" เป็นอย่างนี้เสมอ "
ทุกครั้งที่ได้หยิบโทรศัพท์มาเล่นผ่านไปสักพักก็ตั้งไว้ไม่เป็นทีเป็นทาง นั้นไม่เท่าไรแต่ยุคนี้ส่วนใหญ่แล้ว เวลานอนมักจะเอาโทรศัพท์ตั้งไว้ที่หัวเตียงหรือใต้หมอน บางคนเปิดฟังเพลงค้างไว้ทั้งอย่างนั้น ซึ่งสิ่งที่จะตามมาคือภัยเงียบที่สะสมทีละเล็กทีละน้อยค่อยๆก่อตัวให้เกิดโรคต่าง ๆ เพราะไม่ว่าจะเล่นมือถือผ่านในความมืดก็ดี เล่นไม่รู้จักพอก็ดี ทำให้ร่างกายมีสุขภาพที่แย่ลง สมาธิสั่น และกลายเป็นคนที่ขี้เบื่อง่าย ไร้ซึ่งความอดทน ขาดความมั่นใจ ไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน.
ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้เพราะไม่มีความอดทน อาการจำพวกนี้พบเห็นได้บ่อยในตัวเด็กวัยกำลังโตและในช่วงเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ สังเกตกันบ้างหรือไม่ว่า ทำไมคนยุคปู่ย่า ตายายของเรานั้น เขาทำได้ดีกว่ายุคเราเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องของผลิตภัณฑ์ อาหารการกิน การสนทนาสื่อสาร ถ่อยคำวาจาที่ไพเราะ และมักจะมีรอยยิ้มให้กันเสมอ แตกต่างโดยสิ้นเชิงในยุคปัจจุบันที่ผู้คนเร่งรีบ.
ทุกสิ่งต้องรวดเร็ว ทันใจ ใช้ความอดทนน้อย ไม่ชอบอะไรที่รอนานๆ ทำอะไรสักอย่างก็จะรีบเร่งแข่งกับเวลา เป็นคุณสมบัติที่ดีแต่ก็ย่อมมีข้อเสียนั้นคือ ขาดความเชื่อมั่น ไม่มีความมั่นใจตนเอง ขาดระเบียบวินัย ไม่มีความรอบคอบ ส่งผลให้สิ่งที่ทำออกมาดูแย่และก็ท้อแท้เมื่อไม่ประสบความสำเร็จเพราะไม่มีความอดทน สังคมยุคก่อนที่รื่นร่ม จะแสวงหาได้จากที่ไหนกัน หากปัจจุบันทุกคนพร้อมก้มหน้าให้กับวัตถุขนาด 6 นิ้ว เครื่องบาง ๆ และส่งผลเสียทางสมองและสายตา.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
