มันมีก้อนดินเหนียว ปั้นมาเป็นรูปร่างของคน แล้วก็มีน้ำหนึ่งหยด หยดลงไปที่ดินเหนียวนั้น แล้วก็แทรกซึมไปในทุกอณูของก้อนดินเหนี่ยว น้ำที่หยดบรรจุอยู่ในก้อนดินเหนี่ยวนั้น ก็มีการรับรู้ยึดก้อนดินเหนียวนั้นเป็นตัวเป็นตน ยึดอารมณ์ที่เกิดนั้นเป็นตัวตนของตน ก้อนดินนี้ มันบีบรัดมีทุกข์อย่าง ร้อนหนาว หิวกระหาย น้ำที่หยดสู่ก้อนดินนั้น ก็ต้องทุกข์ร้อนไปด้วย น้ำที่หยดลงก้อนดินนั้น ก็คือจิต คือ ตัวเรา