18 มี.ค. 2023 เวลา 09:40 • ไลฟ์สไตล์
สิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดคือ
“กลัวลืมตาย!”
ผมเองเคยคิดพิจารณาเรื่อง “ความตาย” มาบ้างในชีวิต และมีช่วงเวลาที่ผม “เฉียดตาย” มาเช่นกัน
ไม่ว่าจะอย่างไร ชีวิตผมและทุกชีวิตบนโลกก็กำลังเดินทางมุ่งสู่ความตายไปพร้อมๆกันทุกชั่วขณะที่เข็มวินาทีกระดิก!
• สุภาษิตและคำกล่าวเกี่ยวกับความตายที่ผมชื่นชอบคือ
> คนเราถึงไม่ได้เกิดพร้อมกัน แต่ก็ตายพร้อมกันได้
> เกิดก่อน ไม่จำเป็นต้องตายก่อน
> คนเรารู้ที่เกิด แต่ไม่รู้ที่ตาย
1
• สมัยที่ผมบวช
ราวๆช่วงเวลา บ่าย 3-4 โมงเย็น พระในวัดจะร่วมกันกวาดลานวัด
“ใบไม้แห้ง” ที่ร่วงหล่นลงพื้นเป็นสัญลักษณ์ใช้เตือนใจถึง “ความตาย” ได้เป็นอย่างดี
เมื่อผมลองพิจารณาดูจึงพบกับ “ความจริง” ที่ว่า
“ใบไม้มิได้ร่วงหล่นตอนช่วงบ่ายสามหรือบ่ายสี่โมงเย็น
หากแต่มันร่วงหล่นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็ไม่ต่างจากทุกชีวิตบนโลก ที่มีชีวิตใหม่ๆเกิดขึ้นและตายจากไปอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน
โลกใบนี้จึงเปรียบได้กับ
“Chat room”
ขนาดใหญ่ ที่มีการ
1
“log in” และ “log off”
อยู่ตลอดเวลา!
• ผมจึงได้พิจารณาต่อไปว่า
“อายุ” ของคนเรามีอยู่สองประเภท
๑) อายุตามวันเกิด
คืออายุที่นับจากวันที่เราเกิดมา และมีบันทึกไว้ในสูติบัตร
๒) อายุจริง
คืออายุที่นับจากวันเกิดไปจนถึงลมหายใจสุดท้ายของวันตาย
แน่นอนว่าพวกเราส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าวันสุดท้ายจะมาถึงเมื่อไหร่อย่างไร
ผมขอยกตัวอย่างให้เห็น “อายุจริง” ดังนี้
คูณ A เสียชีวิตตอนอายุ 50 ปี
คุณ B เสียชีวิตตอนอายุ 100 ปี
ณ เวลาที่คนทั้งสอง อายุ 25 ปี เท่ากัน
คุณ A มีอายุที่แท้จริงคือ 50%
คุณ B มีอายุที่แท้จริงคือ 25%
1
เราจึงไม่อาจรู้ “อายุที่แท้จริง” ของแต่ละคนได้!
การละลึกถึงความตายจึงมีประโยชน์เตือนให้เรา “ไม่ประมาทต่อชีวิต”
1
ซึ่งคำสอนเรื่อง “ความไม่ประมาท” เป็นคำสอนสุดท้ายของ
“พระพุทธเจ้า”
และเป็นคำสอนที่สำคัญที่สุดคำสอนหนึ่ง
โดยวันหนึ่งพระพุทธเจ้าตรัสถามพระอานนท์ว่า
“อานันทะ ดูก่อนอานนท์ เธอนึกถึงความตายวันละกี่ครั้ง”
พระอานนท์กราบทูลตอบว่า
“นึกถึงความตายวันละเจ็ดครั้งพระเจ้าข้า”
พระองค์ตรัสว่า
“ยังห่างมากอานนท์ ตถาคตนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก”
• Steve Jobs,
CEO of Apple Computer and of Pixar Animation Studios
June 12, 2005 @ Stanford University
ผมชื่นชอบโอวาทที่ SJ กล่าวต่อหน้าบัณฑิตจบใหม่และคณาจารย์แห่งมหาวิทยาลัย Stanford ในพิธี
ปัจฉิมนิเทศ
มีใจความตอนหนึ่งที่ผมคัดมาที่ชี้แนะเกี่ยวกับ “ความตาย” ไว้ดังนี้
“My third story is about death.”
“Remembering that I’ll be dead soon is the most important tool I’ve ever encountered to help me make the big choices in life.
Because almost everything — all external expectations, all pride, all fear of embarrassment or failure — these things just fall away in the face of death, leaving only what is truly important.
Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart.”
“Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma — which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of others’ opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.”
• เมื่อมองย้อนกลับมาพิจารณาชีวิตของผมเอง
ผมก็มีสิ่งที่อยากจะแชร์ในเวลาที่ผมยังมีชีวิตอยู่
1) “ชีวิตนี้น้อยนัก..แต่ชีวิตนี้สำคัญนัก”
2) หนังสือ “เสียดาย...คนตายไม่ได้อ่าน”
3) ”สมบัติน้ำแข็ง”
จากโอวาทของท่าน
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
เป็นคำสอนของท่านที่ผมได้จากคลิปนี้ ที่เมื่อฟังทีไร
ผมก็มีรอยยิ้มที่มุมปากทุกทีไป!
4) “ทิศทั้งหก”
5) “The best self-talk,.....ever!”
โฆษณา