17 เม.ย. 2023 เวลา 05:26 • ศิลปะ & ออกแบบ

ความทุกข์ทรมานที่กลายเป็นงานศิลปะ:

ผลงาน “My Bed” (1998) โดย เทรซี เอมิน (Tracey Emin)
เทรซี เอมิน (Tracey Emin) ศิลปินชาวอังกฤษ เป็นที่รู้จักจากงานศิลปะแนว Confessional Art หรืองานศิลปะที่ศิลปินใช้ในการถ่ายทอดอัตชีวประวัติของตนเอง เธอมักใช้ร่างกายเป็นสื่อในการแสดงออกทางศิลปะเพื่อเน้นย้ำถึงเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจที่เธอต้องเผชิญในชีวิต ทั้งโรคพิษสุราเรื้อรัง การถูกกีดกันทางเพศ การถูกข่มขืน และอื่น ๆ อีกมากมาย
เช่นเดียวกับผลงาน “My Bed” ผลงานศิลปะจัดวาง ประกอบด้วยเตียงไม้ที่ศิลปินใช้ชีวิตอยู่บนนั้นหลายอาทิตย์ ผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม และหมอน ที่ยับยู่ยี่ ของใช้ส่วนตัววางระเกะระกะอยู่รอบเตียง ขวดวอดก้าเปล่า รองเท้าแตะและชุดชั้นใน ซองบุหรี่ เทียน ถุงยางอนามัย ยาคุมกำเนิด ภาพโพลารอยด์ของเธออีกหลายภาพ และสิ่งของอื่นๆ มากมาย
ผลงาน “My Bed” ถูกสร้างขึ้นหลังจากที่เธอรอดชีวิตจากอาการทางจิตในปี 1998 เผยให้เห็นรายละเอียดที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมา สะท้อนความยุ่งเหยิงของภาวะซึมเศร้า และความเสียใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเจ็บปวดภายในจิตใจของเธอหลังจากถูกล่วงละเมิดทางเพศตั้งแต่เธออายุ 13 ปี
หลังจากนั้น 5 ปีต่อมา เธอตั้งท้องและตัดสินใจทำแท้ง การเปิดเผยบาดแผลนี้ดึงดูดผู้ชมให้เชื่อมโยงประสบการณ์อันเจ็บปวดของตนเองกับศิลปะของเธอ และผลงานนี้ยังเป็นหนึ่งในผลงานที่แสดงความเปราะบางของชีวิตที่โดดเด่นที่สุดของศิลปะร่วมสมัยอีกด้วย
อย่างไรก็ตามผลงานของเธอได้สร้างได้สร้างกระแสวิจารณ์ในวงกว้าง ด้วยการนำเสนออย่างตรงไปตรงมา หรืออาจเรียกเป็นภาษาบ้าน ๆ ว่า “ดิบเกิน” บวกกับความหมายแฝงที่รุนแรง ทำให้ไม่เป็นที่ยอมรับในมาตรฐานของหลาย ๆ คน แต่ด้วยเหตุนี้เอง ผลงาน “My Bed” ได้กลายเป็นผลงานศิลปะชิ้นสำคัญในการทำลายข้อห้ามทางสังคมมากมายเกี่ยวกับผู้หญิง ปฏิเสธภาพลักษณ์ของสตรีที่ต้องสะอาด สุภาพเรียบร้อย สงวนเนื้อตัว และไม่แพร่งพรายเรื่องราวอันน่าอับอายของตนให้สังคมต้องมารับรู้
แม้ว่า My Bed จะได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Turner Prize อันทรงเกียรติ แต่คำวิจารณ์ที่ล้นหลามทำให้เธอพลาดรางวัลนี้ไป อย่างไรก็ตาม เทรซี เอมิน ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ที่ Royal Academy of Arts ในลอนดอน และได้รับการเสนอชื่อโดย BBC Radio 4 ให้เป็นหนึ่งใน 100 สตรีผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในสหราชอาณาจักร
-ซับศิลป์-
โฆษณา