10 ก.พ. 2023 เวลา 03:23 • ปรัชญา

ระวังเสียตัว (ตน)

วันนี้ได้อ่านบทความธรรมะเรื่องหนึ่งใน BD สรุปความได้ว่า ถ้าเราเอาจิตใจของเราไปผูกพันหรือยึดมั่นกับใครหรือสิ่งใดมากเท่าไหร่ ก็เท่ากับเรากำลังปล่อยให้สิ่งเหล่านั้นมีอำนาจควบคุม ครอบงำเราได้มากขึ้นเท่านั้น ถ้าต้องการมีอิสระต้องรู้จักละวางสิ่งต่าง ๆ ลงบ้าง
การผูก การพัน การยึดมั่น คำเหล่านี้มีความรู้สึกรัดรึงตรึงแน่นซ่อนอยู่ไม่มากก็น้อย แค่อ่านตามตัวอักษรก็รู้สึกไม่ค่อยสบายสักเท่าไหร่ แล้วถ้าในความสัมพันธ์ที่มีลักษณะเข้าข่ายแบบนี้ จะพูดว่าดีคงพูดได้ไม่เต็มปาก
ในความสัมพันธ์ต้องประกอบด้วย 2 ฝ่าย เป็นอย่างน้อยไม่เช่นนั้นไม่อาจเรียกว่าความสัมพันธ์ แล้วถ้าเป็นความสัมพันธ์ที่มีความผูกพัน ยึดมั่น คงต้องมีความรู้สึกอึดอัด รัดแน่น อยู่บ้างไม่มากก็น้อยเป็นธรรมดา ขึ้นอยู่กับว่าผูกแน่นแค่ไหน
พูดกันตรง ๆ เราเองก็คงไม่ชอบถ้าจะต้องผูกมัดไว้กับอะไรจนอึดอัดแทบหายใจไม่ออก พูดไม่ได้ ไม่สบายเนื้อสบายตัว แล้วคนที่อยู่ในความสัมพันธ์กับเราล่ะ เขาจะรู้สึกอย่างไร ใจเขาใจเรานะ ขนาดเรายังไม่ชอบ เขาก็คงไม่ต่างกัน
รู้อย่างนี้แล้ว จะดีกว่ามั้ย ถ้าในความสัมพันธ์จะลดดีกรีความผูก ความยึดลงไปบ้าง น่าจะช่วยให้ความสัมพันธ์ลดความอึดอัดลงบ้าง
บางครั้งสิ่งที่เรายึดมั่นอาจจะเป็นเงินทองทรัพย์สมบัติ เราปล่อยให้เเงินครอบงำชีวิตของเรา ถ้าไม่มีเงินเราจะไม่มีความสุข มีเงินเมื่อไหร่เราจึงจะมีความสุข จนลืมไปว่าเงินเป็นเพียงปัจจัยหรืออุปกรณ์ประกอบเท่านั้น ไม่ใช่ทุกคนที่มีเงินแล้วจะมีความสุข
บางทียิ่งมีเงินมากอาจจะยิ่งมีความทุกข์ก็ได้ ถ้าปล่อยวางไม่เป็น เพราะมีเท่าไหร่ก็ไม่พอ และไม่มีเวลาจะใช้เงินซื้อความสุข สุขภาพย่ำแย่ ตกเป็นทาสของเงินปล่อยให้เงินเป็นนาย ยอมทำทุกอย่างได้เพื่อเงิน ลืมตัวลืมตน จนบางทีเรียกว่าเงินคือพระเจ้า บางทีก็ตัดสินคนตามตัวเลขเงินในบัญชีหรือทรัพย์สิน ประมาณว่า มีเงินเรียกน้อง มีทองเรียกพี่
ลองปรับมุมมองใหม่ มองว่าเงินทองเป็นของหาง่าย เราเป็นนายเงิน เราใช้เงินไปทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อตอบสนองการมีชีวิตอยู่ของเรา
ขอเสนอวิธีการลดความผูกพันง่าย ๆ ให้ไปลองฝึก คือ
- ลดความคาดหวัง
- เพิ่มความเข้าใจ
- ใส่ความรัก
- ให้พื้นที่ส่วนตัว
- ไม่มัวจับผิด
การฝึกแบบนี้ไม่ใช่เพื่อใครที่ไหน แรก ๆ อาจจะเหมือนทำเพื่อคนอื่น แต่ท้ายที่สุดก็เพื่อตัวเราเอง เพราะหากเราลดความยึดมั่น ผูกพันลงไปได้ เราจะไม่ปล่อยให้เขาคนนั้นหรือสิ่งนั้น มาควบคุมมีอำนาจครอบงำเรา เราจะมีอิสระจากสิ่งเหล่านั้น ถ้าปล่อยวางได้จนถึงขั้น มีก็ได้ ไม่มีก็ดี" เมื่อไหร่ เมื่อนั้นเราจะไม่ต้องเสียตัว (ตน) ของเรา เราจะมีอิสรภาพและมีชีวิตเป็นของเราอย่างแท้จริง
โฆษณา