ชีวิตนี้ต้องการอะไร
สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิตของเราทุกคน มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น คือ "บุญ" ซึ่งจะเป็นเครื่องสนับสนุน ให้เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์
เราจะเป็นผู้ที่สมบูรณ์ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ มีโอกาสทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อย่างเต็มที่ ได้ฟังอมตธรรม ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ประพฤติปฏิบัติธรรม จนกระทั่งได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ทั้งหมดนี้ต้องอาศัยบุญเป็นบาทเบื้องต้นทั้งสิ้น
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับ เสลพราหมณ์ ว่า..
"พรหมจรรย์อันเรากล่าวดีแล้ว ผู้ปฏิบัติจะพึงเห็นเอง เป็นธรรมอันไม่จำกัดด้วยกาล ผู้ใดศึกษาโดย ไม่ประมาท ผู้นั้นย่อมไม่เป็นโมฆะ"
พระพุทธเจ้า
การศึกษากิจในทางพระพุทธศาสนานั้น ถ้าผู้ศึกษามีความตั้งใจจริง มีความเพียร ไม่ประมาท ย่อมได้ผลแห่งการปฏิบัติจริง สิ่งที่ได้ทุ่มเทลงไปนั้น ย่อมไม่สูญเปล่าชีวิตไม่เป็นโมฆะ เป็นชีวิตที่มีแก่นสารทีเดียว
เราเคยคิดไหมว่า ชีวิตนี้เราต้องการอะไร คนในโลกนี้สวนใหญ่ เมื่อตื่นเช้าขึ้นมาก็ออกไปทำงาน หาเลี้ยงชีพ ตลอดทั้งวัน เลิกงาน กลับบ้านก็พักผ่อนนอนหลับ
เริ่มวันใหม่ก็ทำอย่างนี้อีก ชีวิตวนเวียนเวียนวนกันอยู่อย่างนี้ บางท่านชีวิตเป็นอย่างนี้ไปจนตลอดชีวิต ยังไม่รู้เลยว่าชีวิตนี้ที่แท้จริงต้องการอะไรและทุ่มเททำทุกสิ่งทุกอย่างไปเพื่ออะไร
การทำงานในชีวิตประจำวัน โดยทั่วไปเพื่อให้ได้ปัจจัยสี่ มาหล่อเลี้ยงร่างกาย เป็นการทำงานในชีวิตประจำวัน โดยทั่วไปเพื่อให้ได้ปัจจัยสี่ มาหล่อเลี้ยงร่างกาย หากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ชีวิตเราก็ต้องลำบาก และทุกสิ่งที่ได้มา ก็เพื่อบรรเทาความทุกข์ของเรา เนื่องจากพื้นฐานของทุกชีวิต คือ ความทุกข์ เหมือนกับพื้นฐานของโลก คือ ความมืด
ดังนั้น มนุษย์จึงปรารถนาความสุข ซึ่งความสุขของผู้ครองเรือนนั้น เกิดจากเหตุ ๔ ประการ ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเรียกว่า "สุขของคฤหัสถ์" คือ
ความสุขจากการมีทรัพย์ คือ เมื่อได้ทรัพย์มา ก็เก็บออมไว้ ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจ สุขกายสบายใจว่าทรัพย์ของเรานั้นมีอยู่ ชีวิตจะได้ไม่ต้องลำบาก
ความสุขจากการใช้ทรัพย์ คือ ได้ใช้จ่ายตามปรารถนา อยากได้อะไรก็ซื้อเอา มีทรัพย์มากถึงคราวจะทำอะไรก็คล่องตัว ไม่ติดขัด สะดวกสบายทุกอย่าง
ความสุขจากการไม่เป็นหนี้ คือ ไม่ต้องไปยืมเงินใคร จึงไม่ต้องกังวลในการหาทรัพย์มาใช้คืน และก็ไม่เป็นทุกข์ใจเวลาเจ้าหนี้มาทวงเงินคืน
ความสุขจากการประกอบอาชีพที่ไม่มีโทษ คือประกอบสัมมาอาชีวะ ไม่ผิดศีลธรรม ไม่ผิดกฎหมาย ก็เกิดความสุข ไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง
ความสุขทั้ง ๔ อย่างนี้ เป็นความสุขพื้นฐาน ในชีวิตประจำวัน ของผู้ครองเรือน ซึ่งยังไม่ใช่คำตอบ ของการมีชีวิตอยู่ เพราะการดำรงชีวิตของเรานั้น น่าจะมีความสุขที่ประเสริฐยิ่งกว่านี้ เนื่องจากความสุขทั้ง ๔ อย่างนี้ ยังมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ยังไม่ใช่ความสุขที่เที่ยงแท้ถาวร
มวลมนุษยชาติ กำลังค้นหาคำตอบ ของการมีชีวิตอยู่ว่า เราเกิดมามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ต่างก็ลองผิดลองถูกกันต่างๆ นานา โดยไม่ทันจะรู้ตัวว่า วันเวลาของชีวิตกำลังเหลือน้อยลงไปทุกที ผู้รู้ทั้งหลายได้พบแล้วว่า เป้าหมายของการมีชีวิตอยู่นั้น เพื่อทำภารกิจหลักของชีวิตให้สมบูรณ์ ให้เข้าถึงบรมสุข สิ่งนั้นก็คือ การทำธรรมกายให้เกิดขึ้น
เมื่อเข้าถึง และเป็นอันหนึ่งอันเดียว กับกายธรรมอรหัต ได้ชื่อว่าภารกิจหลักของชีวิตนี้ เสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว กตํ กรณียํ คือ กิจที่จะทำต่อไปไม่มีอีกแล้ว นี่แหละคือเป้าหมายที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติ
รวมพระธรรมเทศนา ๒ หน้า ๙๑-๙๓
ภาพจากเพจการบ้าน
- 40
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
