ผมไม่เคยตื่นเต้นกับวันธรรมดาที่ใครหลายคนเรียกว่า #วันแห่งความรัก
แต่ทว่าปีนี้ผมกลับรู้สึกมีความสุขที่วันแห่งความรักกำลังผ่านเข้ามา
ผมไม่ได้ต้องการได้รับสิ่งใดเป็นพิเศษในวันนี้
แต่ผมกลับคิดว่าวันที่เคยเป็นวันธรรมดาของผม
ผมจะสร้างเรื่องราวอะไรไว้ให้มีความพิเศษจากวันปกติ
หรือจริง ๆ แล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจผมเรียกว่าความรัก
ถ้าเป็นเช่นนั้น คนที่ทำให้หัวใจต้องปั่นป่วนตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาก็คงต้องเรียกว่าคนรักสินะ
แต่ไม่อาจทำเช่นนั้นได้ เพราะเขาไม่เคยสนใจหรืออาจจะไม่ได้รับรู้ความรู้สึกของผมเลย
ความเป็นไปไม่ได้คือเหตุผลที่ไม่อาจเรียกเขาว่าคนรัก
เมื่อผมมองย้อนกลับไป
ผมไม่รู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านมาเลยที่ใจของผมเป็นแบบนี้
แต่เมื่อคิดกลับกัน ถ้าที่ผ่านมาผมไม่ได้เป็นตัวของผมเองแบบนี้
ผมคงเสียใจไม่น้อย
ไม่ว่าคนอื่นมองว่าผมโง่รึเปล่าที่ปิดกั้นตัวเองเพื่อรักษาคนที่ไม่รักไว้
แต่ผมกลับคิดว่าถ้าแม้แต่ตัวผมเองยังซื่อสัตย์ต่อใจตัวเองไม่ได้
เปิดใจให้คนอื่นเข้ามา ทั้ง ๆ ที่ใจตัวเองก็รู้อยู่ว่ายังรักใคร
จะให้นิยามความรักจากใจที่ไม่ซื่อตรงนี้ว่าอะไรกัน
เราสามารถนิยามความรักในแบบของเรา
อย่างจุดที่ผมยืนอยู่
แม้ไม่ได้สมบูรณ์ด้วยความรัก
แต่ผมก็ไม่ได้ขาดจนต้องร้องขอความรักมาเติมเต็ม
ตรงกันข้ามเสียอีกที่ผมกลับมีความรักไว้พัฒนาคุณค่าในตัวเอง
และยังมีมากพอที่จะคอยสนับสนุนให้คนที่ผมรักได้เป็นตัวตนของเขา
เพราะถ้ายังเป็นเขา ผมก็ยังคงรัก
ผมรักเขานี้คือความรู้สึกของผม
ส่วนเขาไม่รักผมนั้นคือความรู้สึกของเขา
ผมจึงมีหน้าที่ดูแลจัดการความรู้สึกของตัวเอง ไปจนกว่าวันที่หัวใจเปลี่ยนความรู้สึกไปแล้ว
เพราะความรักที่จีรังที่สุดคือรักที่เกิดจากการปล่อยวางตัวเองจากสิ่งที่รัก
แด่ใจทุกดวงที่อยู่ในห้วงรัก
รักและเข้าใจตัวเองให้ได้มากพอ จะได้ไม่ร้องขอความรักจากใคร
เมื่อมีความรักในตัวเองมากพอ จะมีความเข้าใจและความรักแผ่ไปยังคนที่เรารัก
สุขสันต์วันแห่งความรัก
...
ณ. หนม
#กากพร้าว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
