No Name
ฝนเริ่มตกหนักในวันที่ทุกอย่างไม่เป็นใจ นี้มันแค่ 7โมงเช้าเองนะ รถเริ่มจะติดแล้ว แล้วเราจะไปมหาลัยทันไหมเนิ้ย ชายหนุ่มเริ่มคิดในใจ แค่ตื่นสายไปเพียง 15 นาที ชีวิตมันช่างเปลี่ยนไปได้ รู้อย่างนี้เรียนอยู่ในตัวเมืองอย่างที่แม่บอกจะดีกว่า ตื่นสายก็ไปมหาลัยทัน คิดแล้วก็นั่งรถติดต่อไป
นี้ถ้าหากไม่ต้องการจะค้นหาตัวเองให้เจอ คงไม่ดั้นด้นลงมากรุงเทพขนาดนี้ เมฆาชายหนุ่มที่รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวตามแบบฉบับของหนุ่มเมืองเหนือ แม้นจะไม่คมคายแต่แววตาที่ซ่อนไปด้วยคำถามตลอดเวลา ก็ชวนให้หน้าหลงใหลไม่เบา
แม้นพ่อและแม่เองจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เมฆาทำแต่ทั้ง 2 ก็ไม่ได้ขัดขวาง เพียงแต่ยืนเป็นกำลังใจอยู่ห่างๆเท่านั้น เมฆาเองต้องการจะพิสูจน์ว่าเขาเองสามารถยืนอยู่ได้ด้วยตนเอง โดยไม่ร้องขอความช่วยเหลือจากทางบ้านแม้นทางบ้านจะเต็มใจก็ตาม
อยู่กรุงเทพมาก็นานกว่า 3 ปีแล้วยังไม่คุ้นกับการรถติดอีก พลางนึกในใจ แล้วที่เขาว่า หากรถไฟฟ้าแล้วเสร็จก็จะทำให้รถติดน้อยลง มันจะจริงไหม คำถามผุดขึ้นมาในใจเพราะคนมีรถอยู่แล้วจะจอดรถไว้ที่บ้านแล้วมานั่งรถไฟฟ้ากันหรือ คำตอบคงต้องรอการพิสูจน์อีก 4-5 ปีข้างหน้า
นึกไปนึกมา รถก็ยังไม่ขยับไปไหน นี้แหล่ะวิถีคนกรุง เรานี้เข้าสมัยจริงๆ ชายหนุ่มก็ยืนสงบนิ่งต่อไปบนรถ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
