ความกล้าและความกลัว คือเหรียญสองด้าน ที่ไม่อาจตัดขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปได้เลย
ความกล้าหาญ เกิดจากการรู้สึกกลัว หวาดหวั่น แต่ยังอยากหยัดยืนเดินต่อไป นั่นแหละคือความกล้าหาญ ความกล้าหาญไม่ใช่ไม่รู้จักกลัวอะไรเลย เพราะแสงไฟจะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อมีความมืดมิดเท่านั้น เปิดใจยอมรับข้ามผ่านความกลัว เดินไปข้างหน้าทั้งๆที่กลัว คือความกล้าที่แท้จริง
ความกล้า จะถือกำเนิดไม่ได้ หากไร้การยอมรับความจริง ความกล้าไม่ใช่ความก้าวร้าวดุดัน บางคนแสดงอาการโมโหเพื่อกลบเกลื่อนความกลัว เช่น เมื่อตอบคำถามไม่ได้ ก็แสดงอาการฉุนเฉียวเพื่อปกปิดอาการกลัวคำถาม คือกดข่มไว้ ทำเป็นไม่เห็นความกลัว ทั้งที่ความกลัวนั่งอยู่ในใจแท้ๆ แต่กลับไม่ยอมรับความจริง แล้วไม่กล้าพูดความจริง แกล้งแสดงออกถึงความไม่กลัว ทำเป็นหงุดหงิดเพื่อจะหลีกหนี ไม่ยอมรับความกลัว ก็จะไม่มีวันกล้าหาญได้หรอก แต่เป็นการแกล้งทำ มันคือความโง่เขลา ไม่ใช่ปัญญา
ความกล้าจำเป็นต้องรู้ตัว ยอมรับว่าเรากำลังกลัวอย่างไม่อาย ความกล้าคือวิปัสสนาญาณชั้นเลิศ รู้ตัวว่าเกิดความกลัว เมื่อรู้ตัวจึงมีสติ แล้วจะเกิดความหวัง เห็นการเกิดและดับของสองสิ่ง สิ่งนี้คือการโอบรับ ไม่ปฏิเสธ แล้วในที่สุดความกล้าจะถือกำเนิดขึ้นจากความกลัวนั่นเอง แต่ไม่ใช่ความก้าวร้าวดุดันนะ
หมาวิ่งไล่ล่า กระต่ายน้อยวิ่งหนี
ใครเล่าที่เป็นผู้กล้า ไม่ใช่หมาหรอกที่เป็นผู้กล้า แต่ทว่าคือเจ้ากระต่ายต่างหาก ที่กล้าหาญเอาตัวรอด ความกล้าคือสภาวะทางใจ จะดูเพียงภายนอกไม่ได้
คนขี้อายลุกขึ้นพูดต่อหน้าฝูงชน เขาใช้ความกล้ามากกว่านักพูดที่เจนสนาม กว่าเป็นหมื่นเท่า จริงไหมละ
ผู้กล้า ย่อมรับฟังอย่างเปิดใจ ส่วนคนขี้ขลาดติดยึดอัตราตนเอง แม้พูดว่าเปิดใจแล้ว แต่แท้จริงไม่เคยเปิดใจเลย การเปิดใจจำเป็นต้องสละเหตุผลและสำนึกแห่งตน แล้วเคลื่อนตนเองออกจากศูนย์กลาง ยกศูนย์กลางชีวิตของตัวเองให้ผู้อื่นครอบครอง นึกคิดรู้สึกในมุมมองของเขา หูและใจจึงทำงานร่วมกัน มีเพียงผู้กล้าเท่านั้น ที่จะทำเช่นนี้ได้
ความรักคือความกล้า ส่วนความหลงคือความเกลียดชัง คือผลอันเกิดจากความกล้าหาญที่ถดถอย เมื่อมีความกล้าหาญ ใจย่อมมีคุณสมบัติแห่งรักไปโดยปริยาย รักคือการมีความสุข ผ่านการทำให้ผู้อื่นมีความสุข คนเราจะทำเช่นนั้นไม่ได้ หากมีความเห็นแก่ตัวกั้นอยู่ ความเกลียดชังและความหลง คือความกลัวอย่างหนึ่ง ความหลงเมื่อแรกรัก และจะเปลี่ยนเป็นความกลัว เมื่อความสัมพันธ์สิ้นสุดลง กลัวว่าอัตราจะไม่ได้รับการสนอง จำเป็นหรือที่อัตราจะต้องได้รับการตอบสนอง คำถามนี้มีแต่ผู้กล้าเท่านั้น
ที่กล้าถามตนเอง
ได้มาสิบ แต่ให้ไปหนึ่ง สิ่งนี้คือเรื่องธรรมดา
แต่ถ้าได้มาสิบ แต่ให้ไปร้อย สิ่งนี้คือความพิเศษ คือสำนึกแห่งความเป็นโพธิสัตว์
ความเก่งกล้า ไม่ได้ชี้วัดว่าใครกอบโกยได้มาก แต่ชี้วัดกันที่ใครสละแบ่งปันได้มากกว่า ศักยภาพแห่งการได้มา วัดได้เพียงความฉลาด ศักยภาพแห่งการแจกจ่าย คือปัญญา คือความกล้าแท้จริง
ความโกรธเหมือนดังสัตว์ร้าย เมื่อมีความโกรธเกิดขึ้นในใจ สัตว์ร้ายจะออกมาไล่ล่าฉีกกินซากเป็นอาหาร หากตามใจสัตว์ร้าย เราก็คือคนใจร้าย แต่ถ้ารู้จักข่มระงับสัตว์ร้ายไม่ให้ทำร้ายใครได้ เราก็คือคนใจดี คนใจดีไม่ใช่คนไม่รู้จักโกรธ แต่เขาใจดี ที่โกรธแล้วไม่คิดร้ายใคร โกรธแต่ไม่เกลียด โกรธแต่ไม่ทำลายน้ำใจ ช่างกล้าหาญยิ่ง
เมื่อกลัวสิ่งใด ก็จงไปในที่ที่กลัว กินสิ่งที่ไม่อยากกิน ทำสิ่งที่ไม่อยากทำ และช่วยเหลือบุคคลที่ไม่คิดว่าจะช่วยได้ หนทางทวนกระแส คือหนทางอันตราย เป็นหนทางเดียวที่ช่วยให้เห็นความกลัวว่าเป็นมิตรสหาย
ขอจงตระหนักให้มาก ว่ามนุษย์เรามีทั้งความกล้าหาญและความกลัว ทั้ง2สิ่งนี้เป็นหนึ่งเดียวกัน ความกล้าคือเงาสะท้อนของความกลัว มีความกลัวจึงมีความกล้าถือกำเนิดขึ้นมา
หนทางเอาชนะความกลัวจึงไม่ใช่หนทางแห่งการทำลายความกลัวให้สิ้นซาก แต่มันคือการเห็นว่าทั้งความกล้าและความกลัว คือปรากฏการณ์อย่างหนึ่ง ที่จะยึดถือครองไว้ไม่ได้ มันผ่านมาแล้วมันจะผ่านไป ควรเป็นสิ่งที่เห็น ไม่ใช่สิ่งที่เป็น
จงเปลี่ยนมุมมองเสียใหม่ ความกลัวไม่ใช่ของน่ารังเกียจ มนุษย์เรามีชีวิตอยู่รอดก็เพราะความกลัว ลองนึกดูก็ได้ว่า ถ้าไร้ความกลัวเสียแล้ว เราจะดำเนินชีวิตอยู่ได้อย่างไร ความกลัวมีอยู่เสมอพอๆกับความกล้าหาญ มันคือความเป็นคู่ เหมือนว่าเราเกิดมาในกองกิเลส เมื่อมีกิเลสก็จะมีความดีงามที่ซ่อนอยู่ และรอบังเกิดขึ้นอยู่เสมอ เมื่อเอาชนะกิเลสได้
จงข้ามผ่านความเป็นคู่ อย่ายึดไว้ ทั้งความกลัวและความกล้า เพราะทั้งคู่ไม่มีตัวตน ทั้งคู่คือเงาเสมอเท่าเทียมกัน ข้ามผ่านเงาได้ ก็จะเห็นความจริงแท้ว่า ที่แท้ทุกสิ่งก็เป็นเช่นนั้นเอง
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
