สำหรับผม หากสามารสื่อเจตนา/สาระที่ต้องการส่งออกไปได้ตามที่ตั้งใจ ก็ถือว่าตรง ไม่ได้โกหก ไม่ได้ตอแหล ไม่ได้หลบเลี่ยงบ่ายเบี่ยงการสนทนา แบบแรกนั้นถือว่าว่ายากอยู่ครับ ต้องมีคลังคำ คลังวลี คลังประโยคมากพอที่จะเรียบเรียงได้อย่างมีศิลปะ ต้องประเมินคู่สนทนาว่า "ทัน" การสื่อสารของเราหรือไม่ ต้องประเมินน้ำหนักของ "คำ" เพื่อไม่ให้คู่สนทนาเสียหน้าหรือขุ่นเคืองใจมากเกินไป เรียกว่าพูดตรงแบบไว้หน้ากัน ส่วนแบบหลังหากมันใช้ได้ใช้แล้วจะไม่ทะเลาะขุ่นใจกันก็ใช้เถิด อย่าได้เปลืองสมองเลย