อ่านไปเรื่อยๆ กับ “ทะเลสาบน้ำตา” งานอีกชิ้นหนึ่งของ “วีรพร นิติประภา”
จับใจ | “มันไม่มีคนไม่ดีอยู่ในโลกนี้หรอกยิหวา แม่ว่า มีแต่คนที่หัวใจแหลกสลายไม่เป็นชิ้นอัน”, น.18
สำหรับ “ยิหวา” แล้ว : “ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันเป็น และด้วยเหตุที่มันเป็นอย่างที่เป็น...มันก็ถึงไม่เป็นไปอย่างอื่น และเมื่อมันไม่เป็นอย่างอื่นได้อีก สิ่งที่เป็นอยู่จึงถือว่าดีที่สุดเสมอ...”, น.44
ส่วน “อนิล” : “...ในความเป็นจริงทุกคนล้วนมีธรรมชาติที่แตกต่าง คนบางคนหงอยเหงา บางคนร่าเริงแม้จะดูเฉย ๆ บางคนเฉยชาแม้จะดูเจ้าอารมณ์ บางคนหงอยเหงา บางคนเศร้า บางคนสนุก แล้วบางคนไม่สนุกเลยสักนิด ทั้ง ๆ แย้มยิ้ม...มันไม่เกี่ยวกับชีวิตที่ใช้มา หรือว่าคนคนนั้นเคยผ่านอะไรมาบ้าง คนแค่มีธรรมชาติของตนแตกต่างกันไป และอาจเป็นความเศร้าสร้อยอันเป็นธรรมชาติที่ว่านั้นก็ได้...” , น.102
อ่าน “ทะเลสาบน้ำตา” งานอีกชิ้นหนึ่งของ “วีรพร นิติประภา” ซึ่งเต็มไปด้วยสีสัน กลิ่นต่างๆ หลากอารมณ์...ทับซ้อนอยู่ในความเป็น Post - Truth ในทะเลสาบแห่งความฝัน ความจริง ความทรงจำ ไล่เรียงหมุนวนซ้อนทับไปมาทั้งความสุข แฟนตาซีสว่างไสว หวานชมพูไปจนถึงโศกเศร้า แตกสลาย มืดดำของโศกนาฎกรรมชีวิต (ชีวิตมันก็ต้องแบบนี้ล่ะ ? จึงเรียกว่า ชีวิต)
โดยเฉพาะทรงจำแห่งเยาว์วัยในความสัมพันธ์ที่เรียกว่า “ครอบครัว” ที่ถูกผูกไว้ด้วยโครงสร้างที่สร้างขึ้นเป็น พ่อ แม่ ลูก และเกี่ยวรัดรึงล้อมไว้อย่างหนาแน่นด้วยโครงสร้างของสังคม
“เด็กชายที่อ่อนโยนที่สุดคนหนึ่ง...คนนั้น ก็แหงนมองตามเสียง และเสี่ยงเศษเล็กจิ๋วหนึ่งของกระจกก็ปลิวตกเขาไปในนัยน์ตา ทำให้ทุกสิ่งที่เขามองเห็นผ่านเศษกระจกนั่นกลับกลายเป็นอัปลักษณ์ โลกทั้งโลกขุ่นมัว...”, น.19
ทั้ง “ยิหวา” และ “อนิล” ชวนให้เราได้ตั้งคำถาม สำรวจ ตรวจสอบตนเองในวัยเยาว์ (แม้ยากจะเชื่อได้ว่าความคิด จิตใจของทั้งสองนั้นจะอัดแน่นทรงจำไปด้วยเรื่องราวต่าง ๆ มากมายราวกับว่าผ่านโลกนานแสนนานแล้วก็ตาม) เกี่ยวกับ “การมองโลกและชีวิตของตัวเรา” “เราเป็นเรา” เราได้สร้างและหลอมรวมเป็นตนเองได้อย่างไร ?
รวมถึงขยายออกไปสู่การใคร่ครวญโลกของเด็ก ๆ ทั้งหลาย สภาพปัญหาของครอบครัวในสังคมปัจจุบันนี้เป็นอย่างไรบ้าง โลกอย่าง “ยิหวา” และ “อนิล” ที่ พ่อไปทาง แม่ไปทาง ลูกก็ไปอีกทางนั้นมีอยู่ในสังคมเราจริง ๆ ตัวเป็น ๆ ของโลกสีน้ำเงินอึมครึมนี้
ทั้งหลายทั้งปวงล้วนสร้างให้ชีวิตนั้นเติบใหญ่ โตอย่างแข็งแรง หรืออ่อนแอ หรือเรียบเฉย หรือถูกลืมเลือน...ได้ทั้งสิ้นขึ้นอยู่กับว่าเรานั้นสร้าง เลือก ยอมรับ ยึดโยงให้ชีวิตนั้นเป็นอย่างไร ส่องสว่างในตนเองหรือตรงกันข้ามก็สุดแท้แห่งการตื่นและหลับของผู้นั้น
ลองแวกว่าย ดำดิ่งลงไปสู่ก้นบึ้งสีดำแห่ง “ทะเลสาบน้ำตา” แห่งนี้ดูครับ
จากสมาคมลับใต้ร่มชงโค
อ่านเพิ่มเติม
1.จงสว่าง จรุงสิน เจริดศรี จิตรไสว จรัสแสง.. “พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ”
2.ชลิกา ชารียา และปราณ.. "ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต"
อ่านไปเรื่อยๆ ลองหาอ่านดูครับ :) #ทะเลสาบน้ำตา #วีรพรนิติประภา #อ่านไปเรื่อยๆ #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary #อ่านไปฟังไป #IntoTheBook #อ่านแล้วอ่านเล่า #อ่านอีก #ReadAgain #อ่านอีกครั้ง #BooksBAR #AtTheReader #กลินท์แลนด์ #KlinLand #กลินท์และหนังสือ #KlinAndBooks #อ่านในใจ #อ่านเพลิน #ThaiReader
Official Page: https://web.facebook.com/Atthereader
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
