ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนเรือลำน้อยๆ ที่เรามีกายเป็นลำเรือ มีลำเรือที่แข็งแรง เรือลำนี้ต่อมาด้วยคำว่าบุญกุศลมาดีหรือขาดตกบกพร่อง มีอาการครบสามสิบสองหรือครบ มีลำเรือที่แข็งแรง หรือ เจ็บป่วยกระเสาะกระแสะ ปะทะคลื่นลมนิดหน่อยก็ไม่ไหว เรือมันจะล่ม เรือที่ต่อมาดีหน่อยเมื่อพายเรือ ไปใช้กายวาจาใจ วิญญาณทั้งหกไป ไปเจอะพายุเล็กๆน้อยๆ ก็ผ่านพ้นไปได้ เมื่อไปเจอะเจอพายุใหญ่ คลื่นลม ลมฟ้าลมฝน
เมื่อต้องผจญคลื่นลมใหญ่ เรือลมน้อยๆ มันก็ไม่คงทน สู้ไม่ไหว ก็ต้องหาที่หลบคลื่นลม ไม่ไปผจญคลื่นลมฟ้าลมฝน ท้องทะเลที่ปั่นป่วน เราก็ต้องหาที่หลบให้เรือได้พัก ตรวจสอบลำเรือนั้นมันมีอะไร ที่อยู่ภายในเรือ อารมณ์ที่มันว้าวุ่น มากมายที่ขนเข้ามาในเรือ เรื่องนั่นเรื่องนี้ เป็นอุปสรรคเอามาคิดมานึกวิตกังวล เรื่องคนนั้นคนนี้ เรื่องทำมาหากิน ที่อยู่เรื่องที่ยึดถือ มันปั่นป่วนไม่ได้ดังใจ เรือมันก็หนัก ..ฝ่าพายุไม่ไหว
เราก็นำเรือนี้หลบ สละปัจจัยในเรือ ที่เราไปหามายึดมา เป็นทรัพย์สมบัติเงินทอง หัวโขนยศศักดิ์ สละออกไป แปรสภาพเป็นทานบ้าง เป็นบุญบ้าง แล้วหลบมาประพฤติปฏิบัติธรรม ยืนเดินนั่งนอน ทำจิตทำใจอยู่กับพระ ให้กายวาจาใจ หล่อเลี้ยงด้วยคำว่า พุทโธ จะได้สลัดเรื่องราวที่ทับถมกายใจนั้นออกไป กายก็จะได้เบา จิตก็เบา มีกำลังที่จะไปต่อสู้คลื่นลมได้
วิธีการของคนไทยสมัยก่อน ที่เวลามีเคราะห์เรื่องราวที่ไม่ดี เค้าก็อาศัยความเชื่อเรื่องสร้างบุญกุศล เช่น เวลาเจ็บป่วยก็บนตัวบวชให้เจ้ากรรมนายเวร บอกว่าเมื่อหายเป็นปกติจะบวชให้ สิบวัน สิบห้า บวชแล้วต้องปฏิบัติธรรมด้วย วันละเท่าไหร่ มิใช่ไปบวชคริงผ้าเหลืองเฉย แบบนั้นเจ้ากรรมนายเวรเค้าไม่ยอมแน่
เรื่องนี้ มันก็มีเรื่องคนที่เราพอใกล้ชิดบอกเค้าได้ เมื่อป่วยหนัก คนหนึ่ง รถล้มสมองบวม กะโหลก พอบอกบนตัวบวช ก็อาการดีขึ้น ก็ไปบวช แต่ไม่ได้ปฏิบัติธรรม ตอนหลังก็รถล้มตาย อีกคนเป็นเนื้องอกในสมอง ก็บอกเข้ารีบทำบุญก่อนผ่าตัด ผ่าตัดได้ประมาณเดือน ก็ไปไหนมาไหนได้ ก็กลับมาเป็นปกติ แล้วเค้าก็ยังมีเรื่องเล่าแปลกๆให้ฟัง
เรื่องราวทำนองนี้ สมัยนี้ คนเค้าคงไม่อยากทำหรือสมัครใจทำ เพราะเราไม่ได้ศึกษาในเรื่องราวเล่านี้ หาคนที่จะแนะนำอธิบายยาก แล้วก็หาสถานที่ปฏิบัติธรรมจริงๆลำบาก สถาที่ไม่มีสิ่งก่อสร้างมากมาย ไม่ตะกรุดผ้ายันต์ คาถา เวทมนต์ เครื่องรางขอองขลัง ..คนที่เค้าป่วย..คนที่ทุกข์ลำบาก หากเค้าตั้งใจทำปฏิบัติธรรมจริง แล้วมีการกระทำจริงๆ ด้วยฝืนปฏิบัติธรรมด้วยความอดทน เค้าก็จะเข้าใจเรื่องอานิสงส์ของการปฏิบัติธรรมด้วยตัวเค้าเอง ต้องทำให้ถูกวิธีด้วยน่ะ ถึงจะเกิดผล..
หมายเหตุ เรือที่ต่อมาดี เค้าต่อมาด้วยการสะสมบุญกุศลบารมี มีการสะสมมาแต่อดีต หากต่อเรือมาไม่ดี เมื่อเอาเรือมาพายทวนกระแสน้ำ คือ อารมณ์กรรมที่เกิดขึ้นในการตนเอง ที่ไหลออกมาจากธาตุทั้งสี่ ที่เก็บเข้ามาไว้ ในเรือนกายทั้งอดีตปัจจุบัน ..ย่อมไม่สามารถทวนกระแสน้ำได้เลย กระแสน้ำที่เกิดขึ้นในเรือนกายของตน จึงเป็นการยากที่จะนำเรือนกายของตน มาเดินมาพายในกิริยาของผู้ที่มีธรรม ยืนเดินนั่นนอน ตามรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะต่อสู้คลื่นลมไม่ไหว ก็เก็บพาย ปล่อยเรืตามคลื่นลมตามกระแสน้ำ จนเรือนั้นล่มจมลง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
