ค่ายออกหน่วยแพทย์อาสา ที่ บ้านแม่ระอา ต.แม่ตื่น อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ 💙
ที่นี่ต้องขึ้นรถโฟวิลจากตัวอำเภอไปหลายชั่วโมง ทางชันและโค้งเยอะมาก จนต้องคิดในใจอยู่ตลอดว่าเมื่อไหร่จะถึงน้าาา ฉันจะม่ายหวายแล้วว ~ 😂
พอขึ้นไปถึง ศศช.บ้านแม่ระอาใน ทุกคนก็ช่วยกันแยกประเภทและแบ่งยาใส่กล่อง เพื่อที่จะแยกกลุ่มกันไปทั้งหมด 3 จุดด้วยกัน
ขิงได้รับมอบหมายให้อยู่กลุ่มที่ 2 คือ ลงไปประจำที่หมู่บ้านฉุ้ยมอ ต้องขึ้นรถโฟวิลลงไปจาก ศศช. อีกพักใหญ่ถึงจะถึงจุดหมาย
หมู่บ้านที่นี่จะมีคุณครูคอยดูแลชาวบ้าน พอไปถึงคุณครูก็จะประกาศเครื่องขยายเสียงจากทางโรงเรียนให้ชาวบ้านที่ป่วยได้ออกมาหาหมอและรับยา ชาวบ้านส่วนใหญ่ของที่นี่จะเป็นชาวกระเหรี่ยง เลยต้องขอความช่วยเหลือให้คุณครูมาเป็นล่ามในการสื่อสารกับคนไข้ ( คุณครูน่าจะเหนื่อยแย่เลยค่ะ 😂 แถมยังใจดีเก็บผักที่นักเรียนปลูกไว้ให้พวกเรากลับไปกินที่ค่ายด้วย )
วิถีชีวิตของคนที่นี่เรียบง่ายมาก คุณครูบอกว่าส่วนใหญ่คนที่นี่จะกินผักจิ้มน้ำพริก สัตว์ก็มีกินบ้าง ส่วนใหญ่ก็จะเลี้ยงกันเอง เช่น หมู ไก่ ปลา อาชีพที่ชาวบ้านทำส่วนใหญ่จะเป็นเกษตรกร ปลูกถั่ว ปลูกพริก ชาวบ้านที่นี่แทบทุกหลังจะต้องเลี้ยงหมู ( หมูตัวสีดำๆเหมือนหมูป่า ) ไว้กินและใช้เป็นสินสอด เมื่อจะแต่งงานคนที่นี่ผู้หญิงจะต้องเป็นฝ่ายไปขอผู้ชายและจะใช้หมูที่เลี้ยงเอาไว้เป็นสินสอด
พอคนไข้หมด ก็ขึ้นรถกลับไปที่ ศศช. ระหว่างทางที่นั่งรถ ทุกคนคงเหนื่อยและหมดแรงกันมาก เลยปล่อยตัวเอง รถจะกระเด้ง จะโยก จะเอียง ไปทางไหนก็ปล่อยให้ตัวเองโยกไปตามรถ เพราะไม่มีแรงจับยึดรถกันแล้ว พอรถตกหลุมใหญ่หรือขับผ่านทางที่มีหิน ทุกคนก็จะกระเด้งจนตัวลอย แล้วได้ยินเสียง “ โอ๊ยยยๆ “ กันเป็นพักๆ 555555555 😂😂 เหนื่อยแต่ก็สนุกกันตลอดทาง พอมาถึง ศศช. ก็ต้องแช่อยู่สักพักเพราะลุกกันไม่ไหว 5555555555555
ที่นี่ต้องประหยัดน้ำ ประหยัดไฟมากๆ เพราะถ้าใช้เยอะเกินมันจะหมดและจะไม่มีใช้ยามจำเป็น
ก็ตามนั้นเลยค่ะ บางคนก็อาบน้ำบ้างไม่อาบน้ำบ้าง ช่วงค่ำอากาศหนาวมากและเย็นไปถึงตอนเช้า ตื่นมาด้วยอุณหภูมิ 9 องศาเซลเซียส
เช้าอีกวันก็ตื่นแต่เช้า เตรียมยาและอุปกรณ์ไปตรวจตามบ้านที่ยังไม่ได้ตรวจ และมีผู้ป่วยติดเตียง
ใช้เวลาไปประมาณครึ่งวัน ก็กลับมาจัดยา เก็บยาที่เหลือไว้ใช้ในครั้งต่อไป
พี่ๆเพื่อนๆและน้องๆในค่ายน่ารักมาก ต่างอาชีพ ต่างอายุ แต่เป็นกันเอง ช่วยเหลือกัน สนุกสนาน เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆและคงจะไม่มีวันลืมได้เลย เพราะมีร่องรอยแห่งอารยธรรมกลับไปเยอะไปหมดนั่นก็คือ รอยช้ำและรอยเขียว 555555555
ขอบคุณทุกๆคนที่คอยดูแลและช่วยเหลือขิงตอนไปค่ายด้วยนะคะ ไปคนเดียวแต่ได้มิตรภาพกลับมาเยอะเลยค่ะ มีความสุขมากมากกกกกกกก 😁
และหวังว่าในสักวันคงมีโอกาสได้กลับไปช่วยเหลือชาวบ้านที่นี่อีกสักครั้ง ถึงทางจะลำบากแต่รู้สึกคุ้มค่ามากเมื่อเทียบกับความสุขและความสวยงามของบรรยากาศที่นี่
หมอเดินดอย “อมก๋อย” ซีซั่น 14 บ้านแม่ระอาใน อมก๋อย จ.เชียงใหม่
20-22 มกราคม 2566
By Worada Saraburin , O.D.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
