ปาย ตอน 1 (2021) : ก่อนไปอยู่ปาย
#ไม่ได้ไปเที่ยวแต่ไปอยู่
สำหรับใครที่พึ่งเห็นโพสนี้แล้วงงว่า
ไอ้นี่เป็นใครมาถึงก็สาดตัวหนังสือใส่ชั้น
กดเข้าไปอ่านโพสที่แล้ว
“อินโทรหน่อยนะ” กันได้นะครับ
จะได้รู้จักแบ็คกราวด์กันก่อนเริ่มเข้าเรื่อง
สวัสเด
ปีนั้นอายุ 26 พึ่งเลิกกับแฟน ว่างงานเป็นเดือนที่ 9
ใช้ชีวิตคนเดียว แต่ละวันวนลูปซ้ำๆๆๆกันอยู่เกือบปี
ได้รับการติดต่อจากร้านอาหารในโรงแรมที่ต่างประเทศ ให้ไปร้องเพลง แต่ด้วยความกังวลเรื่องความปลอดภัยมากเกินไป ทำให้คอนเฟิร์มช้า พลาดโอกาสไปแบบน่าเสียดาย
แต่พอดีว่ามีเพื่อนโพสหาคนมาช่วยนางทำโฮมสเตย์ที่ปาย (ต่อไปจะเรียกนางว่า ป้อปปี้) ปลูกต้นไม้ ย้ายหิน ระเบิดภูเขาเผามันหวาน นี่ก็แบบไม่คิดอะไร เออไปดิ เคยไปเที่ยวปายทีนึงแล้วชอบมากๆไง อ่ะไปๆๆ
เดินทางจากรุงเทพด้วยรถไฟ ออกจากคอนโด 13:00 ถึงเชียงใหม่ตี 5 ขึ้นรถตู้ 11:00 ถึงปาย 15:00 ของอีกวัน 26 ชั่วโมงอันแสนดุเดือด
นั่งตู้นั่ง ไม่ได้ไปตู้นอนด้วย หลังแข็งเลย
(คนกรุงเทพ/คนปกติ อาจจะงงว่า อะไรของไอ้นี่นะ อยู่ดีๆก็ขึ้นรถไฟไปอยู่จังหวัดอื่นเลยเหรอ บอกได้แค่ว่า คนที่มีภาระครอบครัวจะไม่เข้าใจการตัดสินใจบ้าๆแบบนี้หรอกครับ55555555 เราไม่มีอะไรเหลือให้ทำแล้วที่กรุงเทพ เลยปล่อยจอยแบบนี้ได้)
ที่โฮมสเตย์ ชื่อ Pai Base Camp ต่อไปจะเรียกว่า “แคมป์”
ลักษณะเป็นบ้าน 4 เสาหลังคามุงจาก ไม่มีผนัง มีข้าวของเครื่องใช้ทำครัวเก้าอี้โต๊ะสนามสำหรับแคมปิ้งทั้งหมด ไม่มีของสดมีแต่ของแห้งที่พอทำกินได้ มีตะแคร่อันนึง(คล้ายเตียงทำจากไม้ไผ่)
นั่นคือที่ที่เรานอนทุกคืน
นอนเฝ้าครัวให้ป้อป เพราะนางบอกเคยมีขโมยขึ้นบ้านมาเอาพวกเตาแก๊สแล้วก็ของใช้สนามไป (ส่วนกูมีแค่ผ้าห่มที่พอจะใช้ป้องกันตัวได้)
ที่นอนที่อยู่ในครัว หนาวมากกกกกกกก
ถัดไปเป็นพื้นลาดลงแบบนาขั้นบันไดอีก 3 ระดับ
(พื้นที่ทั้งหมดขนาดใหญ่หรือใหญ่กว่าสนามฟุตบอลเห็นจะได้)
ชั้นแรกบนสุดคือที่เมื่อกี๊เราเรียกว่า ครัว/ข้างบน
ชั้น 2 เป็นลานกว้างหญ้ารก ถ้าถางหญ้าเสร็จก็กางเตนท์ได้เลย
ชั้น 3 เป็นลานกว้างดิน ที่ก็กางเตนท์ได้ มีกองไฟ ล้อมวงกินเหล้าได้
ชั้น 4 ล่างสุดเป็นบ้าน A-Frame 2 หลังติดกัน ข้างๆเป็นบ่อน้ำ และห้องน้ำ
กิจวัตรประจำวันคือ ตื่นมาก็มีข้าวกินเลย บางวันเพื่อนมาทำให้กินไม่ก็ซื้อของสดมารอไว้ให้ทำเอง ดีๆหน่อยก็ได้กินข้าวจากร้านในเมือง เสร็จแล้วไปซื้อของ ต้นไม้บ้าง ของใช้จำเป็น อาหาร ตอนเย็นร่มๆขุดดินเอาต้นไม้ลง(อันนี้งานหลักเลย) วันไหนช่างมาก็ไปอยู่เป็นเพื่อน ที่ชอบที่สุดคือปีนรั้วผูกเชือกทำที่กำบังแดด วันที่ฝนตกก็อยู่ในร่ม เปิดคอมเล่นเกม เล่นกีตาร์ชิวๆ
แต่ที่ไม่รู้คือ บ้านป้อปปี้ไม่ได้อยู่ในเมืองปาย แต่ห่างจากตรงนั้น 7-10 กม. แล้วพอมันเป็นโซนนอกเมือง มันก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำ เอาไงดี รถก็ไม่มี มีก็ขับไม่เป็น
เลยเป็นหน้าที่เพื่อนที่ต้องคอยขับรถให้เรา5555555
ตอน ปป.ขับรถพาเข้ามาในตัวเมือง ความประทับใจแรกเลยนะ สัมผัสได้เลยว่าแดดที่นี่แรงมากๆ ไม่รู้ว่าใกล้พระอาทิตย์กว่ารึป่าว แต่ที่แน่ๆคือมันไม่มีตึกบังแสงเหมือนกทม. บ่าย 3 นี่บอกเลยว่าแดดส่องตาบอด
ปีนั้นเดินทางไปปายด้วยความฝันอยากเป็นยูทูบเบอร์สายดนตรี ถ่ายวีดีโอร้องเพลงตามสถานที่สวยๆ แต่ไม่สามารถจำทางได้เลย เดินเฉยๆยังหลง ต่างบ้านต่างเมืองอ่ะเนาะ 2Huts ม่อนโก้ ให้เพื่อนไปส่งอย่างเดียว ภาระมาก พยายามหาที่ถ่ายคลิป แต่โคตรขี้เกียจเพราะอากาศดีมาก หนาวจนเกินชิว (ข้ออ้าง55555555) (อยู่มาจนถึง 1 ปีก็ยังไม่มีคลิแเป็นชิ้นเป็นอัน มีแต่ตั้งกล้องถ่าย)
จำเรื่องที่เพื่อนบอกว่าเคยมีขโมยขึ้นบ้านได้ป่ะ คิดว่ามุข สรุปเจอจริงๆ ตอนตี 2-3 มันมารื้อของอยู่ตรงหัวที่นอนนี่เอง ลักษณะเป็นคนแก่ใส่ฮู้ด ขับมอไซค์ไม่มีป้าย แต่ก็ไม่มีอะไร ไม่ได้ทำอะไรรุนแรง ไล่ไปแล้วก็นอน
ตอนเช้าบอกป้อปปี้ว่ามีขโมยมาจริง คืนถัดมาเราเลยช่วยกันวางกับดัก เอาเชือกร้อยสิ่งต่างๆที่ส่งเสียงดังได้ไว้รอบๆบ้าน ส่วนเรานอนที่เดิมกับมีดพร้า กะว่าตั้งป้อมพร้อมสู้เลย555555555 แต่เรื่องขโมยก็จบแค่นี้ หลังจากนั้นไม่มีมาอีกเลย
อยู่กับป้อปปี้เกือบ 2 สัปดาห์ก็ถึงเวลาย้ายเข้าเมืองปายแล้ว
เดี๋ยวจะยาวเกินไป เอาไว้ต่อในภาค 2 แล้วกันนะ
#JAKOPblog
#ไม่ได้ไปเที่ยวแต่ไปอยู่
#ไม่ได้ไปเที่ยวแต่ไปอยู่ปาย
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
