Blockdit Logo (Mobile)
นายเย็นชาผู้ชอบดื่มชาเย็น
•
14 ก.พ. 2023 เวลา 22:04 • ความคิดเห็น
ควรปรับทัศนคติอย่างไร? เมื่อในเวลาที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ฉลาด รู้สึกว่าตัวเองเก่งสู้คนอื่นหรือคนใกล้ชิดไม่ได้ รู้สึกผิดหวังกับตัวเอง
ขอตอบจากประสบการณ์ตัวเองล้วนๆ
ผมน่ะเกลียดข้อเสียตัวเองมากๆ ตรงที่เป็นคนหัวช้า เรียนรู้ช้า จินตนาการ นึกภาพไม่ออก จนเวลาใครสอนอะไรผมก็จะหงุดหงิดรำคาญผมทุกคน (ไม่เว้นพ่อแม่ตัวเอง) กว่าจะทำอะไรเป็น กว่าจะฝึกได้ กว่าจะเข้าใจ ก็มักจะเป็นคนสุดท้ายที่เป็น ไม่ก็คนอื่นเขาเป็นกันหมดเเล้วเพิ่งมาทำเป็น
ยิ่งเกิดมาแล้ว มีพ่อแม่ที่เก่ง โคตรตระกลูแม่ที่เก่ง จนกลายเป็นเเกะดำที่ไม่มีใครพูดถึง ไม่เคยมีอะไรที่พ่อแม่กล้าพูดได้เต็มปากว่า ผมมีดีอะไรที่สู้คนอื่นได้ ยิ่งเกิดเป็นชาย ผู้ชายด้วยกันก็ด่าสมเพศเวทนา ผู้หญิงก็ไม่เชื่อมั่น ฝากฝังอะไรไม่ได้
เเล้วยิ่งผมเป็นคนที่ self extreme (ความเชื่อมั่นในตน) เป็น0จนป่นปี้ ตั้งเเต่6ขวบยันจบม. ปลาย คือเรียนอะไรก็ไม่เก่ง ความสามารถกีฬาก็ไม่เด่น ไม่มีใครจดจำหรือพูดถึง ไม่ว่าจะทำยังไง พยายามยังไง ก็หาทางออกให้ตัวเองไม่เจอสักที จนรู้สึกว่าเกิดผิดที่ มันไม่ใช่ที่ของเรา อยากตายๆไปซะ อยากหายไปจากตรงนี้ ฯลฯ ไหลเข้ามาในหัวอย่างกับเขื่อนเเตก
เเต่ว่า จนกระทั่งผมได้เรียนจิตวิทยา เพราะเป็นสิ่งเเรกในชีวิต ที่ผมจะทำให้ได้ ต่อให้พ่อแม่พลากความฝันไปจากผม ผมก็ยอมตายเพื่อให้ได้มันมา เพราะที่ผ่านมาผมไม่เป็นตัวของตัวเองเลย กว่าจะจบก็6ปี ป่วยซึมเศร้า เสียพ่อที่เพิ่งเปิดใจได้ไม่นานด่วนจากไปอีก กลายเป็นคน ล้มทั้งยืนกว่าจะได้สติเสียเวลาไป4ปี ในการทำใจ เสียเวลาเรียน6ปีกว่าจะผ่านทั้งๆที่คะเเนนน้อยที่สุดในรุ่น แต่กินใจผู้คน
ปัจจุบัน ผมรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไรมากขึ้น ผมอ่อนประสบการณ์ ผมเรียนรู้ช้า ผมเป็นพวกที่ว่า เน้นชัวไม่เน้นไว ถ้าเป็นทันจะอยู่กับผมตลอดไป (แม้ชีวิตผมจะสั้นผมก็จะทำให้ได้)
ที่สำคัญที่ผมยืนได้คือ
1. ผมเคยทำอะไรเองได้เเละภูมิใจกับตัวเองเป็นตัวยึดเหนี่ยว เวลาผมดิ่งหรือซึม ยังพอรั้งตัวเองให้ยืนได้เร็วขึ้น
2. เจตนาผมเเน่วเเน่ ไม่ใช่เเค่พูดว่าตั้งใจหรืออยากทำ แต่ต้องทำให้ได้เเละเราทำได้เท่านั้น
3. อันนี้จะเหนี่อยมากๆคือการฝึกเทคนิคประจำตัว เช่น ผมเรียนภาษาอังกฤษ ผมเรียนในห้องผมไม่เข้าหัว เเต่กับเล่นเกมส์เเละดูหนัง ฟังเพลงที่ชอบ ดันเข้าหัวเพราะเข้าใจบริบทของศัพท์ มากกว่า ความหมายของศัพท์ เป็นต้น
ปล. ผมเคยบอก พ่อแม่ บอกเพื่อน บอกอาจารย์ บอกเหล่าคนที่ผมรักว่า ถึงผมจะห่วยที่สุดในรุ่น ไม่ว่ากับการเรียน การทำงาน การใช้ชีวิต สกิลความสามารถ ผมก็ภูมิใจที่ผมทำได้แม้ไม่ได้เก่งหรือดีเหมือนคนอื่น
โฆษณา