ถ้าหาคำว่า พร้อมคงต้องหาจนสถานีสุดท้ายของชีวิต
พร้อม เป็นคำแสดงความรู้สึกให้เห็นเป็นนามธรรม เพื่อการกำหนดพลัง
เพื่อทำอะไรแล้วดูมั่นใจ แต่ในความพร้อมแบบความเป็นจริงไม่มีอยู่จริง
แค่ รูแมงหวี่ก็พลาดก็บกพร่องก็ไม่สมบูรณ์แบบได้ ล้มเหลวได้เสมอ
"พักนิด สะสมพลัง(พลังใจ)หน่อย ทบทวนซ้ำถอดประสบการณ์ มองวิเคาระห์ความล้มเหลวเสียหลักมากอีกหน่อย กำหนดแนวทางมุ่งไปข้างหน้าให้ใกล้ความสำเร็จ
บอกตัวเองว่าก็ล้มได้อีกนะ ล้มได้อีกแต่ในทุกการล้ม ทุกการเหลว มีการพัฒนา
มีความคืบหน้า มีความเป็นไปได้ที่จะเข้าไปใกล้ความสำเร็จเสมอๆ อันนั้นถึง
เรียกล้มแล้วพัฒนา ล้มเหลวที่ไม่ล้มเลิกเพื่อสำเร็จ"
กระโดดข้ามรั้วข้ามกำแพงและไปต่อ ไม่ต้องคร่ำครวญเลียแผลนาน เรียนรู้ที่จะเจ็บน้อยลงๆทุกทีจนแกร่งและไปแตะความสำเร็จ"
รู้ตัวเองสัมผัสความรู้สึกตนเองตลอดเวลาอยู่แล้ว ถ้าใจพร้อม เตรียมของเตรียมติดอาวุธทางปัญญาความสามารถประสบการณ์ พร้อมก็ออกเดินต่อเลยครับ
เหมือนคนไม่เดินไม่ได้เดินนานๆ กล้ามเนื้อก็จะลีบอ่อนแรง จนพิการ สมองก็เหมือนกันนิ่งไม่คิดไม่ซักซ้อมไม่เหลาใให้คม จะตีบตันเพราะขาดพลัง
พิการทั้งสองอย่างก็เอาหัวไปโขกหญ้าลาเถอะครับ
อันนี้ยิ่งขาดศักยภาพที่จะทำอะไรเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
