การเสียสละหรือจาคะมีวัตถุประสงค์คือ การสละกิเลสของตัวเองออกไป เพื่อยังประโยชน์แก่ผู้อื่น แต่คำของภาษาไทยมันมีคำว่า "เสีย" อยู่ มันก็เลยไปทำให้เราคิดได้ว่า "ใครได้ใครเสีย"
ที่จริงแล้ว มันเป็นสถานการณ์ Win-Win คนให้มีความสุขที่ได้ช่วยเหลือ คนรับก็มีความสุขที่ได้รับความช่วยเหลือ ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเกิดความทุกข์ขึ้นมา มันก็ไม่ใช่จาคะ มันอาจเป็นเรื่องราคะแทน
Win ของคนให้คือ การลดกิเลส การลดความเห็นแก่ตัว การเอาสิ่งที่เรามีเกิน ไปแบ่งปันให้คนที่เขาขาด ถ้าเราสละแบบเสียดายจังฮู้ เราก็พ่ายแพ้ต่อความโลภของเรา
ถ้าเราสละออกไปโดยหวังสิ่งตอบแทนเช่น ชื่อเสียง คำขอบคุณจากผู้รับ คุณก็จาคะแบบมีราคะ คือต้องการความยินดีและเพลิดเพลินต่อผลตอบแทนที่อยากได้ ถ้าไม่ได้ก็จะหงุดหงิดและโกรธ เพิ่มกิเลสให้ตัวเองเข้าไปอีก
Win ของผู้รับคือพ้นทุกข์โศกจากความขาดแคลน ถ้าผู้รับรับไปบ่นไปว่า ผู้ให้ช่างขี้เหนียวเหลือเกิน ผู้รับเองก็รับด้วยความโลภ เห็นแก่ได้ อันนี้ก็เกิดทุกข์ได้
เมื่อรักจะให้ ก็อย่าคิดมาก ถ้าให้แล้วคิดมาก ก็อย่าให้ ยิ่งให้ก็ยิ่งทุกข์ แล้วจะให้ไปเพื่อเพิ่มพูนกิเลสของตัวเองไปทำไม
สิบบาทของคนยากไร้ที่ตั้งใจช่วยคนอื่นที่จนกว่า เทียบกับเงินหมื่นบาทของเศรษฐีร้อยล้าน ที่หวังผลตอบแทนจากการช่วยครั้งนี้ ด้วยอานิสงค์แห่งการสละสิ่งที่ตนมีน้อยอยู่แล้ว มันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน
ลองคิดดูเองครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
