ตอนที่ 8
เอกับฟอเรน กลับจากการเข้าไร่มานั่งทานอาหารเย็นจิบไวน์คุยกันทั่วไป เอเอ่ยถามฟอเรนว่าคุณพ่อคุณแม่ของฟอเรนเป็นอย่างไรบ้าง ฟอเรนบอกสบายดีทั้งสองกำลังเตรียมตัวมาเที่ยวที่ไทยเดือนหน้า จะมาพักที่นี่ด้วยสักช่วงและฟอเรนก็มาด้วยเช่นกัน" แล้วเรื่องที่เราคุยค้างไว้เมื่อกี้ ..." เอมองฟอเรน ยิ้มและถามกลับ
เอ "คุณคิดอย่างไรล่ะ"แล้วยิ้ม
ฟอเรน "คุณชอบล้อเล่นกับฉัน" แล้วค้อนใส่
เอยิ้ม " คุณอายุห่างกับฉันมาก คุณควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คนที่คุณและเขารักกันสุดหัวใจ คนที่เหมาะสมกับคนที่อายุห่างกันไม่มากหรือเท่ากัน เป็นผู้ชายที่ดูแลคุณและลูกๆที่น่ารักได้ดี"
ฟอเรนนั่งนิ่งฟังแล้วตอบกลับไปว่า " คุณจะรู้ได้ยังไงว่า ใครรักคุณสุดหัวใจ"
เอ มองตาฟอเรน แล้วตอบว่า " คนที่คุณไว้ใจเขาได้ตอดเวลา ไม่ช่วงเวลาไหน ระยะการเดินทางจะห่างกันเท่าไหร่ คนที่คุณมั่นใจเชื่อใจได้เสมอว่าเขาจะไม่ทำให้คุณเสียใจ ไม่ทำให้คุณร้องไห้ไม่ว่าจะมีอะไรจะพยายามทำให้เขาเปลี่ยนใจก็ตาม เขาจะไม่ทิ้งคุณแม้ในยามที่คุณลำบากหรือแม้แต่คุณจะเป็นคนเลวร้ายต่อโลกนี้เขาจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ คุณจะไมเหนื่อยใจ คุณมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ "
ฟอเรน " ทำไมเป็นเขาไม่ใช่หล่อน"
เอ " เป็นได้หมดถ้าเป็นคนที่คุณรัก รักก็คือรัก รักไม่เคยตัดสินใคร"
ฟอเรน " แล้วระหว่างเราล่ะ คุณรู้สึกเช่นไรต่อฉัน"
เอ " คุณคือคนพิเศษสำหรับฉัน "
ฟอเรนมองเอด้วยสายตาที่อ่อนโยนแล้วพูดว่า" คุณจำวันที่เราพบกันครั้งแรกได้ไหม หลังจากนั้น ฉันทำงาน ทำงานอย่างเดียวฉันมีความสุข และสนุกกับงานมาก
เมื่อไม่นานมานี้ ครอบครัวของฉันแนะนำว่าฉันควรมีแฟนได้แล้ว ควรมีคู่ครอง ชีวิตจะได้ไม่แห้งแล้งหาความสุขให้ตัวเองบ้าง มีคนดีๆที่พร้อมดูแลฉันมากมายที่เข้ามา ฉันเคยลองคบ แต่คนเหล่านั้นบอกกับฉันว่า ฉันไม่มีใจให้เขา หัวใจของฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้ ฉันมีใครในใจใช่ไหม ดูเหมือนฉันเอ่ยชื่อคนๆนึงบ่อยมากเท่าที่คุยกัน ซึ่งฉันงงกับคำพูดเหล่านั้น"
"แรกๆ ฉันไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดเหล่านั้น จนวันนึงในวันคริสมาสต์ฉันกำลังนั่งทานอาหารร่วมกับครอบครัว เราคุยถึงเรื่องนี้กัน ฉันเล่าให้พ่อกับแม่และฉันหัวเราะกับคำพูดเหล่านี้ด้วยซ้ำ จนพ่อของฉันเอ่ยมาว่า มันจริง แม่ของฉันก็เห็นด้วยกับพ่อ ฉันเริ่มเอะใจ " ลูกตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัวมานาน และนานมากด้วยซ้ำ " " อาจเป็นเพราะคนๆนั้นเขาอยู่ใกล้และดูแลลูกอย่างดีตลอดเวลา ลูกเลยไม่รู้สึกว่าอะไรขาดหายไป " "ลองคิดทบทวนดูนะ ว่าคือใคร พ่อกับแม่รู้ว่าลูกจะรู้ได้ตัเองแล้วเราค่อยมาคุยกันอีกครั้ง" ครอบครัวปล่อยให้ฉันงงอีกรอบ"
"ตอนนั้นเมื่อฉันกลับถึงบ้าน คุณโทรหาฉันพร้อมกับฉันได้รับของขวัญจากคุณพอดี หลังวางสายจากคุณฉันนั่งลงคิดถึงคำพูดของพ่อกับแม่อีกครั้ง ฉันมองไปที่ของขวัญที่คุณให้แล้วฉันก็นึกได้ว่า ใครที่เขาเหล่านั้พูดถึง ฉันตกใจและสับสนมากในตอนนั้น ฉันรีบโทรหาพ่อกับแม่ทันที เขาทั้งสองหัวเราะและยินดีที่ฉันเข้าใจตัวเอง ส่วนฉันหวั่นใจเป็นกังวลและสับสน"
เอ นั่งนิ่งฟังอย่างตั้งใจมองฟอเรนไม่วางตา ด้วยสายตาที่อ่อนโยน
ฟอเรน " คุณจะรังเกียจไหม ถ้าฉันจะขอคุณเป็นแฟน "
เอ " คุณคือคนพิเศษสำหรับฉันเสมอ"
ฟอเรน " หมายความว่ายังไง นี่คือการตอบตกลงใช่ไหม " มองเอด้วยสายตาที่อ้อนวอนปนจะร้องไห้
เอ " ฉัน...ขอเวลาหน่อยได้ไหม เราเป็นหุ้นส่วนกันมานานซึ่งเป็นมาด้วยดีอย่างยาวนาน ในสมาพันธ์ของเราคุณคือที่หนึ่งเสมอ คุณเป็นฉลาด เก่ง มีไหวพริบดีมาก พัฒนาองค์กรณ์ดีอย่างต่อเนื่อง และฉันอายุมากกว่าคุณยี่สิบปี "
ฟอเรน " ฉันไม่แคร์เรื่องอายุ สำหรับงานฉันแยกแยะได้ สำหรับเรื่องเวลาฉันจะทำให้คุณรู้ว่าฉันจริงจังแค่ไหน ฉันถือว่าคุณตกลงแล้วนะที่จะเริ่มความสัมพันธ์ของเรา" ฟอเรนฉลาดเสมอในการเจรา จบการขายเก่ง
เอหัวเราะ แล้วหยุดมามองตาฟอเรน แล้วลูบหัวเบาๆลงมาที่แก้มของฟอเรน " คุณมันยัยตัวร้ายชัดๆ" ฟอเรนยิ้มกว้างเข้าไปกอดเอ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
