่า ถ้าตอนนั้นตนช่ำชองฝ่ามือสยบมังกรกว่านี้ ผู้ชนะอาจเป็นแก จึงเป็นไปได้ว่า ฝีมือเฮ้งเต็งเอี้ยงตอนนั้นคงไม่ได้ทิ้งห่างสี่ทิศนัก ผ่านไปยี่สิบกว่าปี มีบรรยายว่า สี่ทิศฝีมือลึกล้ำกว่าเดิม ส่วนจิวแปะทงมีสองมือขัดแย้ง ก็เหนือกว่าสี่ทิศไปแล้ว ยิ่งบวกเก้าอิมอีก
อาจสรุปได้ว่า จิวแปะทงภาคแรกแซงเฮ้งเต็งเอี้ยงไปแล้ว ถึงไม่แซงก็คงสูสี ยิ่งภาคสองความรุดหน้ายิ่งมาก ฉะนั้น คำว่า ต่อให้จิวแปะทงฝึกปรือไปชั่วชีวิต ก็ไม่อาจบรรลุถึงขั้นสุดยอด จึงผิดจากข้อเท็จจริง
จากเก้าอิม แปลว่า วิชาช้วนจินเดิมไม่เอื้อให้จิวแปะทงเก่งขึ้นเพียงพอ
จากสองมือขัดแย้ง แปลว่า ต่อให้ไม่มีเก้าอิม จิวแปะทงก็มีศักยภาพที่จะคิดค้นพัฒนาฝีมือตัวเองได้เหนือกว่าคนอื่น แต่ที่เมื่อก่อนทำไม่ได้ เกิดจากอะไร เป็นที่มาของบล็อกนี้
ข้อสันนิษฐานก็คือ เฮ้งเต็งเอี้ยงเป็นอุปสรรคในการพัฒนาฝีมือของจิวแปะทง !
หรือพูดให้ละเอียดขึ้น เฮ้งเต็งเอี้ยงช่วยปั้นให้จิวแปะทงไต่ฝีมือขึ้นสูง แต่โดยไม่รู้ตัว ก็ได้ปิดกั้นไม่ให้จิวแปะทงไต่ขึ้นสูงกว่านี้
ในนิยายกิมย้ง หลายกรณีที่แสดงว่า วิชาถ้าเข้ากับนิสัยคนฝึก จะก้าวหน้าเร็ว เช่น ก๊วยเจ๋งฝึกวิชาที่เรียบง่ายตรงไปตรงมาอย่างฝ่ามือสยบมังกร อึ้งย้งได้ฝึกไม้เท้าตีสุนัขที่พลิกแพลงหลอกล่อ
ยังมีเหล็งฮู้ชง เป็นคนปล่อยตัวตามสบาย แต่ภายใต้การอบรมของงักปุกคุ้งที่คร่ำครึเข้มงวด เพลงกระบี่ของเหล็งฮู้ชงพลอยต้องอยู่ในกรอบ เป็นไปตามระเบียบ มีความสำเร็จอันจำกัด
แต่เพียงแค่ฮวงเช็งเอี้ยงชี้แนะไม่กี่คำ ให้ใช้กระบี่ตามอำเภอใจ แม้ยังไม่สอนเก้ากระบี่ให้ ฝีมือเหล็งฮู้ชงพลันรุดหน้าช่วงใหญ่ นอกจากเพราะเป็นเคล็ดวิชาที่ถูกต้องกว่าแล้ว ยังเข้ากับนิสัยของเขาด้วย
เช่นเดียวกันกับคู่จิวแปะทงกับเฮ้งเต็งเอี้ยง จิวแปะทงมีธรรมชาติเป็นเด็กซุกซน ปล่อยตัวอิสระ เฮ้งเต็งเอี้ยงกลับอบรมให้เรียบร้อยสำรวมตน จิวแปะทงเคารพศิษย์พี่อย่างสูงย่อมข่มกลั้นธรรมชาติตัวเองไม่มากก็น้อย สองมือขัดแย้งที่เกิดจากการละเล่น หากอยู่ต่อหน้าศิษย์พี่ คงไม่กล้าคิดขึ้นมา
จิวแปะทงในวันที่ไม่มีเฮ้งเต็งเอี้ยงคอยควบคุม คิดค้นหมัดสูญจำรัสที่ไม่ด้อยกว่าฝ่ามือสยบมังกร พัฒนาการละเล่นซนจนเป็นวิชาสองมือขัดแย้งจนแซงหน้าสี่ทิศ ภาคสองก็ไม่ปฏิเสธเก้าอิมที่ศิษย์พี่เคยห้ามอีกต่อไป (ภาคหนึ่งเผลอฝึกแต่พยายามไม่ใช้) ในวัยชราร้อยกว่าปี ผมที่หงอกขาวกลับมาดำ พลังฝีมือก็ได้รับการยกย่องยอมรับจากคนอื่นให้เป็นที่หนึ่ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
