"เพื่อนที่ดีไม่จำเป็นต้องเป็นคนเสมอไป"
ต้องขอย้อนกลับไปในช่วงสมัยผมอยู่มัธยมต้นผมได้มีเพื่อนสนิทอยู่ด้วยกัน 2คน คนที่ 1 ชื่อ เต้ คนที่ 2 ชื่อ เฟรม เราสามคนรักกันเเละสนิทกันมาก ถ้าถามว่าสนิทกันเเค่ไหนก็จนที่ว่านอนด้วยกันเเละอาบน้ำด้วยกันได้TT เเต่พอถึงวันหนึ่งที่ต้องเเยกจากกันความสนิทมันก็เริ่มจางหาย ต่างคนต่างเรียนคนละที่ เต้ก็เรียนอีกที่ เฟรมก็เรียนอีกที่ ส่วนตัวผมก็....
เรียนอีกที่หนึ่งเเต่โรงเรียนของผมจะไกลกับเพื่อนสองคนนี้มากเพราะสาเหตุที่ผมได้มาเรียนไกลเพราะว่าผมสอบเข้าโรงเรียนเดียวกับเพื่อนไม่ได้ เเต่บนความโชคร้ายของผมก็ยังมีความโชคดีอยู่เพราะลุงของผมเขาสามารถฝากเข้าโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ได้(ผมเลยเห้อชั่งเถอะอย่างน้อยก็มีที่เรียน55)
จนพอนานๆไปเข้า ผมก็ได้ทะเลาะกับเพื่อนสองคนนั้นของผมส่วนเหตุผลที่ทะเลาะกันคือความไม่เข้าใจกันคับเเละการทะเลาะกันครั้งนี้มันรุนเเรงมากๆเเล้วผมก็เเยกออกจากสองคนนั้น...จนจู่ๆผมก็คิดถึงเพื่อนสองคนนี้เลยขี่รถไปหา เพื่อปรับความเข้าใจกัน เเต่ว่าเพื่อนสองคนนี้กลับไล่ผมออกไปให้ไกล เเละก็เมินข้อความเเละบล๊อคผมลงในที่สุด:(
จนทุกๆวันนี้ที่ผมกำลังพิมอยู่ก็ยังไม่คุยกันครับ.....เข้าเรื่องกันครับ
ผมยังจำได้ดีวินาทีช่วงนั้นผมเวิ้งว้างรู้สึกว่าตัวเองถูกทิ้งไม่เหลือเพื่อนเลยสักคนเเละอาการของผมมีดังนี้คับ กินข้าวน้อยลงมาก เครียดจนหน้าผมโทรมเป็นสิวเต็มหน้า คืออาการมันหนักมากจริงๆคับเพราะทั้ง
ชีวิตมีเเค่สองคนนี้ที่พูดคำว่า"เพื่อน"ได้จริงๆคับ
เเต่ทุกๆครั้งเวลาที่ผมเศร้าผมก็มีเเมวของผมที่ชื่อว่าลักกี้คอยมานอนข้างๆตัวผมเเละเอาขาน้อยๆของมันมาเเตะที่ตัวของผมอยู่ตลอดสิ่งนึงที่ผมรู้สึกได้เลยคือเเมวรักผมมากๆผมเลยเหมือนได้โดนดึงขึ้นมาจากเหว
อีกครั้งเเละผมได้ตระหนักขึ้นว่า "จริงๆเเล้วเรามีเพื่อนรักที่อยู่กับเรามาตลอดอยู่เเล้วนี่หว่า" ใช่เเล้วคับเพื่อนที่ว่าคือเเมวลักกี้ของผมนี่เอง
💫🐈
เท่าที่ผมจำได้ผมกับลักกี้เราอยู่ด้วยกันมา12ปีเเล้ว ตอนเเรกที่เจอกันคือตอนที่ผมอยู่อนุบาล2เเละลักกี้ก็เป็นเเมวเด็กอยู่คับ ที่เรียกว่าลักกี้เป็นเพื่อนเพราะเราโตมาด้วยกันนอนด้วยกันเล่นนู่นทำนี่ด้วยกันคับจนตอนนี้ผม 17 ย่าง 18 เเล้ว ถ้าเอาลักกี้เปรียบอายุคนคงอยู่ในช่วงวัยชราเเล้ว
ส่วนชีวิตปัจจุบันผมเนี่ยช่วง17ย่าง18 ช่วงนี้มีเเต่เรื่องเครียดๆเข้ามาในชีวิตผมไหนจะเรื่องเงิน เรื่องค่างวดรถ เเละเรื่องปัญหาพ่อเเม่ผมเเยกทางกันอีก ใช่ครับลักกี้เป็นยา ฮีล ให้ผมตลอดเลยคับเเต่เเล้วยาฮีลก็หมดไปตลอดการ ที่ผมจะสื่อก็คือลัคกี้ได้จากผมไปเเล้วคับเพราะลักกี้โดนรถชนศพของลัคกี้ผมยังจำขึ้นใจอยู่ตลอดถึงทุกวันนี้ ผมเสียใจที่สุดในชีวิตเลยคับ:( เเต่ผมก็พูดอยู่กับตัวเองเสมอว่า"ลักกี้ไม่ได้ไปไหนเเต่เเค่ย้ายเข้ามาอยู่ในหัวใจของผมคับ"สำหรับผมเเล้วเเมวคือเพื่อนที่ดีที่สุดของผมคับ.
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านนะคับนี่เป็นครั้งเเรกในการเขียนของผมคับขอบพระคุณมากคับ✨️🐈
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
