วิจารณ์ Hunger ภาพยนต์ไทยกระแสไกลถึงต่างประเทศ
สวัสดีผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านครับ
เมื่อเช้าผมเลื่อนเจอหัวข้อหนังที่น่าสนใจ ที่เขียนในบางกอกโพสต์เมื่อเช้านี้ กับเรื่อง Hunger ที่กำลังเป็นกระแสอยู่ช่วงนี้เอามาเล่าสู่กันฟัง
ผ่านเพจ นักแปลกิ๊กก๊อกครับ
เขียนโดย คุณ Tatat Bunnag
มันเป็นเรื่องทั่วไปที่ภาพยนต์ที่เอาเรื่องของอาหาร และศิลปะของการทำอาหารมาสร้าง และจะเป็นเป้าของการถูกวิจารณ์ (Criticism (n.)) เพราะมันไม่ยากเลยที่จะทำให้ภาพยนต์ดึงดูด (attract (v.)) ความสนใจของผู้ชม เพราะผู้คนส่วนใหญ่ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า จานอาหารในภาพยนต์ไม่ได้ดูสวยงาม หรือน่าทานเลย ในขณะเดียวกันก็เกิดวิจารณ์ในประเด็นทั้งของตัวภาพยนต์กับประเด็นการที่เชฟกำลังข่มเหงคนที่มีประสบการณ์น้อยกว่า (snobs (n.))
ขอบคุณภาพจาก Netflix.com ครับ
แต่อย่างไรก็ตาม Hungers ก็ยังติดหนัง hit drama-thriller(เรื่องที่ทำให้ตื่นเต้นเร้าใจ) ของ Netflix ท่ามกลางประเด็นของทั้งผู้ชม และนักวิจารณ์
Hunger เป็นโปรเจคล่าสุดของ คุณสิทธิศิริ มงคลศิริ (ขวา) ผู้กำกับมากฝีมือที่เคยกำกับหนังเรื่องแสงกระสือ (Inhuman kiss) และ ฤดูร้อนนั้นฉันตาย (Last Summer) และผู้เขียนบทอย่าง คุณ คงเดช จาตุรันต์รัศมี (ซ้าย) นักเขียนบทฝีมือดีที่เคยเขียนบทเรื่อง (เฉิ่ม 2548) และ (Face to Anne 2565)
https://about.netflix.com/th/news/savor-the-taste-of-ambition-in-fiery-thai-film-hunger
โดยเนื้อเรื่องของภาพยนต์กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่มีพื้นฐานเป็นสาวน้อยธรรมดา (ในบริบทข่าวใช้คำว่า humble (adj.) แปลว่านอบน้อม ต่ำต้อย ถ่อมตัว) ที่เข้าร่วมการเเข่งขัน Chief's Table รายการที่หรูหรที่สุด (most luxurious) ของประเทศไทย ซึ่งต้องต่อสู้กับด้านมืดของชนชั้นสูง (elite (n.)) ของประเทศ
ปีเตอร์ นพชัย ชัยนาม รับบทเป็น เชฟพอลล์
ภาพยนต์เรื่อง Hunger อาจจะเป็นภาพยนต์ประเภท Food-drama แต่มันไม่ใช่ประเภท Feel good Thai cooking และมันได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์บนกระแสสังคมเกี่ยวกับชนชั้นทางสังคม (class-divide) เป็นวงกว้าง (throughout (adv.) ในวงการทำอาหาร (The culinary world)
หลังจากตัวภาพยนต์ลง Netflix เพียงแค่ 1 อาทิตย์ก็เกิดเป็น หัวข้อใหญ่ในการถกเถียงกันบนโซเชี่ยลมีเดีย ในขณะที่บางส่วนยกย่อง (hail (v.)) ให้เป็นหนังไทยที่ดีที่สุดในปีนี้ เพราะพวกเขาคิดว่าเป็นหนังที่หาไม่ได้อีกแล้ว (otherwise (adv.))
คำเตือน บทความต่อไปนี้ มีการสปอยเนื้อหาบางส่วนของภาพยนต์ โปรดดูภาพยนต์ก่อนอ่าน ถ้าไม่อยากพลาดช็อตสำคัญ
ถ้ามองแค่ผิวเผิน (glance (v.)) Hunger มีส่วนผสมพื้นฐานครบถ้วนที่จะประสบความสำเร็จ โดยนักแสดงนำชื่อดังทั้งสอง ได้แก่ ออกแบบ ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง และ ปีเตอร์ นพชัย ชัยนาม และเป็นภาพยนต์ที่เกี่ยวกับการนำเสนอในแง่ของศิลปะการทำอาหารเรื่องแรกในไทย และการต่อสู้กันเพื่อชิง (rivalry (n.) ตำแหน่งเชฟที่ดีที่สุด
https://workpointtoday.com/review-hunger/
ในภาพยนต์เรื่องนี้ มีฉากทำอาหารที่มีความสวยงามมากมาย และขั้นตอนการผลิตที่มีลงทุนสูง แต่อย่างไรก็ตาม (Despite (prep.)) ก็ค่อย ๆ เล่าเรื่องราวอย่าง ค่อยเป็นค่อยไป
ในภาพยนต์หลายฉาก มีการใช้น้ำเสียงที่ดุดัน (intense (adj.)) โดยตลอด ทำให้ตลอดการรับชมดูน่าสนใจ
แม้ว่าภาพยนต์จะอยู่ในเสียงตอบรับที่ดี แต่ในภาพยนต์ก็มีข้อบกพร่อง (flaw (n.)) อยู่หลายจุดที่ยากที่จะปล่อยผ่านไปเฉย ๆ เพราะหลายฉากสำคัญก็มีข้อบกพร่อง (drawbacks (n.)) ทั้งผ่านทางบทของภาพยนต์และสคริปการแสดง (script execution) และการดู Hunger เหมือนการดูละครเวทีมากกว่าภาพยนต์ การแสดงออกและบทบาทของตัวละครดูเสแสร้ง (pretentious (adj.)) และดูเกินจริง (exaggerated (adj.)) เรื่องราวบางส่วนดูเหมือนว่าไม่น่าเชื่อถือ (implausible (adj.)) และดูไม่ make sense
ยกตัวอย่างเช่น ทำไมบทบาทของเชฟพอลล์ถึงดูหยาบคาย (rude (adj.) อย่างไม่มีเหตุผล เขาทำให้ฉันนึกถึง Fletcher ในภาพยนต์เรื่อง Whiplash (2014) เพราะเขาสูญเสียความสงบ (temper (v.)) อย่างไรก็ตาม (though (adv.)) ตอนที่แคสหนัง เชฟพอลล์จะดูเป็นตัวละครที่ดูชั่วร้าย (siniter (adj.)) และด่าทอ (curse (v.)) ในทุก ๆ ประโยค มันดูไม่สมบทบาทของมืออาชีพ (profession (n.))
และอีกปัญหาคือตัวละคร "ออย" จากแม่ค้าขายผัดซีอิ้วที่ได้รับโอกาสการเปลี่ยนงานเข้ามาทำในครัวมืออาชีพ ทำไมถึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็น sours-chef เร็ว เพียงแค่เธอทำเส้นผัดซีอิ้วได้ดี? และในฉากเปิดของภาพยนต์ ทำไม"โตน" ถึงพา ออยมาสมัครที่ Hunger มันดูแปลก, น่าสงสัย (suspicious (adj.)) และดูผิดธรรมเนียม (sinister manner)
และเกิดอะไรขึ้นในฉากที่ถ่ายในครัวที่บ้านของโตน ซึ่งแปลกมากที่มีฉากเลิฟซีนที่ดูไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องที่เหลือเลย และมันทำให้ภาพยนต์ดูไม่สมจริง
ในขณะที่ภาพยนต์แสดงความชัดเจนในบทว่าต้องการที่จะวิพากษ์วิจารณฺสังคม โดยเขียนบทได้ชัดเจน (obvious (adj.)) และตรงไปตรงมา แต่มันก็ดูไม่ได้ฉลาดเท่าไหร่ อย่างเช่น คนจนจะต้องได้รับการปฏิบัติแตกต่างจากคนรวย อย่างที่เห็นทั่ว ๆ ไปในหลาย ๆ ฉาก มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าภาพยนต์ไม่ได้เชื่อมั่นในสติปัญญาของผู้ชมเลย ดังที่พวกเขาออกนอกเรื่อง (overboard (adv.)) ไปในจุดที่สำคัญ
ฉันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับสิ่งที่ตัวละครทำลงไป อย่างเช่นผู้ช่วยของออย ในครัวของเชฟพอลล์ที่เป็นกุญแจสำคัญของเรื่อง แต่ก็ไม่ได้สนับสนุน (contribute (v.)) ต่อเนื้อเรื่องหลักมาก
อย่างเช่นเชฟแดงคนที่โดนไล่ออกจากครัวหลังจากนำเอากุ้งไปใส่ในน้ำซุป เพื่อหวังทำลายชื่อเสียงเชฟพอลล์ และภาพยนต์ก็ไม่ได้โฟกัสตรงจุดนี้อีกเลย
และในจุด Climax ของเรื่องก็ค่อนข้างที่จะไม่น่าประทับใจ (underwhelming (adj.)) ตัวละครก็ขาดความลึกซึ้งในบทภาพยนต์
มันทำให้เหมือนจะเป็นสถานณ์การณ์ทั่วไปที่ดีกับความชั่วร้ายที่นำไปสู่ตอนจบที่มีความสุข ซึ่งสรุปเรื่องราวได้ง่ายเกินไป และง่ายต่อการคาดเดา (predictably (adv.))
อย่างไรก็ตามในข้อบกพร่อง (flaws (n.)) ทั้งหมด Hunger ก็ยังคงควรค่า (worth (adj.)) ต่อการดู โดยเฉพาะบุคคลที่ชอบบทแนวดราม่าและความแปลกใหม่ มันเหมือนเป็นบทเรียนเกี่ยวอันตรายที่จะตามมาเมื่อคุณกำลังก้าวตาม passion, พยายามที่จะไล่ล่าความสำเร็จแบบเร่งรัด (instant (adj.)) และสิ่งที่อยู่นอกเหนือจากความลุ่มหลงจะตามมา (disenchantment (n.))
ฉันหวังว่าผู้สร้างหนังจะใช้เวลามากพอที่จะปรับเปลี่ยนบท และนำพาบทบาทที่สมจริงกับตัวละครออกมามากขึ้น
เพราะหนังเรื่องนี้ น่าจะทำได้ดีกว่านี้มาก
ขอบคุณบทความดี ๆ จาก Bangkokpost ครับ
ความเห็นของผู้แปล
ผมขอชื่นชมหนังเรื่องนี้ที่หยิบประเด็นที่แปลกใหม่ในวงการหนังไทยออกมา ผมชอบออกแบบและคุณปีเตอร์ที่เล่นได้สมบทบาทจริง ๆ แม้ว่าบางบทในหนังจะไม่ได้รวบรัด และข้อสรุปผูกปมได้ไม่สุดเท่าที่ควร
แต่ผมมีความสุขมาก ที่เห็นวงการหนังไทยกำลังก้าวไปข้างหน้า
รอวันที่ Hunger กลับมาผงาดในวงการภาพยนต์อาหารโลกครับ
นักแปลกิ๊กก๊อก
Oasis, Victory Monument
Bangkok
21/2/2566
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
