ในอนาคต...คนญี่ปุ่น 72 ล้านคนจะต้องอดอยาก
จะเป็นไปได้อย่างไรในประเทศที่มีร้านอาหาร 1.4 ล้านแห่ง มีซุปเปอร์มาร์เก็ต 6,000 แห่ง มีร้านสะดวกซื้ออีก 50,000 ร้าน
เฉพาะในเมืองหลวงอย่างโตเกียวเพียงแห่งเดียว มีสถานที่ขายอาหาร 137,000 แห่ง มากกว่าในนิวยอร์คที่มี 27,000 แห่ง ถึงเกือบ 4 เท่าตัว
ตัวเลขสถานที่จำหน่ายอาหารจำนวนมากมายเหล่านี้ บ่งบอกถึงความเหลือเฟือของอาหารในประเทศญี่ปุ่นมิใช่หรือ?
แล้วอะไรล่ะ คือสิ่งที่จะทำให้คนครึ่งหนึ่งของประเทศนี้อดอยาก?
โนบุฮิระ ซุซุกิ อดีตข้าราชการกระทรวงเกษตรที่ทำงานมา 15 ปี ปัจจุบันเป็นนักวิจัยของมหาวิทยาลัยเกษตรโตเกียว ได้จุดประเด็นนี้ขึ้นมาใน Josei Seven
โดยเขาพยายามจะบอกว่า มีความเป็นไปได้สูงที่คนญี่ปุ่นครึ่งหนึ่งจะต้องอดอยากในอนาคต
ในประเทศที่เรื่องอาหารมีพร้อม 24 ชั่วโมงอย่างญี่ปุ่น
ร้านข้างทาง ร้านสะดวกซื้อ ร้านสุดหรู อาหารทุกอย่างถูกปรุงอย่างประณีต คัดสรร และมีไม่อั้น
การแข่งขันของผู้ประกอบการด้านอาหารในญี่ปุ่นไม่เคยหลับไหล
นั่นคือภาพของวงการอาหารญี่ปุ่นที่ติดตาชาวโลก
แต่เนื้อในของกระบวนการผลิตอาหาร ญี่ปุ่นมีอุปทานวัตถุดิบภายในประเทศเพียงแค่ 37%
ส่วนที่เหลือได้มากจากอุปทานภายนอก ที่ต้องนำเข้ามาทั้งหมด
ตราบใดที่ห่วงโซ่อุปทานเหล่านั้น ยังไหลลื่น เรื่องความขาดแคลนคงไม่ใช่ประเด็น
แต่ถ้าไม่ไหลลื่นล่ะ...?.
หลายคนอาจจะเชื่อมโยงคำว่าความอดอยากกับความยากจน
แต่ที่ญี่ปุ่น มันอาจไม่จำเป็นต้องเชื่อมโยงกัน
ในศตวรรษที่ 21 ทุกคนบนโลกมองว่า เทคโนโลยีจะแก้ไขทุกอย่างได้ ประชาธิปไตยจะเบ่งบาน โลกาภิวัฒน์จะเอาชนะลัทธิชาตินิยม สินค้าจะไร้พรมแดน โลกในอุดมคติจะเกิดขึ้น...
แต่แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นจริงคืออะไร?
ภาวะโลกร้อน ฟองสบู่เศรษฐกิจทยอยแตก ชาตินิยมกลับมาเฟื่องฟู สงครามความขัดแย้งกระจายไปทั่ว
แต่นั่นยังไม่เลวร้ายพอ
เชื้อโควิดระบาด ตามมาด้วยสงครามรัสเซีย - ยูเครน
สุดท้ายแล้ว ประเทศที่พึ่งพาการนำเข้าอาหารและพลังงานอย่างญี่ปุ่น สั่นสะเทือนทันที
ค่าเงินเยนที่ลดลง เป็นอาการย่ำแย่ภายนอกที่แสดงออกมา
แต่อาการย่ำแย่ที่แท้จริงของญี่ปุ่น นั้น ซ่อนอยู่ภายใน
คุณซุซุกิ เรียกมันว่า
การแช่แข็ง ที่เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้...
ตั้งแต่ปี 1955 โครงสร้างทางการเมืองของญี่ปุ่นถูกพรรคเสรีนิยมยึดครองมาแบบต่อเนื่อง
พรรคฝ่ายค้านไม่เคยได้ผุดได้เกิด จนญี่ปุ่นไร้การเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจัง
วิกฤตประชากรที่ล่วงรู้มานานก่อนหน้าตั้ง 40 ปี ไม่ได้รับการแก้ไขได้ทันเวลา
ปี 2016 ญี่ปุ่นนำเข้าข้าวโพดจากจีน เพิ่มขึ้นถึง 10 เท่าตัวจากอดีต
ในขณะที่อย่าลืมว่า รัสเซียกับยูเครนคือผู้ส่งออกข้าวสาลี หนึ่งในสามของโลก ก่อนเกิดสงคราม
อินเดียเอง ในฐานะผู้ผลิตและส่งออกข้าวสาลีรายใหญ่อีกราย ก็หยุดส่งออก เพื่อปกป้องความมั่นคงทางอาหารในประเทศตัวเอง
แล้วญี่ปุ่นในฐานะผู้ซื้อ จะทำอะไรได้ ถ้าในอนาคตอันใกล้ มหาอำนาจของโลก ใช้อาหารเหล่านี้เป็นอาวุธขึ้นมา
หลายประเทศออกมาตรการคุ้มครองด้านการผลิตอาหารของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
แค่สหรัฐประเทศเดียว ใช้เงินมากถึง 3.5 ล้านล้านเยน ในช่วงระบาดของโควิด ในการปกป้องความมั่นคงทางอาหารของตัวเอง
ดังนั้น ความอดอยากของคนญี่ปุ่น 72 ล้านคน เป็นเรื่องที่เป็นไปได้
เมื่อถึงวันนึงที่มีแต่เงิน แต่ไม่มีอาหารให้ซื้อ..
..
บทวิเคราะห์ โดย โนบุฮิระ ซุซุกิ...
References;
ติดตามอ่านบทความได้ที่
- 28
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
