"เชี่ยเอ้ย ! เอาอีกแล้ว" [EP 1]
คำพูดที่ออกจากปากเพื่อนของผมเมื่อผมกลายเป็นผู้ประสบภัยความรักอีกครั้ง
"ถ้าเห็นมึงอยู่กับเพื่อนเมื่อไหร่ ก็หมายความแบบนั้นแหละ"
คำพูดที่แฝงไปด้วยการจิกกัดของเพื่อน แต่หากลองมองดีๆก็จะพบว่าผู้พูดก็คือผู้รับเคราะห์ของไอผู้ประสบภัยคนนี้แหละ
เมื่อนึกดีๆเพื่อนคนนี้ รู้จักกันมา 5 ปี เป็นเพื่อนที่ผู้เขียนมองว่าเป็นคนหาจุด Stable ของตัวเองได้ดี ทั้งเรื่องการทำงานและการใช้ชีวิต (จุด Stable แต่ละคนไม่เหมือนกัน)
เอาล่ะวันนี้เราจะไม่ได้มาพูดถึงเพื่อนคนนี้ แต่จะมาพูดถึงตัวผู้ประสบภัยเอง ก็แค่นึกถึงคำๆนี้ของเพื่อนละหน้ามันเลยมาขึ้นมา
"อีกครั้งแล้วว่ะที่ชีวิตต้องเจอกับความเจ็บช้ำ"
ฉันที่คิดว่าความรักครั้งนี้แน่นอนและสุกงอมสุดๆบอกกับตัวเองในวันที่ทุกอย่างนั้นจบลงจริงๆ
เอาจริงๆอกหักนี่มันก็มีทั้งชินและไม่ชิน เอ๊ะ ยังไงวะ
ที่ชินคือ อกหักอีกละ หาทางรับมือได้อยู่แหละ
ที่ไม่ชินคือ ความเจ็บปวดนี้มันก็มากขึ้นทุกๆครั้งตามอายุเรา
เสมือนกับว่าจริงๆแล้วความเจ็บปวดนั้นเติบโตตามเราไปเรื่อยๆ
ใครมองเผินๆอาจมองว่าเรารับมือมันได้ดีขึ้น ซึ่งก็ดีขึ้นจริงๆแหละ แต่อีกมุมนึงคือ
เราซ่อนมันได้ เรามีที่ที่จะเก็บมันเอาไว้ไม่ให้แสดงออกมา
ความเป็นจริงแล้วความเจ็บปวดมันเติบโตตามเราไปเรื่อยๆนั้นถูกแล้ว
เมื่อเราอายุ 20 เราก็คิดว่าสิ่งที่เราเจอนี้หนักหนาที่สุดของเราแล้ว
เมื่อเราอายุ 25 เราก็คิดว่าสิ่งที่เราเจอนี้หนักหนาที่สุดของเราแล้ว
และเมื่อเราอายุ 30 เราก็เจอเรื่องหนักหนาที่สุดของชีวิตเช่นกัน
ถ้ามองย้อนไป สิ่งที่เจอตอนอายุ 20 กับ 25 อาจจะแค่ 20-30% ของที่เจอตอนนั้น
นั่นก็เป็นเพราะเรามีภูมิคุ้มกันเรื่องเหล่านี้แล้ว เรารู้วิธีรับมือ แต่เรื่องปัจจุบัน
อาจเป็นเรื่องใหม่หรือใหญ่กว่าที่เคยเจอ ซึ่งก็จะไม่แปลก เพราะมันก็คือ 100% ของตอนนี้
แต่ในอนาคตมันก็จะลดลงเรื่อยๆสวนทางกับอายุเราที่เพิ่มขึ้น
และนี่คือ บทความแรกของผู้ประสบภัยชีวิต [EP.1]
ห๊ะ จบแล้ว?
เออ จบแค่นี้แหละ ง่วงแล้ว
ราตรีสวัสดิ์ ผู้อ่านทุกท่าน
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
