ปฏิบัติธรรมแล้วได้อะไร?
พอพูดถึงการปฏิบัติธรรม หลายคนอาจรู้สึกไม่ค่อยดีกับคู่สนทนาที่คุยถึงเรื่องนี้ บางคนอาจรู้สึกว่า คนปฏิบัติธรรมคือคนที่มีปัญหา ผิดหวังในชีวิต ชอบทำอะไรสุดกู่ เพี้ยนๆ สร้างภาพ น่าเบื่อ ไม่อยากคุยด้วย ฯลฯ
ผมเองก็เจอคำถามนี้บ่อยๆว่า "ไปปฏิบัติธรรมแล้วได้อะไร?". ผมก็ได้แต่ยิ้ม เพราะพอเดาใจคนถามได้ จึงไม่อยากอธิบายอะไรให้ยืดยาว ก็ตอบไปสั้นๆว่า "ก็ไม่รู้สิ แต่ปฏิบัติแล้วสบายใจ ก็เลยทำอยู่เรื่อยๆ"
คำถามนี้ทำให้นึกถึงธรรมบทหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่ว่า "สันทิฎฐิโก" หมายถึง เห็นเอง คือต้องพบเห็นหรือรู้สึกด้วยจิตเอง ไม่ใช่การคาดเดาหรือคิดคำนวณ หรือเชื่อตามคนอื่นหรือเชื่อตามตำราโดยไม่ได้เห็นเองจริงๆ
"อกาลิโก" หมายถึง ไม่มีเรื่องเวลามาเกี่ยวข้อง คือเป็นเรื่องในปัจจุบันทั้งสิ้น คือปฏิบัติเมื่อใด ก็เห็นผลเมื่อนั้น
คนอื่นจะเป็นยังไงผมไม่รู้ แต่สำหรับผม ได้ประเมินตนเองหลังการปฏิบัติมาอย่างต่อเนื่องแล้วเห็นว่า นี่คือ "ศิลปะในการดำเนินชีวิตประจำวัน ตามปกตินั่นเอง" เป็นวิธีการชำระจิตให้สะอาด หมดจดมากขึ้น หากเราปฏิบัติอย่างถูกต้อง ยึดหลักทางสายกลาง และทำอย่างต่อเนื่อง ก็น่าจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นกับเราบ้างล่ะ
พูดถึงเรื่องนี้ ทำให้นึกถึงธรรมะบรรยายที่อาจารย์เคยสอนไว้ ถึงสิ่งชี้วัดของความสำเร็จในการปฏิบัติธรรม โดยท่านให้เรานำมาถามตัวเองเพื่อประเมินตรวจสอบตนเองตลอดเวลาว่า
"ทุกวันนี้เรายังเสียสละได้มากขึ้นหรือเปล่า เรามีน้ำใจมากขึ้นหรือเปล่า เราทำอะไรให้พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ครูบาอาจารย์ และครอบครัวบ้างหรือเปล่า เราสร้างความเดือดร้อนให้ตนเองและผู้อื่นหรือเปล่า เราขี้หงุดหงิดน้อยลงหรือเปล่า เราขยันขันแข็งมากขึ้นหรือเปล่า เรายังนินทาผู้อื่นอยู่หรือเปล่า
เมื่อมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในชีวิตเรายังโทษคนอื่น โทษฟ้าโทษดินอยู่หรือเปล่า เรายังเอาแต่ใจตัวเองอยู่หรือเปล่า เรายังเป็นคนขี้บ่น ใช้เงินเปลือง พูดจาแง่ร้าย ชอบพูดชอบวิจารณ์ผู้อื่นอยู่หรือเปล่า สิ่งที่เรารับผิดชอบอยู่เราทำได้ดีขึ้น แย่ลง หรือไม่ค่อยใส่ใจ เราสามารถให้อภัยผู้อื่นได้ไหม โกรธน้อยลงหรือไม่"
อาจารย์บอกว่า "การตรวจสอบประเมินตนเองบ่อยๆก็จะทำให้เราเกิดสติ และหยุดคิดหยุดทำในสิ่งที่ไม่ดี ใจก็คิดจะทำแต่เรื่องดีๆ เราก็จะชุ่มชื่นใจที่เรายังไม่ละเลยการปฏิบัติธรรม เพราะเราเชื่อว่าการปฏิบัติธรรมก็คือการพัฒนาคุณภาพชีวิตประจำวันนั่นเอง"
อาจารย์ยังบอกอีกว่า "การปฏิบัติธรรมนั้น เราปฏิบัติเพื่อให้ได้ผลเป็นความสงบร่มเย็นของใจ เกิดกำลังใจ และเกิดศักยภาพในการใช้ชีวิตในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน หรือในส่วนของการละกิเลส เราไม่ได้ปฏิบัติเพื่อมุ่งหวังเรื่องอื่นใด เมื่อจิตใจของเรามีสมดุล มีความสงบเย็นไปเรื่อยๆ ใจของเราก็จะถอยห่างจากกิเลสมากขึ้นเรื่อยๆ ตามธรรมชาติ ทำให้เกิดการรู้เห็นตามความเป็นจริงของโลก เกิดคุณค่าต่อตนเองและคนรอบข้าง"
ดังนั้นหากใครยังมีคำถามว่า "ปฏิบัติธรรมแล้วได้อะไร?" ก็อยากบอกว่า "ลองปฏิบัติด้วยตนเองตามธรรมบท 'สันทิฎฐิโก' และ 'อกาลิโก' ก่อนดีไหม?"
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
