30 มี.ค. 2023 เวลา 16:54 • ปรัชญา

เกิดมาทำไม

หลายครั้งเราก็อดที่สงสัยไม่ได้จริงๆว่าเราเกิดมาทำไม แต่คำตอนที่เคยพูดติดตลกในตอนเด็กก็ผุดขึ้นมา
“เกิดมาชดใช้กรรม”
มันเป็นประโยคที่บ้านเมืองชาวพุทธส่วนใหญ่น่าจะเคยได้ยินกันมาแล้ว และหลายครั้งก็อาจจะเป็นความจริง ทุกครั้งที่เราก้าวย่างออกไปใช้ชีวิต แน่นอนว่ามันมีเรื่องราวที่สุขทุกข์ปนกันไป
แต่สำหรับฉันมันไม่เลยไม่มีความทรงจำดีๆหลงเหลือให้ภูมิใจในตัว ไม่มีความรู้สึกว่าความพยายามของเรานั้นมีค่า นั้นเป็นสิ่งที่ฉันคิดทุกครั้งที่อารมณ์ของฉันดิ่งลง
และมันกลับมาเป็นความทรงจำที่ดีได้ยากมาก จนหลายครั้งก็ตัดสินใจทิ้งมันไป
ความอยากมากมายของฉันมักจะแขวนไว้กับความภูมิใจ ความสุขของคนอื่นเสมอ
“ต้องเรียนให้เก่ง” ที่บ้านจะได้ดีใจ ภูมิใจ
“ต้องสอบติดคณะดีๆ” ทุกคนๆรอบข้างจะมีความสุข
”ต้องเข้าหาทุกคนให้ได้ ต้องไม่ทำให้ทุกคนรอบข้างรู้สึกไม่ดีกับตัวฉัน” ทุกคนรอบข้างจะได้ไม่คิดว่าฉันเป็นภาระ
“ต้องหางานทำ” เพื่อให้คนในครอบครัวคุณรู้สึกมั่นคงแม้งานนั้นจะไม่ใช่สิ่งที่ตัวคุณต้องการ
นั่นเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่ใช้ในการตีกรอบให้ตัวเอง โดยใช้ความต้องการของคนอื่นมองข้ามความต้องการของตัวเองไป โดยอาจจะบอกว่า เงิน ความมั่นคง อย่างที่คนอื่นๆเข้าใจสำคัญมากกว่าการใช้ชีวิตของคุณ
และเชื่อได้เลยว่าการใช้ชีวิตแบบนั้น ไหลไปตามกระแส ไม่คัดค้าน ไม่โต้ตอบใคร ถ้าสิ่งที่คุณทำนั้นเป็นสิ่งที่ดี นั่นมันก็จะดีกับสังคมสุดๆ ทุกคนจะมองว่าคุณเป็นคนดีมาก ทั้งเชื่อฟัง ทำตาม ไม่คัดค้าน ไม่มีทางที่เขาจะปฏิเสธคนอย่างคุณ หลายคนอาจจะขอบคุณเพราะสิ่งนั้น และหลายๆคนก็อาจจะมองข้าม และกดคุณเพียงเพื่อจะให้ตนเองสูงขึ้น และถ้าคุณยังมองเห็นแต่ความดีในตัวคนอื่น แต่ไม่มองตัวคุณเอง ความเป็นจริงก็คือคุณอาจจะสลายไปอย่างช้าๆ และคุณอาจจะรู้สึกตัวเมื่อสายไปแล้ว
และฉันเชื่อว่าหลายๆคนก็เคยที่จะ “เปรียบเทียบตัวเองกับคนรอบ” นั่นมันเป็นอะไรที่เกิดได้ง่ายมาก และสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือ” การกดดันตัวเองอย่างไม่มีที่สิ้นสุด” และนั่นจะพลักดันให้ตัวเองไปในทางที่ตนไม่ต้องการ โดยที่ตัวของตนเองก็ไม่รู้ตัว ความรู้สึกต่างๆจะเรอ่มก่อตัวขึ้น และแน่นอนคนรอบข้างก็จะไม่สังเกตเห็นมันหากคุณพยายามปิดมันไว้
จนกระทั่ง วันที่คุณเห็นรอยร้าวในตัวเอง แต่จมดิ่งกับความรู้สึก ความคิดย้อนหลังในอดีตมากมาย ที่แก้ไขไม่ได้ ภาพจำของทุกคน สิ่งแวดล้อมต่างๆนั้นมันยากมากที่จะทำให้คุณหลุดพ้นความคิดเหล่านั้นได้
แต่ถ้าคุณมาถึงในจุดนี้ นั่นเป็นโชคดีของคุณ ที่จะได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริงของตนเอง คุณมีโอกาสที่จะยอมรับในตัวเอง ตัดสินใจมองข้ามความรู้สึกของคนอื่นบ้าง เพื่อให้ตัวเองให้พบกับความสุขที่แท้จริง
และนั่นเป็นสิ่งที่ยากมาก แต่คุณจะทำมันได้
คำตอบของการเกิดมา คือ เกิดมาเพื่อผิดพลาด เกิดมาเพื่อเรียนรู้ นั่นคือคนที่ใช้ชีวิตมาไม่ถึงครึ่งชีวิตอย่างฉันจะเข้าใจได้ และพยายามอย่างเต็มที่ที่จะยอมรับมันให้ได้
แน่นแนว่าหลายครั้งบทเรียนก็หนักมากจริงว่าจะผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นไปได้ ฉันฉันยังต้องเรียนรู้กับมันไปอีกซักพักใหญ่ๆ
สุดท้ายก็ได้เข้าใจว่าชีวิตนั้นเป็นสิ่งที่มีค่า และทำไมการไม่เกิดมาอีกเลยนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ขอบคุณที่อ่านมันจนจบ
แน่นอนว่าข้อความดังกล่าวจะไม่ใช่การตัดสินว่าการใช้ชีวิตแบบไหนถูกหรือผิด และแน่นอนว่าข้อความนี้อาจจะไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่งตรงกับคุณเลย
โฆษณา