'คงคา' ประตูสู่โลกแห่ง 2 กรรม
แม่น้ำ 'คงคา' (Ganges river) มหานทีหล่อเลี้ยงศรัทธาของชาวฮินดูทั่วทุกสารทิศมายาวนานหลายพันปี ชาวฮินดูเชื่อว่าแม่น้ำสายนี้เป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ เพราะไหลผ่านเศียรของพระศิวะลงมายังเมือง'พาราณสี' ที่ตั้งอยู่ตะวันตก
'แม่น้ำคงคา' แบ่งเมืองพาราณสีออกเป็น 2 ฝั่ง ฝั่งหนึ่งเต็มไปด้วยบ้านเรือนและท่าน้ำ มีผู้คนทั่วไปจำนวนมากที่อยากจะมาเกิด มาอยู่ และมาตายที่นี่ เพราะเชื่อว่าจะได้ไปสวรรค์ จึงเรียกฝั่งนี้ว่า 'ฝั่งสวรรค์'
'ฝั่งสวรรค์'
ขณะที่ฝั่งหนึ่งคึกคัก แต่ฝั่งตรงข้ามกลับเป็นพื้นที่ว่างเปล่า เมื่อมองไปจะเห็นแต่ความอ้างว้างไม่มีอาคารบ้านเรือน มีเพียงผู้คนบางกลุ่มที่เดินทางมาประกอบพิธีให้แก่ญาติที่ล่วงลับไปแล้วชาวฮินดูเรียกที่นี่ว่า 'ฝั่งนรก'
'ฝั่งนรก'
ชาวฮินดูนับล้านคนจะเดินทางมาที่นี่เพื่อกระทำสุริยะนมัสการ หรือการบูชาแสงแรกแห่งการเปล่งรัศมีของดวงอาทิตย์ เปรียบประหนึ่งการมารับพลังให้สามารถทำกิจการงานได้อย่างเข้มแข็งทั้งกายและใจ ชาวฮินดู เชื่อว่าการอาบน้ำที่แม่น้ำคงคาจะช่วยล้างบาปได้ บางคนจะลงอาบน้ำอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง
- ตอนเช้าเพื่อล้างบาปที่ทำในเวลากลางคืน
- ตอนเย็นเพื่อล้างบาปที่ทำมาตลอดทั้งวัน
แม่น้ำคงคาผูกพันกับชาวฮินดูตั้งแต่เกิดจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต และที่ท่าน้ำมณีกรรณิการ์ถือเป็น 1 ใน 5 ท่าน้ำศักดิ์สิทธิ์ของเมืองพาราณสีจากที่มีอยู่ทั้งหมดกว่า 80 ท่า และที่นี่คือสถานที่เผาศพสำคัญที่สุดของเมือง
ด้วยความเชื่อที่ว่าเมื่อผู้ตายถูกเผาและกวาดเท่ากระดูกลงสู่แม่น้ำคงคา จะเป็นการนำพาผู้ตายไปสู่สรวงสวรรค์
ในแต่ละปีจะมีศพถูกนำมาเผาที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาวันละประมาณ 80 ถึง 100 ศพ หรือเฉลี่ยปีละประมาณ 35,000 ศพ
'คนจน'มักมีเงินในการซื้อ 'ฟืน' ได้น้อย แต่ถ้าเป็น'พราหมณ์' หรือคนรวยจะซื้อ 'ฟืน' ได้มากกว่า 'ฟืน'จึงเป็นสิ่งบ่งบอกถึงสถานะของผู้ตาย
แต่หากคนยากจนเหล่านั้นไม่มีเงินซื้อ'ฟืน' พระพรหมก็ทรงอนุญาตให้นำศพโยนลงไปในแม่น้ำและฝูงแร้งจะมาแย่งกินศพเหล่านั้น ไม่นานร่างกายก็จะเหลือแต่กระดูกและจมลงไปในแม่น้ำอันเป็นสายธาราสู่สรวงสวรรค์
โปรยเถ้ากระดูกลงสู่แม่น้ำคงคา
'แม่น้ำคงคา' เป็นภาพสะท้อนความเท่าเทียมกันของชีวิตมนุษย์ เพราะไม่ว่าจะเป็นยาจก พราหมณ์เศรษฐี หรือมหาราชา ต่างก็ล้วนใช้ริมฝั่งแม่น้ำคงคาแห่งนี้เป็นฌาปนสถานด้วยกันทั้งสิ้น
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
