ทำไมหนอชึวิตจึงไม่รื่นรมย์
โลกและชีวิตเป็นธรรมชาติที่งดงาม ยามใดที่สัมผัสกับธรรมชาติ จิตใจพลอยสงบสุขไปด้วย แต่เหตุไฉนแต่ละคนจึงไม่อาจเสพเสวยความงามของโลกและชีวิตได้ ทั้งที่เกิดมาเป็นมนุษย์อยู่บนพื้นแผ่นดินเดียวกัน ประเทศเดียวกัน บ้านเดียวกัน
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความรวย ความจน ความมีอำนาจ ยศฐาบรรดาศักดิ์หรือมีชื่อเสียงหรือไร้ชื่อเสียง อดอยากหรืออิ่มเอมแต่ประการใด เพราะทุกคนมีกายใจเพื่อรับรู้และเสพเสวยได้เหมือนกัน มีตา หู จมูกลิ้น กายและใจ นี่คือความเท่าเทียมกันที่ธรรมชาติให้มา แต่จากวิบากกรรมจึงไม่อาจเสพเสวยโลกและชีวิตตามที่ควรเป็น บ้างก็อ้างเหตุไม่มีเวลา หาทรัพย์ยังไม่พอ หาอำนาจยังไม่พอ หาชื่อเสียงยังไม่พอ ลูกหลานยังต้องดูแล ฯลฯ
จึงดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งที่เขาเห็นว่าสำคัญ เขาเหล่านี้จึงเสวยวิบากอันเป็นทุกข์ เขาไม่อาจรื่นรมย์กับโลกและชีวิตได้
นี่คือส่วนที่เป็นคุณของชีวิต ที่คนส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้งานหรือใช้น้อยมาก ทั้งที่เขาก็โหยหาธรรมชาติที่บริสุทธิ์ทั้งภายนอกและภายในใจ มันเป็นวิบากที่เขารู้แต่ไม่อาจออกมาได้ เขาจึงหาเหตุผลเพื่อรักษาอัตตาของตน เขาเฝ้ารักษาและห่วงใยผูกพันกับมายาภาพ ลาภยศสรรเสริญ สุขทางตาหูจมูกลิ้นกายและใจ สร้างม่านควันชีวิตให้บดบังความจริงของอีกด้านหนึ่งไว้ เขาจึงพลาดโอกาสการมีชีวิตอยู่อย่างรื่นรมย์ไปอย่างน่าเสียดาย และแล้วเขาก็ตายไปในทะเลชีวิตที่ดิ้นรนขมขื่นนั้น
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
