บท ๑ มุมมองกับสิ่งรอบตัว
โอกาสดีๆในชีวิตก็สามารถหามาได้เพียงแค่เปลี่ยนมุมมอง การหาความสุขในการท่องเที่ยวก็เช่นกัน
ม่วงเอง
“วันหยุดยาว” และ “การท่องเที่ยว” 2 คำสั้นๆ ช่างเป็นคำที่แสนวิเศษและน่าโหยหาสำหรับพนักงานออฟฟิศ
การเดินทางในครั้งนี้ มีฤกษ์งามยามดี คือ หยุดยาวช่วงสงกรานต์ ซึ่งต่างจากครั้งก่อนเป็นอย่างมาก เนื่องจากได้มีการวางแผน และกำหนดจุดท่องเที่ยวเป็นอย่างดี ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมาค่อนข้างดูดีเลยใช่มั้ยล่ะ…แต่น่าเสียดายที่คอนเซ็ปท์ของครอบครัวผมคือ
นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแดก แยกเป็นหลง
ครอบครัว ตัว อ.
ทำให้แผนดีๆที่วางออกมานั้นค่อนข้างจะเพี้ยนไปอยู่พอสมควร5555
เริ่มที่วันออกเดินทางตรงกับวันที่ 12 เมษายน ซึ่งหลายๆคนยังคงทำงานอยู่รวมถึงตัวผมเองเช่นกัน ในตอนแรกผมกับทางบ้านตกลงว่าล้อจะเคลื่อนในเวลา 16:30 น. ซึ่งหมายความว่าผมต้องลางานครึ่งวันเพื่อมาเตรียมตัว แต่อนิจจา ความเที่ยงเป็นสิ่งไม่แน่นอน การลางานก็เช่นกัน (ขอละเหตุผลไว้ในฐานที่ชาวมนุษย์เงินเดือนทุกคนย่อมรู้ดี) ทำให้กว่าผมจะได้กลับบ้านก็เป็นเวลา 17:00 น. การเดินทางจึงเริ่มด้วยการพานพบหมู่มหาประชาชนและรถของพวกเขา
จุดมุ่งหมายของผมในวันนี้ คือ การเดินทางไปให้ถึงบ้านของพี่คนนึงที่เป็นหนึ่งในผู้ร่วมชะตากรรมในทริปนี้ ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจาก ม.วลัยลักษณ์ จ.นครศรีธรรมราช ซึ่งจากคำบอกเล่านี้ทำให้ผมเลือกที่จะปักหมุดในแอพพลิเคชัน google map โดยมีจุดมุ่งหมายไปที่มหาวิทยาลัยดังกล่าว ซึ่งใช้เวลากว่า 5 ชั่วโมงในการเดินทาง (รวมเวลาหลง) ในที่สุดผมและครอบครัวก็มาถึงจุดหมายในค่ำคืนแรกในเวลา 22:30 น.
เช้าวันที่สอง ผมและเหล่าชาวคณะ ได้เคลื่อนพลออกจากที่พักในเวลา 9:00 น. โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ silver valley @ลานสกา ซึ่งเป็นที่พักในคืนที่สอง
.
โดยที่ระหว่างทางได้มีการเพิ่มจุดแวะ 2 จุด ที่ฟาร์มแกะลานสกา และบ้านเล็กกลางหุบเขา ซึ่งเป็นสองจุดเช็กอินยอดนิยมของนักท่องเที่ยว เมื่อมาเยือน ณ ลานสกา
แกะงาม ฟาร์มสวย รวยมุมถ่ายภาพ ลาภปากคาเฟ่
เริ่มที่จุดแวะแรก ฟาร์มแกะ ลานสกา
ผมและชาวคณะเลือกมาที่นี่เป็นที่แรก เพราะผมบังเอิญไปเจอคลิปแนะนำที่นี่ในติ้กต้อก ก่อนนอนในคืนแรก ซึ่งความดีย์งามของที่นี่คือ “ฟรีค่าเข้าชม” “มุมถ่ายรูป” ที่เยอะและสวยมากกกกก ก.ไก่ล้านตัว นอกจากนี้กาแฟยังอร่อยมากอีกด้วย เป็นที่นึงที่ถ้าได้กลับมาลานสกาอีกผมต้องมาซ้ำแน่นอน
พิกัดที่ตั้ง📌
แวะเติมพลังสักนิดด้วยขนมจีนน้ำยาปู
หลังเก็บภาพจนพอใจ ท้องก็เริ่มหิว เลยมาแวะฝากท้องกันที่ร้าน บ้านหนมจีน
ร้านเล็กๆ ที่คุณภาพไม่เล็กตามชื่อ
ในขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินไปกับเกมส์ต่อชื่อดอกไม้กับแม่ และน้องสาว ผมก็ขับรถมาจอดยังหน้าสถานที่แห่งนี้ ซึ่งในตอนแรกผมกะว่าจะไม่แวะเนื่องจากท้องอัดแน่นไปด้วยขนมจีนน้ำยาปู และฟักทองเชื่อมจากบ้านหนมจีน แต่ด้วยพี่คนนึงในชาวคณะได้สั่งเครื่องดื่มเป็นที่เรียบร้อย จึงทำให้ผมไม่พลาดทิวทัศน์หุบเขา ที่งดงามและสดชื่นไม่แพ้วิวที่ภาคเหนือแต่อย่างใด
พิกัดที่ตั้ง 📌
หลังจากเคลื่อนพลออกจากบ้านเล็กกลางหุบเขาก็ถึงเวลาที่จะเดินทางสู่ที่พักในคืนที่สองกันเสียที…ซึ่งห่างออกไปเพียงแค่ 1 กม. เท่านั้น
ชอบความเตรียมเสื้อคอกระเช้า และผ้าถุงให้ลูกค้าใช้ลงเล่นน้ำมาก
Silver valley เป็นที่พักที่ต้องจองล่วงหน้าเท่านั้นสำหรับช่วงท่องเที่ยวแบบนี้ เนื่องจากเป็นที่นิยมอย่างมากสำหรับนักท่องเที่ยว มีที่พักหลากหลายรูปแบบให้เลือกตามความชอบ
สำหรับผม และชาวคณะได้ทำการจองที่พักแบบเต้นท์โดม (มีแอร์และห้องน้ำ) ไว้ 4 หลัง เป็นที่หลับนอน ซึ่งภายในตกแต่งไว้อย่างสวยงาม เอาใจสายมินิมอลเป็นที่สุด (ไม่มีภาพที่พักแต่อย่างใดเพราะมัวแต่หลับ) นอกจากนี้ที่พักยังอยู่ติดธารน้ำ ซึ่งเหมาะสำหรับการลงเล่นน้ำเพื่อคลายร้อนในช่วงกลางเดือนเมษายนยิ่ง รวมถึงในเวลาเย็นพระอาทิตย์จะมาตกด้านต้นลำธารทำให้ได้ภาพถ่ายที่สวยเกินเบอร์มาก และที่พิเศษสุดๆคือ ที่นี่มีบริการหมูกระทะเตาถ่านด้วย จะรอช้าอยู่ใยจัดไปสองเตาแน่นๆ หลังจากอิ่มหน่ำสำราญ จึงได้เวลาเจ้าสู่เมนอีเวนท์
นั่นก็คือ การจับฉลากของขวัญ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ของดี555 โดยโจทย์ในรอบนี้คือ พยัญชนะ ตัวแรกของชื่อจริงคนให้ ในงบไม่เกิน 100 บาท ซึ่งสำหรับตัวผมที่ชื่อ พงศกร จึงได้ใส่แพมเพิส ไปหนึ่งห่อ เหมาะกับคนจับได้ผู้ซึ่งเป็นพ่อเฒ่าป้ายแดงยิ่ง555
พิกัดที่พัก 📌
ในเช้าวันที่สามของทริป ชาวคณะได้เริ่มเคลื่อนตัวไปยังเป้าหมายถัดไป คือที่พักสำหรับคืนนี้ ซึ่งมีพิกัดอยู่ที่หาดหน้าด่าน ขนอม ซึ่งกว่าผมจะขับรถมาถึงที่พักแห่งนี้เวลาก็ล่วงเลยมาถึง 15:00 น. ซึ่งยังไม่ถึงช่วงที่เหมาะสำหรับการถ่ายภาพริมชายหาด ผมจึงขึ้นห้องไปนอนพักเอาแรง แต่เจ้ากรรมดันหลับเพลิน มาตื่นอีกทีเวลาก็ล่วงเลยถึง 18:30 น. ทำให้เหล่าบรรดานางแบบสาวน้อยใหญ่ ต่างพากันมองผมตาเขียวพร้อมคาดโทษไว้ 1 กระทง … เป็นสัญญาณบอกว่าถ้าพรุ่งนี้เช้าผมไม่ตื่นไปถ่ายแสงแรกมีเรื่องแน่
หลังจากเอาตัวรอดมาจากสายตาพิฆาตทั้งสามคู่ได้ ก็ถึงเวลาทานอาหารมื้อเย็น ซึ่งในวันนี้มีให้เลือกหลากหลายเมนู ทั้งต้มยำกุ้ง แกงกะทิปู ทอดมันกุ้ง หมูแดดเดียว พิซซ่า ฯลฯ หลังอิ่มหน่ำกับมื้ออาหารที่แสนวิเศษ ก็พากันไปเล่นบอร์ดเกมส์กันจนถึงเวลาเที่ยงคืนของวันนั้น
ในวันต่อมาซึ่งเป็นวันสุดท้ายของทริป ผมก็ตื่นสายอีกครั้ง จากเดิมที่ตกลงกันว่าจะล้อเคลื่อนตั้งแต่ 5:30 น. แต่กลับกลายเป็นว่าผมเพิ่งตื่นตอน 5:00 น. แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดี เพราะไม่ใช่ผมคนเดียวที่ตื่นสายไง5555
หลังจากเตรียมตัวกันพร้อมแล้วก็ได้เวลาออกเดินทาง…ซึ่งมีการเปลี่ยนกำหนดการเล็กน้อยเนื่องจากฟ้าปิดทำให้ไม่เห็นแสงแรกตามเวลาที่คาดไว้ จึงเลื่อนกำหนดการณ์เอา ถนนเส้นขนอม-สิชล ขึ้นมาก่อน
เป็นสถานที่ที่ ผมอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมากว่ากลายเป็นจุดเช็คอินไปได้อย่างไร แต่ผมก็ไป
เนื่องจากผมไปที่แห่งนี้ตั้งแต่เช้าทำให้ไม่มีใครเลยนอกจากผมและนางแบบอีก 3 คน รวมถึงรถก็ไม่พลุกพล่าน ทำให้มีเวลาในการถ่ายภาพ และเลือกมุมกล้องได้ตามแต่ใจต้องการ (แต่ก็มีช็อตที่กำลังถ่ายแต่ต้องวิ่งหนีรถเช่นกัน ซึ่งนางแบบผมต้องยกกล้องกับขาตั้งวิ่ง เพราะผมวิ่งไปแต่ตัว555)
พิกัด 📌
หลังจากถ่ายภาพที่จุดแรกกันเรียบร้อย ก็ได้เวลาเคลื่อนพลไปยังจุดที่ 2 ซึ่งตอนแรกผมกะจะไปหาชายหาดสำหรับถ่ายแสงอาทิตย์แรกขึ้น แต่ดันขับเลยไปถึงจุดหมายสุดท้ายแทนนั้นก็คือ จุดชมวิว เขาพลายดำ
มุมนี้เหล่าแม่ๆ เป็นปลื้มที่สุด
พิกัด 📌
ต่อไปเป็นจุดหมายสุดท้ายก่อนที่ ผมจะได้กลับไปทานอาหารเช้า นั่นก็คือหาดท้องหยี ที่อยู่ระหว่างทางขากลับ
ถ่ายจนโทรศัพท์ร้อน แต่ก็ยังถ่ายต่อเพราะแสงสวยมากกกกก
พิกัด 📌
หลังเติมพลังเสร็จผมกับครอบครัวก็ขอแยกตัวออกไปเก็บอีกหนึ่งแลนด์มาร์กที่อยากไป คือ สะพานไม้อ่าวเตล็ด ก่อนกลับมานัดเจอกับชาวคณะคนอื่นๆที่สวนตาสรรค์
มะพร้าวหน้าทางเข้าหวานอร่อยมากครับ อุดหนุนกันได้ครับ
ในการถ่ายภาพที่นี่ ก็ได้เกิดอุบัติเล็กน้อยที่ทำให้ผมสูญเสียรีโมทสั่งถ่ายภาพระยะไกลที่มาพร้อมกับขาตั้งกล้องให้กับอ่าวเตล็ดไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
พิกัด 📌
หลังจากออกมาจากสะพานไม้ แม่ของผมก็ซื้อมาพร้าวแสนอร่อยมาช่วยปลอบใจผมที่กำลังอารมณ์บ่จอย จากการสูญเสียรีโมท เมื่ออารมณ์ดีขึ้นผมและครอบครัวก็ออกเดินทางสู่จุดนัดพบ “สวนตาสรรค์” ซึ่งระหว่างทางพวกผมก็แก้เบื่อด้วยการเล่มเกมส์ต่อชื่อดอกไม้กันเรื่อยๆ จนมาถึงจุดมุ่งหมาย ซึ่งมีผู้เข้าใช้บริการเยอะจนแทบไม่มีจุดให้ได้หย่อนเท้าเลย แต่ด้วยความเอาใจใส่ของพี่ผู้ดูแล ที่คอยจัดสรรพื้นที่ รวมถึงแนะนำเกร็ดความรู้ต่างๆให้ พวกผมจึงได้มีประสบการณ์ การถูกปลาตอดเท้ากัน🤭
ยิ้มได้แค่ตอนถ่ายแหละ หลังจากปลาตอดแล้วหน้าเหว่อทุกคนเลย555
ซึ่งค่าเข้าพื้นที่ ทางสวนตาสรรค์ คิดเพียงแค่ 20 บาทต่อท่าน (เด็กเข้าฟรี) ซึ่งภายในสถานที่นอกจากปลาตอดแล้วยังมีจุดซื้อขายอาหาร บริการห้องน้ำ และพื้นที่สำหรับเล่นน้ำด้วย
พิกัด 📌
หลังจากออกจากสวนตาสรรค์ ก็ถึงเวลาบอกลาชาวคณะ เพราะต่างคนก็ต่างมีที่ที่อยากไป ไม่ว่าจะเป็นวัดไอไข่ ถ้ำวังทอง ฯลฯ
ซึ่งเป้าหมายถัดไปของผมอยู่ไม่ไกลจากสวนตาสรรค์เท่าใดนัก
อุโมงค์ต้นยาง เกิดจากการที่ยอดไม้ยางสองด้านถนนโค้งเข้าหากัน ทำให้มีลักษณะคล้ายซุ้มประตูธรรมชาติ
พิกัด 📌
ต่อไปเป็นที่สุดท้ายก่อนการเดินทางในบทนี้จะสิ้นสุดลง เป็นสถานที่ที่ทำให้ผมได้ทึ่งกับความสวยงาม และยิ่งใหญ่ของธรรมชาติอีกครั้งหนึ่ง
ในการเข้าชมถ้ำเขาวังทอง ไม่มีค่าเข้าชม แต่จะมีการทำบุญค่าบำรุงรักษาแล้วแต่จิตศรัทธาแทน
หลังติดต่อเจ้าหน้าที่ พร้อมลงชื่อเรียบร้อย ก็มีเด็กอายุราวๆ 15-18 ปี คนนึงมาทำหน้าที่เป็นไกด์พร้อมพาชมภายในถ้ำ ใช้เวลาราวๆ ชั่วโมงในการชมให้ทั่วภายในถ้ำ ซึ่งเป็นหนึ่งชั่วโมงที่สนุกมากสำหรับผม นอกจากจะได้ความรู้ แล้วยังได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย
เวลา 14:00 น. ผมและครอบครัวก็เริ่มออกเดินทางออกจากถ้ำเขาวังทองเพื่อกลับไปยังภูมิลำเนา โดยได้ตกลงกันว่าขากลับจะขับไปยังเส้นขนอม-สิชลอีกครั้งเป็นการทิ้งทวนความทรงจำดีๆ ในทริปวันหยุดยาวนี้
“ ช่วงเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ “
ช่างเป็นคำกล่าวที่เหมาะมากสำหรับความรู้สึกของผมในตอนนี้ ในหัวก็ได้แต่เฝ้าคิดว่าในครั้งหน้าจะไปท่องเที่ยวที่ไหนต่อดี
.
จบ บทที่ ๑
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
