Blockdit Logo (Mobile)
Tatastudio
•
19 เม.ย. 2023 เวลา 05:57 • นิยาย เรื่องสั้น

นิยายจดหมายจากดวงจันทร์ (ต้า-พาราด็อกซ์) ตอนที่ 10

วันเสาร์ที่ 27 กรกฎาคม
ห้องซ้อม Sea Sand Club Band
16:00 น.
3
สวัสดี
ไม่ได้คุยกันนานเลย นึกว่าลืมกันไปแล้ว แถวบ้านฉันตอนนี้พายุเข้า ฝนตกทุกวัน ค่อนข้างหนัก เหมือนจะตกทิ้งฤดู นั่งมองคลื่นก้อนสูงลอยมาเกือบติดพื้นบ้าน เวลามันกระเพื่อมแล้ว สะเทือนฝ่าเท้าเลย ได้ยินเสียงกุกกัก น้ำทะลักออกมาจากร่องพื้นกระดาน กระฉอกไปกระฉอกมา ก็ดูน่ากลัวนะ
4
บรรยากาศอึมครึม..ฟ้าสีเทาหม่นทะมึนทั้งวัน ได้ยินแต่เสียงฝนพรำ ฟ้าร้องครวญคราง เหมือนมันบาดเจ็บ คลื่นก้อนใหญ่เซมากระทบพื้นกระดานตลอด ส่งเสียงโครมครามแทบทุกชั่วโมง ไม่รู้ว่าชานบ้านจะถล่มลงทะเลไปเมื่อไหร่ ที่น่ากลัวที่สุด คือ หากมีซากของเรือหรือเสาบ้านที่หัก ลอยมากระทุ้งเสาบ้านของฉัน ถ้ากระแทกหนัก ๆ แล้ว เสาคานจะหัก และทำให้บ้านถล่มได้
3
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันเห็นมันถล่มลงไปกับตา เพราะโดนซากหัวเรือพุ่งเข้ามาเกยในบ้านเลย คลื่นพามาส่งถึงที่ ยังโชคดีที่ปีนี้ไม่โดนพายุถล่มหนักเหมือนปีก่อน ๆ ช่วงนี้ฉันเลยไม่ค่อยได้ออกไปไหน ไม่ได้ลงไปเดินเล่นแถวชายทะเล ได้แต่เก็บตัวอยู่ในห้อง
3
ฝนที่นี่ตกหนักมาก เรียกว่าไม่ให้โงหัวเลย ได้ยินแต่เสียงซ่า ๆ ฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้าง ทำเอาคนวิ่งกันหัวซุกหัวซุน ล้มเลิกโครงการนัดเพื่อนไว้ทั้งหมด ฉันก็ได้แต่อยู่ในห้อง มองออกไปที่ทะเล มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากม่านฝน นึกถึงคนที่อยู่กลางทะเลไม่รู้จะเป็นยังไงน๊อ ก็เลยนั่งแกะเพลงไปพลาง ๆ ไว้ซ้อมกับเพื่อน
2
•
ช่วงนี้มานั่งย้อนแกะเพลงเก่า ๆ ยุค 90 รื้อกองเทปหรือพวก CD เก่า ๆ มาเปิดฟังเล่น เพราะที่บ้านยังมีเครื่องเล่น CD อยู่ ไม่อยากจะเล่นเพลงที่กำลังฮิตกันเกร่อ ๆ อย่าง วง Pink Friday ที่ใคร ๆ ก็เอาแต่แกะซ้อมกันทุกวง
1
พอมานั่งดู CD แต่ละวง ฉันไม่รู้จักเลย แต่มีวง Paradox ที่เธอถามถึง ฉันเจอหลงอยู่ 1 แผ่น ไม่รู้มาจากไหน ก็เลยเอามาฟังเล่น ๆ น่าจะเป็นอัลบั้มที่เธอถามนั่นแหละ เพราะมีเพลงหลุมศพปลาวาฬอยู่ด้วย
1
วันนี้เค้านัดกันซ้อมดนตรี ฉันเลยแกะเพลงฤดูฝนให้เข้ากับบรรยากาศ เพราะว่าที่ห้องซ้อม มองออกไปคงได้เห็นวิวฝนที่ตกไปด้วย โรแมนติกสุด ๆ แต่ก็ไม่เห็นอะไรหรอก เป็นบรรยากาศทะเลแบบอึมครึม คลื่นสูง ๆ กระแทกโขดหินน้ำกระจาย ช่วงฝนตกก็ได้อารมณ์เหงา ๆ เศร้า ๆ อึน ๆ เลยรู้สึกว่า น่าสนใจ
1
ฟังเพลงนี้แล้วชอบ ลองยกเครื่องเล่นไปเปิดฟังอยู่คนเดียวที่นอกชาน มองดูฝนโปรยปราย เสียงฟ้าผ่าดังน่ากลัวเป็นระยะ ๆ อยู่ดี ๆ ก็นึกถึงประโยคที่ว่า "ฟ้าคำราม" ในเพลงฤดูฝน กับท่อนฮุก
ฝนซัดสาด
ให้มันเปียกปอนไปพร้อมน้ำตา
ในวันที่มองดูฟ้าคําราม
ในวันที่เธอไม่อยู่ดังเดิม
ท่อนฮุกในเพลงฤดูฝน
1
ประโยคแบบนี้มันน่าจะโดนใจคนอกหัก อารมณ์อยากออกไปตากฝนให้สะใจ เดินเรื่อยเปื่อย ไร้จุดหมาย ออกไปแหกปากตะโกนอ๊าก ๆ ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นออกมาให้หมด ความเหงาความเศร้า ความเกรี้ยวกราด ทุกอย่างมักจะมาตอนฝนตก ก็แปลกดีนะ แม้แต่ในหนังช่วงดราม่า ก็มักจะมีสายฝนเป็นฉากหลังตลอด (ฉันไม่รู้หรอกว่าอกหักเป็นยังไง ไม่เคยมีแฟน เห็นแต่ในหนัง อิอิ)
1
“สรุปวันนี้มารอ..เก้อ!! &&@฿”
“อาฟอดาเฟ้ววว! เอ๊ยย”
1
(ภาษาแก๊งเรียกกัน เวลามีอะไรล่มสลาย หรือ เฟล ใช้เป็นคำอุทานประจำกลุ่ม อารมณ์วัยรุ่นเซ็ง)
เพื่อนนัดกันซ้อมดนตรีที่ห้องพี่เต่า แต่ไม่เห็นมีใครมาสักคน เบี้ยวกันหมด ฮึ่ย! คงเพราะกลัวเรื่องพายุ กลายเป็นฉันมาเก้ออยู่คนเดียว พี่เต่าเลยให้เข้าไปนั่งซ้อมโดยไม่คิดเงิน เพราะเข้าใจว่าพายุแบบนี้ คนคงไม่ออกจากบ้านกันมาแน่ เผลอ ๆ น้ำจะท่วมร้านเอาเหมือนกัน
•
วันนี้เลยโชคดีสุด ๆ ได้เข้าไปลองเล่นเครื่องดนตรีทุกชิ้น เหมือนมีห้องซ้อมเป็นของตัวเองเลย ได้ดูท้องฟ้า ทะเล กำลังครึ้มใจ แล้วก็เอาเพลง ฤดูฝนของ Paradox มานั่งแกะต่ออย่างละเอียด แกะโครงสร้าง การวางเพลงก่อนเลย (พูดเหมือนเก่ง55)
2
เพื่อนเคยบอกว่า เพลงนี้ได้ไอเดียมาโดยบังเอิญ ครั้งหนึ่ง พี่ต้าซ้อมเพลงฤดูร้อน เล่นกีตาร์โปร่ง เพื่อจะเอาไปโชว์ตามงานที่จะไปเป็นวิทยากร วันนั้นฝนตกหนักมาก ระหว่างที่พี่ต้ากำลังเกากีตาร์เพลิน ๆ มีฟ้าผ่าลงมาเปรี้ยงใหญ่ เสียงดังสนั่น พลันอยู่ดี ๆ ก็ปิ๊งคำว่า "ฟ้าคำราม" ขึ้นมา
1
ตอนนั้นมือกำลังตีคอร์ดเล่นเพลงฤดูร้อนอยู่ เลยนึกแผลง ๆ กะจะเล่นมุกให้คนฮาแบบเซอร์ไพรส์ ด้วยการเปลี่ยนเนื้อเพลงฤดูร้อนให้คนฟังแปลกใจเล่น เอาเป็นเปลี่ยนฤดูบ้าง คนชอบแซวดีนักว่า มีฤดูร้อนแล้วต้องมีฤดูฝน อะไรแบบนี้บ่อย ๆ ก็เลยฮัมเพลงท่อนฝนซัดสาดนี่แหละ คลอไปกับทำนองเพลงฤดูร้อน เล่นแล้วรู้สึกเข้าท่าดี ก็เกิดปิ๊งไอเดียใหม่ ใช้โครงสร้างของเพลงฤดูร้อนเอามาแต่งเป็นอีกเพลง ให้เป็นภาคต่อ เป็นเพลงฤดูฝน เป็นอะไรที่น่าสนใจมาก
1
•
หลังจากนั้นก็เลยเริ่มหาจุดเด่น หาประโยคเชื่อม ที่ใช้จากเพลงเดิมเอามาเป็นสะพานเชื่อม เหมือนเป็นการคารวะเพลงฤดูร้อน(ว่าไปนั่น) เช่นคำว่า "ผ่าน" , "เหมือนเดิม" , "เหมือนเคย" ในเพลงฤดูร้อน เอามาล้อกับเพลงฤดูฝน ใส่ซาวนด์อิเล็กทรอนิกส์เป็นท่อนเริ่มเข้าไป ให้เชื่อมโยงกับ Intro อิเล็กทรอนิกส์ของเพลงฤดูร้อนเก่า ใช้โครงสร้างการวางท่อนเพลงแบบเดียวกันเป๊ะ แต่เปลี่ยนเนื้อ คิดเสียว่าเหมือนหนังภาคต่อ
จากคู่รักที่เคยอยู่ในเพลงฤดูร้อน เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วพอ 10 ปีผ่านไป เรื่องราวของคนทั้งสองนั้นจะเป็นเช่นไร เมื่ออยู่ในฤดูฝน คล้ายดูหนังเรื่อง Before Sunrise ของฝรั่ง ที่จะดำเนินเรื่องเล่าถึงชีวิตตัวละครในอีกหลายปีต่อมาจากภาคเดิม ได้เห็นมุมมองชีวิตของตัวละครที่เปลี่ยนไป (ฉันว่าแนวคิดนี้ก็โรแมนติกดีนะ) เลยได้เพลงฤดูฝนที่เหงาและอยากระบายมาเพิ่ม 1 เพลง
2
พี่เต่าเล่าให้ฟังว่า เขารู้จักกับพี่ต้าเคยได้คุยกันตอนมาแวะที่ร้าน เขาบอกว่า แม้กระทั่งท่อนจบของกลอง ก่อนที่จะเบาลงจนจบ ยังใส่ลูกเล่นของการตี เล่นกับฉาบแฉ รัว Hihat ถี่ ๆ เลียนแบบให้คล้ายเสียงฝนที่ตกเปาะแปะ ช่วงใกล้จะหยุดตก อารมณ์คล้ายเสียงฝนที่ตกใส่กะละมังฝาบ้าน ฝาโอ่งเปาะแปะ ๆ เหมือนฝนตกลงสังกะสี คล้ายๆพายุหยุด แล้วค่อย ๆ เบาลงไปเรื่อย ๆ จนเงียบหายไป ถือเป็นเสน่ห์ของการเรียบเรียงดนตรีอีกแบบหนึ่งเลย เพื่อนมันบ่นว่าเพลงนี้ตีกลองยาก แต่ตัวนักร้องดันชอบ เพราะได้ตะโกนปลดปล่อยดี
3
วงของเรายังซ้อมได้กระป๋องกระแป๋ง แต่ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว กับเพลงฤดูฝน แต่ยังไม่ถึงขั้นจะอัดมาให้เธอฟังนะ ปัญหาอยู่ที่มือกลองยังแยกประสาทไม่ค่อยได้ ตีกระท่อนกระแท่นไปหน่อย เพลงนี้ถ้าตีพลาดนี่จะพากันออกทะเลไปเลยนะ (ล่มทุกที) เดี๋ยวฉันก็จะส่งแผ่นซีดีที่เธออยากได้ไปให้ เอาแผ่น Copy ไปละกัน(อิอิ)
2
•
เดี๋ยวจะลองถามพี่เต่าว่า ร้านที่ห้องซ้อมมีขายหรือเปล่า ? ถ้ามีก็จะส่งไปให้นะ
ฟังเพลงฤดูฝนแล้วชอบไหม?
ฉันรู้สึกว่า มันเป็นเพลงที่เหงามาก มันเหมือนเศร้า ๆ ปลง ๆ ยังไงไม่รู้ การที่เราผ่านสถานที่ต่าง ๆ ที่เคยมีเรื่องราวดี ๆ แล้วก็โดนความทรงจำนั้นเล่นงาน อารมณ์นี้มันเป็นกันทุกคนเลยนะ แต่ฉันนั้นไม่รู้หรอก เพราะยังไม่เคยมีความรัก ฮ่า ๆ
1
รุ่นพี่ที่เคยอกหักเล่าให้ฟังว่า เวลาผ่านไปเจอที่ที่เคยนั่งเล่นกับแฟน แม้กระทั่งม้านั่งเหล็กริมชายหาดทั่ว ๆ ไป แต่เป็นที่ที่เค้าเคยขอคบกับแฟน ใต้ต้นตาลต้นนี้ เวลาผ่านม้านั่งตัวนั้นทีไร ใจมันปวดแปล๊บขึ้นมาทุกที ตอนเลิกกันใหม่ ๆ นี่ทรมานมาก จนถึงขนาดไม่ขอผ่านไปถนนเส้นนั้นอีกเลย ไม่อยากไปเห็นม้านั่งตัวนั้น ใจนึงก็อยากให้มีคนเอาไปทิ้ง แต่อีกใจก็อยากเก็บมันไว้อย่างนั้น ว้าวุ่นสุด ๆ
3
แต่เวลาก็จะค่อย ๆ สอนเราเองว่า สุดท้ายก็ต้องปล่อยมันไป ปล่อยวาง รุ่นพี่บอกว่า เค้าจำเป็นต้องเดินผ่านมันทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน วันแล้ววันเล่า ทุกครั้งที่ผ่านก็หลอนเหมือนได้ยินเสียงมันตะโกนถามแว่ว ๆ "ยอมหรือยัง?" ถามทุกวัน จนมาถึงจุดที่ดิ่งที่สุด ก็วันที่รู้ว่า เค้ามีแฟนใหม่ไปแล้ว
5
จุดที่เหมือนชีวิตจมดิ่งลึกถึงก้นมหาสมุทร คล้ายสมอเรือ แตะพื้นทราย ไม่มีอะไรจะทุกข์ไปกว่านี้แล้ว วันนั้นก็ได้ยินเสียงม้านั่งเหล็กตัวนั้นร้องถามขึ้นมาอีกครั้ง"ปล่อยได้หรือยัง?" พลันลืมตามองดูตัวเอง เหมือนคนที่กำลังเอาแต่กอดอดีตก้อนมหึมา ที่ข้างในมีแต่ความทรงจำอัดแน่นไปด้วยความเจ็บปวด จนหนักอึ้ง เหมือนเกาะสมอเรือขนาดยักษ์ จมลงไปเรื่อย ๆ
4
•
เมื่อความหวังพังทลายเจ็บปวดถึงขีดสุด จึงได้สติขึ้นมาว่า เราต้องปล่อยความทรงจำเสีย ๆ ที่มีแต่จะทำร้ายเราออกไปบ้าง เหลือไว้แต่ความทรงจำดี ๆ ที่ทำให้เรามีพลัง เมื่อนึกได้ดังนั้น ก็เลยค่อย ๆ ยอมรับความจริง ยอมปล่อยวาง ปล่อยใจ วางลง และเลิกคาดหวัง
6
กลายเป็นว่า เมื่อค่อย ๆ ปลดสิ่งเหล่านั้นออกไปแล้ว ตัวกลับเบาและลอยขึ้นทีละนิด รู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาด ทั้ง ๆ ที่เค้าคิดว่ามันจะเหมือนคนยอมแพ้ ผู้แพ้ แต่ผลที่ได้กลับตรงกันข้ามเลย ในที่สุดอาการปวดใจ อมทุกข์ต่าง ๆ ก็ค่อย ๆ จางไป ดีขึ้นตามลำดับ จนกลับมามีรอยยิ้มได้อีกครั้ง
5
ต้องขอบคุณม้านั่งตัวนั้น ที่สอนให้เค้าเรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับวันนี้ จากภาพหลอนที่เคยเจ็บปวด ก็ค่อย ๆ เลือนไป เลือนไป จนสุดท้าย สิ่งที่หลงเหลือ มีแต่ภาพจำที่สวยงาม เดี๋ยวนี้ เวลาเดินผ่านมันทีไร จะกลายเป็นนึกถึงตอนที่ขอเป็นแฟนกันเหมือนเดิมนั่นแหละ
5
แต่เวลาเห็นภาพนี้ จะกลายเป็นความรู้สึกดี ๆ ยิ้ม ๆ ม้านั่งตัวนี้กลายเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก บทเรียนชีวิต และยังเป็นแบตเตอรี่พลังงาน ให้เราได้ชาร์จพลังดี ๆ ทุกครั้งที่เดินผ่าน รุ่นพี่สอนว่า สุดท้ายคนเราก็ต้องเดินไปกับปัจจุบันอยู่ดี ปล่อยไปเถอะ และยอมรับความจริงให้ได้ จะได้ก้าวต่อไป เดี๋ยวก็ดีเอง รุ่นพี่บอกไว้อย่างนั้น
5
•
เพลงฤดูฝนเพลงนี้ ถือเป็นเพลงอกหักที่แฝงนัยยะแห่งการเรียนรู้ที่จะก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็ง ฟังแล้วชอบมากเลยล่ะ แถมเป็นภาคต่อของฤดูร้อนด้วยนะ เมื่อเวลาผ่านไป ตัวละครเดิม ๆ จากที่วาดฝันไว้ในเพลงฤดูร้อน เค้าได้เติบโตไปพร้อมกับเพลง จนเดินทางวนมาถึงฤดูฝน ในวันที่ฝนตกหนัก แล้วต่างคนต่างเดินผ่านสถานที่แห่งความทรงจำ เค้าจะรู้สึกอย่างไรกันบ้าง
1
อยากแกะเพลงนี้ให้ละเอียด เสียงดนตรีเวลากระหึ่มสะใจดี ชอบจัง เดี๋ยวถ้าเล่นกันแน่น ๆ ไม่ล่ม แล้วจะอัดให้ฟังนะ ขอเวลาซ้อมอีกสักครั้งหนึ่ง วันนี้พอฝนหยุด คงออกไปนั่งแต่งเพลงเล่นบ้างแต่งอะไรไปเรื่อยเปื่อย(มีไฟ) ตรงข้างห้องซ้อมนี่แหละ ร้านกาแฟคนไม่แน่นแล้ว มีฉันอยู่คนเดียว ไว้ไปขอพี่เต่าพาขึ้นไปชั้น 2 ดีกว่า พอดีวันนี้เหมือนพี่เต่ากำลังวุ่นๆ กับร้าน คงยังจัดชั้น 2 ไม่เสร็จ แต่เหมือนเคยได้ยินว่า เขามีนะ CD ที่เธอหา
1
สรุปก็คือ เอาของฉันไปก่อนแล้วกัน สำหรับวันนี้คงได้นั่งแกะเพลงฤดูฝนเล่นอยู่คนเดียว ในห้องซ้อมอันว่างเปล่า เล่นเป็น Acoustic ก็เพราะไปอีกแบบนะ ร้อง ๆ หยุด ๆ เพลิน ๆ ดี เอาไว้ถ้าเสร็จแล้วจะอัดให้ฟัง ขอตัวไปแกะเพลงต่อละ
1
ขอบคุณฝนที่ตก ทำให้มีเวลานั่งเขียนจดหมายยาว ๆ ฮ่า ๆ
1
ฝนตกอย่าลืมระวังป่วยนะ
ปลาวาฬ
โปรดติดตามข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติม
ของพี่ต้า Paradox และ วง Paradox ได้ที่
💌 ส่งจดหมายคุยกันได้ทางอีเมล
Paradoxxxxxxxxxxx@gmail.com

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา