เสียงตอนตื่นนอน
เดี๋ยวแต่งกลอนเพราะๆให้
เท่านี้ก่อนนะ ขอให้มีความสุข
เอาความรู้สึกดีๆ จากเราไปนะ บทกลอนต่อไปนี้จะทิ้งไว้ นานๆ
แล้วจะมาเขียน…ให้จริงๆ เคลื่อนไหวให้ร่าเริงหน่อย
เราอ่ะไม่อยากไม่ค่อยสบาย ดูแลตัวเองนะ
รักตัวเอง กลอนมาแล้วก็คงดี…
~~~หากท้องทะเล มีแผ่นน้ำสีเดียวกับผืนเบื้องฟ้า
ได้กอบกำเม็ดกรวด บนหาดทรายขาว
รอคลื่นลมกระทบโขดหินก้อนเล็กใหญ่
จับมือเธอตะโกนบอก จากฟากฟ้าแห่งขุนเขาที่อยู่แสนไกล
พบความลงเอยที่แสงสาดส่อง ผูกรักของสองฝั่งเรา
มันคงคือ…ความงดงามยามพระอาทิตย์ขึ้นลง
ขอมีเพียงพระจันทร์ นำเราสองกอดท่องร้อยราตรี
ไม่ให้เหลือความมืดมิด เพียงปรากฎดาวที่ฝันค้างฟ้า..อีกต่อไป
ปานสิน
6 มีนาคม 2566
ขอรับใช้เพียงเท่านี้
มองไปในคืนเฉลิมฉลอง อธิฐานกับดาวตก
วางจับมือ หรือ ถือแขน จุ๊บหนึ่งที คือ เพชรเป็น กะรัต