🐟 เวลาที่เรามีโอกาสไปให้อาหารปลาตามริมน้ำหน้าวัด หรือในสระตามสวนสาธารณะและสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ
เราจะคุ้นชินว่า
ในจังหวะที่เราโยนขนมปัง หรือโปรยอาหารเม็ดลงไปแต่ละครั้ง นั้น
ฝูงปลาดุก ปลาสวาย และปลาตะเพียน ต่างเบียดเสียดแย่งกันฮุบหรืองับกินอย่างรวดเร็ว
ตัวไหนเก่ง แกร่ง และเก๋ากว่า หรือโชคดี เพราะว่าอยู่ในจังหวะที่อาหารหล่นอยู่หน้าปากตัวเองพอดี ก็ได้อาหารไปกิน
โดยบางตัวอาจได้กินบ่อยครั้ง ในขณะที่บางตัวอาจไม่มีโอกาสได้กินเลย
โดยที่ไม่มีปลาตัวใด
ฝูงใด หาแนวทางแก้ไขและกำหนดกติกาการกินให้เหมาะสมและลงตัวแต่อย่างใด (ฮา)
🤲 แต่ถึงกระนั้น ก็พอจะมีมือที่มองไม่เห็นเช่นคนอย่างเรา คอยปรับการแจกจ่ายให้สมดุลและเป็นธรรมอยู่บ้าง
โดยใช้วิธีการโปรยอาหารกระจายไปให้ทั่ว ๆ บริเวณที่ฝูงปลาว่าย
ซึ่งวิธีดังกล่าวนี้ ใช้แก้ปัญหาที่มุ่งเฉพาะไปที่ "ฝูงปลา" เป็นหลัก ยังไม่นับรวมถึงสัตว์ประเภทอื่น 🐸
ดังนั้น หากพื้นที่นั้น มี "เต่า" จำนวนหนึ่งอาศัยรวมอยู่ด้วย ทั้งที่เป็นไปตามธรรมชาติ และจากการที่มีคนนำไปปล่อย 🐢
โอกาสที่เต่าจะแย่งอาหารจากปลามากินยิ่งเกิดขึ้นได้ยาก หรือแทบจะไม่เกิดขึ้นเลย
อย่างไรก็ตาม วิธีการแก้ปัญหาให้เต่าเท่าที่ผมสังเกตเห็น คือ การเลือกอาหารจำพวกผักไว้ให้เต่ากินโดยเฉพาะ อาทิ ผักบุ้ง และถั่วฝักยาว 🥬
และเลือกพื้นที่ให้อาหารตามริมฝั่งที่เต่าขึ้นมากินได้ แต่ปลาว่ายขึ้นมาไม่ได้
รวมทั้งวิธีตามคลิป คือ การป้อนให้เต่ากินกับมือตามความตั้งใจของพี่อัมพร ซึ่งมาให้อาหารปลาทุกวันพระที่วัด
และอยากให้เต่าได้กินทันปลาบ้างสักครั้ง โดยเตรียมขนมเวเฟอร์เคลือบช็อคโกแลต ติดมือมาด้วย 2-3 อัน
ครั้นจะโยนลงไปในน้ำ
ก็ลังเล กลัวปลาจะแย่งไปกินหมด 🍩
ผมจึงอาสาป้อนให้เต่า ได้ลองลิ้มรส และอิ่มท้องไป 2 อัน พลอยให้พี่อัมพร อิ่มอก อิ่มใจไปด้วย
ทั้งนี้ ชีวิตที่อยู่ร่วมกันของฝูงปลา ที่มีเต่าเข้าไปสอดแทรก มีบางมุมไม่ต่างไปจากชีวิตของผู้คน ตามที่พี่อัมพร พูดไว้ให้คิดดีว่า...
"สัตว์กับคนเหมือนกัน แย่งชิงกัน เพื่อความอยู่รอด"
แต่ก็อยู่ร่วมกันได้ ด้วยการปรับตัวให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป
กล่าวในส่วนของการอยู่ร่วมกันของสัตว์ ซึ่งมีคนเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยอย่างสร้างสรรค์ ตัวอย่างหนึ่ง คือ
การกำหนดพื้นที่บางแห่งที่สัตว์อาศัยอยู่ร่วมกันให้เป็นเขตอภัยทานตามที่เราคุ้นเคยกัน อาทิ บริเวณวัด
ทำให้ สัตว์ได้เห็นว่า "คน" มิได้ถนัดเพียงการไล่ล่า เอาชีวิตสัตว์มาทำมาหากินเลี้ยงชีพแต่เพียงอย่างเดียว
ในบางเวลา บางโอกาส
"คน" ก็แสดงออกถึงความเป็น "มนุษย์" ที่จะไม่เบียดเบียนสัตว์
มีเมตตาต่อสัตว์
ปรารถนาให้ทั้งคนและสัตว์อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
สมดั่งพุทธศาสนสุภาษิตที่ว่า
"เมตตาเป็นเครื่องค้ำจุนโลก" 🌏
🙏ขอบคุณครับ
มุมชัย นัยสอิ้ง