สำหรับเรา คนชนบทรอบๆตัวเครือญาติ รู้จักมักจี่เกือบทั้งตำบล ก่อนโน้น มันคือคำทักทาย ห่วงใยกัน ผู้ใหญ่ทักเด็กๆ กินข้าวยัง กินกับอะไรวันนี้แม่ทำอะไรให้กิน หรือผู้ใหญ่ทักกัน ถามทำไรกินวันนี้ ตอบว่าจะทำแกงส้มปลาช่อน ผู้ถาม อ๋อ..เออเห็น ผัวมึงได้ปลามาเยอะนี่วันนี้ เออดีเหมือนกัน ข้าก็แกงส้มมั่งดีกว่า บลาๆๆๆ...ลอกการบ้านประมาณนี้
สำหรับเรา ไม่ถือสา ถ้าขี้เกียจสาธยาย ก็จะบอก นึกไม่ออกว่าจะกินอะไรดี เบื่อๆ ทำกับข้าว
ถ้าไม่เอาคำว่าเคารพสิทธิที่เด็กรุ่นใหม่ยุคนี้จ๋าๆ ก็อย่าถือสาอย่าคิดมากเลย