Burning (2018) - จากวรรณกรรมของมุราคามิสู่ภาพยนตร์เมืองคานส์
- ยกให้ว่า เป็นหนึ่งในหนังที่ภาษาภาพยนตร์สวยจับใจจริง ไม่ว่าจะบรรยากาศ มุมกล้อง ดนตรีประกอบ แสง สี เสียงในเรื่อง... ถ่ายทอดอารมณ์และบรรยากาศอย่างประณีต องค์ประกอบศิลป์โดยรวมงามมาก !
ขณะที่ฟากตัวเรื่องและการตีความค่อนข้างจะนามธรรมจนดูยาก และมีโทนออกไปทางหนังอาร์ต / นอกกระแส 100%
การดำเนินเรื่องแบบ Slow-burn และวิธีพรรณาในเรื่อง ก็ผลาญพลังงานในการรับชมรุนแรงจริง ใช้พลังงานในการเสพเยอะหน่อย 😭
- พอดูไปเรื่อย ๆ ภาพของเรื่อง Drive my Car (2021) ก็ลอยมา ไม่ว่าจะบรรยากาศเปลี่ยวเหงา การพรรณาความรู้สึก ประเด็นปรัชญา ความอึมครึมที่ดู Surreal เหมือนว่ามันจะมีหรือไม่มี จริงหรือไม่จริง... อันนี้มาทรงเดียวกันเลย ซึ่งคงเป็นเอกลักษณ์ของงานมุราคามิ
อย่างไรก็ตาม Burning มีประเด็นทางสังคมแทรกมา เช่น เรื่องชนชั้นทางสังคม ซึ่งระยะหลังดูจะเป็น Signature ของหนังเกาหลีไปแล้ว ไม่ว่าจะหนัง Art หรือ Commercial ก็จะแตะตรงนี้ค่อนข้างบ่อย (ไม่รู้ว่าในหนังสือต้นฉบับแตะตรงนี้มากแค่ไหน)
- ด้วยความที่หนังมีสไตล์คล้ายกัน ก็อดเปรียบเทียบระหว่างทั้งสองเรื่องไม่ได้...
ยอมรับว่า ถ้าวัดกันตรง ๆ Drive my Car ทำออกมาดูพอดี / perfect กว่า โดยเฉพาะการ Balance น้ำหนักระหว่างงานเขียน Original, ความเป็นภาพยนตร์, ความเป็นมิตรกับผู้ชม แม้หนังจะพรรณาเยอะ แต่ก็ดูสนุกในเวลาเดียวกัน มีลูกเล่นแพรวพราวผสมเข้ามา
ส่วน Burning จะขาดในเรื่องความเฟรนลี่กับคนดูไป ลูกเล่นจะเป็นองค์ประกอบศิลป์เสียมากกว่า
อย่างไรก็ตาม ทั้งสองเรื่องก็เป็นงานคุณภาพเยี่ยมทั้งคู่
- ชอบอีกอย่างก็การแสดงของนักแสดงนำทั้งสาม สมบทบาทจริง เยี่ยมทั้งสามคน !
- ชอบสุดท้ายก็ Poster จนต้องหาแปะไว้ในเพจ 😂
ใครสนใจดูได้บน Netflix !
ป.ล. มีฉาก 18+ ดังนั้นควรดูด้วยความระมัดระวัง
ป.ล.2 อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากพูดคุยติดต่อนะครับ
IG: benjireview
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
