ต่อ จากเรื่องความทะเยอทะยานของดาวเสาร์ #เรื่องเล่าของดาวเสาร์
พอตกกลางคืนของวันนั้นครูได้โทรกลับมาและขอคุยกับยายเรา
ในตอนแรกเล่านึกว่าจะมาคุยในเรื่องของว่าลาออกต้องทำยังไงสามารถลาออกได้มั้ย
แต่ไม่ใช่เลยเมื่อเรายื่นโทรศัพท์ให้ยายสิ่งที่เขาคุยกับยายคือเรื่องไม่จริงไปแล้วเกือบ 60%
เรื่องแรกคือเรื่องที่เราไปทำงานที่บ้านอาจารย์ของครูแล้วเราก็ถูกไล่ออกเพราะด้วยเราไปเชียงใหม่และไม่ได้บอก แต่ที่จริงแล้วเราพึ่งเปลี่ยนโทรศัพท์
แล้วด้วยเรายังไม่ได้บอกว่าเราขอลาเพราะด้วยเราไม่สามารถกลับได้จึงต้องค้างคืนและตอนนั้นทุกอย่างมันก็วุ่นวายเพราะเราไม่มีเพื่อนและคนรู้จักทำให้การหาที่พักก็ต้องใช้เวลาจึงไม่ได้โทรบอกกล่าวก่อน
แล้วด้วยเราไปทำงานกับอาจารย์คนนั้นโดยการฝากเข้าไปไม่ใช่การสมัครแบบปกติทำให้เมื่อเราเป็นอะไรก็จะมีผลกับเขาในเรื่องของแรงงาน
เขาจึงไล่เราออกในคืนนั้นโดยที่เรายังอยู่เชียงใหม่และให้ครูกศน.เราไปเก็บของที่บ้านให้และเอากลับไปอยู่บ้านลุงของเรา
และมีอีกหลายเรื่องที่ไม่เป็นความจริงอย่างเรื่องที่เขาบอกเราไปเที่ยวเชียงใหม่แล้วไปเช่าโรงแรมเดือนละพัน
แต่มันไม่ใช่เลยเราไปเชียงใหม่เพราะต้องการหางานกับที่ได้ลงติวเอาไว้ จึงทำให้ต้องไปบ่อย
โดยตอนไปก็ไปพักห้องพักรวมหญิงคืนละ 200 กว่าบาทไม่เคยไปพักที่แพงกว่านี้เลยด้วยซ้ำ
พอเขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ยายฟัง ยายก็ฟังตามปกติแต่ไม่ได้ว่าอะไรเราและบอกให้เราตัดสินใจในเรื่องเรียนว่าจะเอายังไง
แต่สำหรับเรานั้นได้เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าถ้าไม่ได้ลาออกก็คงต้องไปสอบอยู่ดีแต่เราไม่เข้าใจว่าเขาเป็นครูสิ่งที่เขาสมควรพูดและสื่อสารคือเรื่องเรียนไม่ใ่ช่ชีวิตของเด็กนักเรียนรึป่าว
แล้วการที่เขาเอาลูกของตัวเองมาเปรียบกับเราและบอกกับยายว่าเราหัวสูงไม่รู้ตัวเอง
น่าจะรู้ตัวเองนะว่าแม่ก็ไม่มีพ่อก็เป็นแบบนั้นขนาดลูกเขายังไม่หัวสูงเลย ขนาดเขามีเงินและพร้อม
คือในด้านของเรานั้น เราพยายามด้วยตัวเองตลอดไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนและไม่เคยที่ขอเงินใครถ้ามันไม่จำเป็น
แต่พอเราพูดไปเราก็โดนหาว่าหัวสูงบ้างแหละ นั้นนี้ทำเหมือนว่าคนอย่างเราไม่สามารถไปถึงจุดๆนั้นได้ และจะชอบเหยียดกันทางการกระทำจึงทำให้เราที่เป็นคนรับรู้ถึงความคิดคนจึงไม่กล้าที่พูดออกไปและเล่าอะไรให้ใครฟัง
ความฝันของเราชัดเจนคือการได้เรียนต่อ แต่ทว่าเราจะไม่ขอไปเป็นภาระของใคร
แต่สิ่งที่เขากำลังจะบอกคือ เราหัวสูง ทะเยอทะยาน ไม่เจียมตัว เราเลยไม่รู้ว่าเขาตัดสิ้นจากอะไร จากเพราะเราไม่มีเงินหรอ ดูถูกกันจังเลยนะ
แต่เราที่จะโตไปเป็นผู้ใหญ่เราจะไม่พูดแบบนี้นะคะเพราะถือว่าเป็นการดูถูกและเหยียดมาก การเปรียบเทียบอีกไม่มีเด็กคนไหนชอบการเปรียบเทียบหรอกจริงมั้ย
แล้วการเอาลูกของตัวเองที่มีความพร้อมทางพ่อแม่และสามารถทำในสิ่งที่ตัวเองชอบได้มาเปรียบกับเราเนี่ยนะ แล้วเราบอกเลยเราไม่เคยเอาเรื่องพวกนี้มากดตัวเองให้ต่ำ
เด้กที่มั่นใจตัวเองขนาดนี้แต่ต้องโดนผู้ใหญ่มาถูกกดให้ต่ำและด้อย
แล้วการเล่าเรื่องของเขานั้นก็ไม่ใช่ความจริงจากเราเลยด้วยซ้ำแต่เป็นการที่เขาไปฟังมาจากคนอื่นที่ถ้าถามกลับไปพวกเขาก็ไม่ได้รู้เรื่องของเราจริงๆด้วยซ้ำ
แล้วพอสุดท้ายเขาก็ไม่รับฟังเรา เขาพูดๆและก็ตัดสายเราไปเหมือนแค่มาบอกเล่าเรื่องงราวให้ยายเราฟังและก็วางสายไป
ดีนะคะที่ยายเราเป็นคนฟังหูไว้หูและสิ่งที่เราพูดบอกยายไปก่อนหน้านี้คือเรื่องจริงและไม่ได้โกหก
ส่วนเรื่องที่เขาพูดเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเอามาจากไหน เขาเป็นแค่ครูด้วยซ้ำ
แต่บอกเลยว่าเราไม่เคยบอกใครไม่ดีและไม่เคยพูดให้ใครเสียหายด้วย เราจะบอกเสมอว่าทุกคนดีแต่ที่ไม่สามารถอยู่ที่นั้นต่อได้
1)ไม่มีเงิน ต้องหางาน
2)ต้องการเรียนต่อ
3)ไม่อยากเป็นภาระใคร ไม่ได้หนักใจอะไรเลย
เรื่องนี้เราอยากทุกคนมาแสดงความคิดเห็นกันนะคะ เพราะเราก็ยังไม่ได้มีวุฒิภาวะในการตัดสินใจที่ดี
จึงอยากรับความคิดเห็นของคนต่างความคิดเข้ามาอ่านว่า คิดยังไงกับการที่เด็กที่พยายามทำตามความฝัน เด็กที่ต้องการเรียนต้องมาโดนหาว่าหัวสูง และไม่เจียมตัว
#เรื่อเล่าของดาวเสาร์ #ความฝัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
