ลกซุน พริกขี้หนูแห่งง่อก๊ก
ถ้าเราเป็นคนที่มีประสบการณ์มาก่อนแล้วพบว่าวันนี้มีเด็กที่ไหนไม่รู้มารับตำแหน่งที่สูงกว่าเรา คุณจะรู้สึกอย่างไร
นี่คือเรื่องราวของปราชญ์หนุ่มวัย28ปี ที่ต้องเข้ารับตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แห่งง่อก๊กในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน ท่ามกลางเสียงไม่เห็นด้วยของเหล่าบรรดาขุนนางต่างๆ
แถมงานที่ต้องเผชิญยังเป็นการป้องกันทัพของพระเจ้าเล่าปี่ที่ยกมาประมาณ7แสน ทั้งทัพบกและทัพเรือ รวมทั้งขุนพลอีกมากมาย
ค่ายของแม่ทัพลกซุน
หลังจากที่กองทัพของพระเจ้าเล่าปี่ ส่งคนมาท้ารบข้ามวันข้ามคืน แม่ทัพลกซุนก็ยังไม่ส่งคนออกไปรบเลย ได้แต่นั่งรออยู่ในค่ายแล้วบอกกับทหารว่า
"อีกไม่นานจะมีกองทัพ3แสนมาจากฟ้า พูดไปพวกเจ้าก็ไม่เข้าใจ"
ทั้งวันทั้งคืนต้องทนกับเสียงของคำด่าทอจากศัตรูและลูกน้องแต่ก็ไม่เคยที่ทำให้ใจหวั่นไหวแม้แต่ครั้งเดียว จนเวลาล่วงเลยไปผ่านวัน เดือน จนกระทั่งฤดูใบไม้ผลิล่วงไปถึงฤดูร้อน
เล่าปี่สั่งให้ทหารมาท้ารบ
แสงแดดจัดทำให้ทัพเล่าปี่ทนไม่ได้จนต้องพาเหล่าทหารไปตั้งค่าย ณ ริมน้ำ
แบ่งทหารออกเป็นหลายฝ่าย ตัวเองซ่อนอยู่กลางซอกเขา ทัพหน้าตั้งล่อลวง ตั้งกองเรือเป็นแนวยาวจากเหนือจรดใต้
ลกซุนอ่านแผนออกจึงไม่ให้สั่งรบเพราะกลัวโดนซุ่มโจมตี รอจนถึงเวลาที่เหมาะสมจึงสั่ง
"ทหารทุกนายพกฟางติดตัวไว้ ในเรือด้วย และก็ซ่อนดินประสิวเอาไว้ เมื่อถึงเวลาก็เผาให้ราบ'
เพียงพริบตาเดียวกองทัพเล่าปี่ทั้งบกและน้ำก็แตกพ่าย แต่โชคยังดีที่ขงเบ้งได้เตรียมทางหนีไว้ให้เล่าปี่จึงรอดตายมาได้
สงครามอิเหลง ลกซุนเผาทัพเล่าปี่
ถ้าไม่ใช่โอกาสเหมาะสมอยากชนะก็ต้องเเพ้
ถ้าใช่โอกาสเหมาะสมอยากให้แพ้ก็ชนะ
ขงเบ้ง
อย่าตัดสินใครที่ภายนอกแต่จงให้โอกาสเขาในการแสดงความสามารถก่อนหาข้อดีข้อเสียให้เจอแล้วค่อยวิจารณ์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
