รู้ลงในปัจจุบันค่ะ รู้ใจว่ากำลังคิดอะไร รู้สึกอะไร รู้แล้วจบลงที่รู้ ไม่คิดต่อ ไม่แต่งเรื่องต่อ เวลาที่รู้สึกตัวได้แบบนี้ ใจมันจะตื่นค่ะ หลุดออกจากโลกที่กำลังงึมๆ มึนๆ ตรงหน้า เวลาที่ได้หลุดออกจากสภาวะนั้น ใจมันจะแช่มชื่นขึ้นทันที มันจะสัมผัสกับความสุขเบาๆ ที่ลอยเข้ามา เวลานั้นเราจะยิ้มค่ะ ยิ้มเพราะรู้สึกถึงใจที่เบา ใจที่สบาย ไม่มีอะไรมากดทับหรือบีบคั้นใจค่ะ แต่สภาวะแบบนี้มักเกิดแค่ชั่วลมหายใจค่ะ ถ้าอยากได้ความถี่ก็ต้องคอยรู้สึกตัว รู้สึกลงที่ใจให้ได้บ่อยๆ แบบนี้ ก็จะสัมผัสความสุขสงบในใจได้บ่อนๆ